Οι δανειστές έχουν δεσμευτεί να πάρουν μέτρα για το χρέος. Εμείς τους ζητήσαμε να το πράξουν άμεσα. Αυτοί αρνήθηκαν. Τώρα τους ζητάμε μια καλή κουβέντα. «Μια σου λέξη, μια σου λέξη, σου ζητιάνεψα μια λέξη». Θα μας την πουν την καλή την κουβέντα. Άλλωστε με μας είναι. Από εμάς περιμένουν να εισπράξουν κάτι λίγα από όσα μας δάνεισαν. Κάπου, κάπως, κάποτε.

Εν τούτοις, αυτοί οι ίδιοι οι δανειστές, to 2012 ενεργοποίησαν μια διαδικασία μέσω της οποίας, το Ελληνικό χρέος περιορίστηκε κατά € 125 δις. Ναι, πρόκειται για εκείνο το τρισκατάρατο PSI, το οποίο περιόρισε τις ονομαστικές οφειλές μας ως κράτους κατά 34%. Το μεγαλύτερο κούρεμα στην ιστορία. Πόσα έχασαν οι ξένοι επενδυτές από αυτό το κούρεμα; 76 δις!!!! Για τα οφέλη από το PSI έχουν τοποθετηθεί πολλοί και με σαφήνεια. Αξίζει όμως να τεθούν και κάποιες επιπρόσθετες παρατηρήσεις.

Αν δεν είχε ενεργοποιηθεί το PSI, πόσο θα ήταν σήμερα το δημόσιο χρέος; Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μία περίοδο κατά την οποία δεν υπήρχε ακόμα δημοσιονομική ισορροπία και οι δανειστές μάς κάλυπταν ανελλιπώς τα ελλείμματά μας. Μόλις το Α’ τρίμηνο του 2012 μας δάνεισαν € 38,7 δις. Και προφανώς μας κάλυψαν τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, ποσό που έφτασε αισίως τα €48 δις. Ανακεφαλαιοποιήσεις που δεν απαιτήθηκαν μόνο λόγω της χασούρας των € 37,7 δις από το PSI (χασούρα έτσι και αλλιώς σίγουρη όταν έχεις λαμβάνειν από μπαταχτζή), αλλά και από τα περίπου € 100 δις των επισφαλών δανείων. Χωρίς PSI σήμερα θα μιλάγαμε για ένα δημόσιο χρέος που θα υπερέβαινε τα € 410 δις, εκτός και αν αναλαμβάναμε ως κράτος την επιλογή να κουρέψουμε τις καταθέσεις. Με € 410 δις ονομαστικό χρέος το 2017, δηλαδή 235% του ΑΕΠ, τι ακριβώς θα συζητάγαμε στο προσεχές Eurogroup; Για μια καλή δήλωση που ίσως να μας επιτρέψει το 2018 να βγούμε στις αγορές; Αυτό σίγουρα είναι καλύτερο και από το άλλο με τον Τοτό.

Ναι αλλά έχασαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Όντως, έχασαν € 14 δις. Την περίοδο όμως 2012-2016, τα ταμεία έλαβαν από το κράτος (που τους κούρεψε τα ομόλογα), € 85+ δις επιχορήγηση, ποσό 6 φορές μεγαλύτερο από όσα έχασαν από το PSI!!!! Ε, αυτό δεν το λες και χασούρα.

Τελικά όλοι στον τόπο μας ωφελήθησαν; Όχι. Υπάρχουν και χαμένοι. Έχασαν οι μέτοχοι των τραπεζών που είδαν την περιουσία τους να εξαϋλώνεται. Η επένδυση όμως σε μετοχές είναι σύμφυτη με αυτό το ρίσκο. Και μην ξεχνάμε ότι, τις καλές εποχές το σύνολο των μερισμάτων που έλαβαν οι μέτοχοι ξεπέρασε και αυτά τα συνολικά μετοχικά κεφάλαια των τραπεζών. Άρα, δεν έχασαν κεφάλαιο αλλά διαφυγόν κέρδος σε μια χώρα που έγινε από τη μία μέρα στην άλλη συντρίμμια.

Έχασαν όμως και κάποιοι άλλοι. 15.000 Ελληνικές οικογένειες που εμπιστεύτηκαν στο Ελληνικό κράτος τις αποταμιεύσεις τους. Οι απώλειές τους; € 1,25 δις. Ποσό μεγάλο, με συνέπειες πολλαπλάσιες όμως για την Ελληνική οικονομία. Πως το Ελληνικό δημόσιο θα μπορέσει να απευθυνθεί ξανά στο κοντινό ή απώτερο μέλλον στους εγχώριους αποταμιευτές για να το δανείσουν; Και αν δεν σε δανείζουν οι πολίτες σου, πως θα σε δανείσουν οι αγορές που από ότι φαίνεται δεν ιδρώνει το αυτί τους από νταούλια;

Υπάρχει λύση; Υπάρχει, και ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για διαπραγμάτευση. Σήμερα το ΤΧΣ, ελέγχει το 26,4% της Πειραιώς και το 40,4% της Εθνικής. Ας ζητήσουμε από τους δανειστές ένα waiver. Να μας επιτραπεί να μεταβιβάσουμε το 1,4% της Εθνικής και το 2,4% της Πειραιώς στις 15.000 οικογένειες ουσία άνευ αντιτίμου. Μιλάμε για συνολική αξία € 84 εκ. με βάση τις τρέχουσες αποτιμήσεις. Και το ΤΧΣ να προσφέρει και στους νέους μετόχους anti-dilution προστασία σε περίπτωση νέας αναγκαστικής ανακεφαλαιοποίησης και με την προϋπόθεση της υποχρεωτικής διακράτησης για μια τριετία. Με τον τρόπο αυτό θα δοθεί η δυνατότητα, στις οικογένειες αυτές, να αποζημιωθούν – μερικώς ή ολικώς – στο μέλλον από την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας και την συνακόλουθη αντανάκλαση της στις αξίες των μεγάλων επιχειρήσεων.

Για να κερδίσει επιτέλους ξανά η οικονομία κάτι παραπάνω από μία ευγενική δήλωση και ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο.