Το νομοσχέδιο για την πνευματική ιδιοκτησία («Συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων, χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων και άλλα θέματα αρμοδιότητας Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού»), κατατέθηκε επίσημα στη Βουλή την 4η Ιουλίου του 2016, αποσύρθηκε αιφνίδια και αντικαταστάθηκε από μια άλλη εκδοχή, γεμάτη με νέες διατάξεις, εντελώς αντίθετες από την οδηγία 2014/26 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την οποία υποτίθεται ότι ενσωματώνει, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η GEA.

Και συνεχίζει:

Το αρχικό νομοσχέδιο, είχε σκοπό την εξασφάλιση ενός «υψηλού επίπεδου διακυβέρνησης, οικονομικής διαχείρισης, διαφάνειας και λογοδοσίας» σχετικά με τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης και μάλιστα είχε προκύψει από δημόσια διαβούλευση, τόσο με τους ίδιους τους ΟΣΔ όσο και με συλλόγους χρηστών μουσικής.
Τι έγινε ξαφνικά και αποσύρθηκε το νομοσχέδιο;

Και κυρίως, γιατί αντικαταστάθηκε από ένα νομικό τερατούργημα;

Όπως στην επίλυση ενός μυστηρίου, έτσι κι εδώ η πρώτη ερώτηση είναι «ποιος επωφελείται» από τις αλλαγές που προέκυψαν.

Αρχικά, η Οδηγία εισήγαγε μια διάκριση μεταξύ των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης και άλλων Ανεξάρτητων Οντοτήτων Διαχείρισης (π.χ. Ανώνυμες Εταιρείες), με σκοπό τον περιορισμό και τον έλεγχο των δεύτερων στην Ελλάδα.

Στο νέο υποτίθεται νομοσχέδιο, με προφανή παράβαση της Οδηγίας, οι Ανεξάρτητες Οντότητες αποκτούν όλα τα «δικαιώματα» των ΟΣΔ, χωρίς καμία από τις «υποχρεώσεις» τους.

Μπορούν για παράδειγμα να χορηγούν διασυνοριακές άδειες σε online services αλλά δεν υποχρεούνται σε έλεγχο από Εποπτικό Συμβούλιο εκλεγμένο από τους ίδιους τους δικαιούχους!

Ακόμα μεγαλύτερη πρωτοτυπία βέβαια είναι ότι επιτρέπεται η διαχείριση συγγενικών δικαιωμάτων από τέτοιες ανεξάρτητες οντότητες, ενώ τα συγγενικά δικαιώματα υπόκεινται εκ του νόμου σε καθεστώς υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης.

Με πιο απλά λόγια, στο νέο νομοσχέδιο, ένα δικαίωμα που πρέπει να το διαχειρίζεται Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης, μπορεί τελικά να το διαχειριστεί, για παράδειγμα, μια Ανώνυμη Εταιρεία!!!

Όσο καλή διάθεση και να έχει ένας αναγνώστης, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι αυτός που ευνοείται από αυτό το νομοσχέδιο είναι η μία και μοναδική στην Ελλάδα και τον κόσμο Ανεξάρτητη Οντότητα Διαχείρισης – Ανώνυμη Εταιρεία. Μια οντότητα που θέλει να έχει τα τεκμήρια ενός Οργανισμού αλλά καμία υποχρέωσή του. Μια οντότητα που δε θέλει καν να υπόκειται σε έλεγχο, ο οποίος σε περίπτωση που αυτή είναι εγκατεστημένη στο εξωτερικό (π.χ. Κύπρος) δεν είναι καν εφικτός.

Μια ευρωπαϊκή οδηγία που ήρθε για να εξυγιάνει, τελικά καταλήγει να κάνει το αντίθετο; Το «υψηλό επίπεδο διακυβέρνησης, οικονομικής διαχείρισης, διαφάνειας και λογοδοσίας» θα μετατραπεί σε όφελος για Ανεξάρτητες Οντότητες Διαχείρισης, για κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, ανώνυμες εταιρίες, εις βάρος των δικαιούχων Ελλήνων και ξένων, πνευματικού και συγγενικού δικαιώματος και φυσικά και των επιχειρήσεων που θέλουν να χρησιμοποιούν νόμιμα μουσική στους χώρους τους;

Θα υποκύψει και αυτήν τη φορά η Πολιτεία στα κερδοσκοπικά συμφέροντα;