Με άρθρο στις 12 Δεκεμβρίου 2014 είχα προσπαθήσει – εκτιμώ εύστοχα – να προβλέψω το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιανουαρίου ή για την ακρίβεια τις εξελίξεις μετά από αυτές.

Τα περισσότερα «παιδιά» της σημερινής κυβέρνησης τα παρακολουθούσα από μακριά στη διάρκεια των αγώνων κατά της Παγκοσμιοποίησης στη Γένοβα.

Ο Αργεντινός θεωρητικός του λαϊκισμού Ερνέστο Λακλάου, τον οποίο στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, σε συνέντευξη του επεξηγώντας το φαινόμενο αυτό τόνιζε: «Η λαϊκιστική λογική, είτε προέρχεται από τα αριστερά, είτε από τα δεξιά, έχει ένα και μόνο βασικό χαρακτηριστικό: τη διχοτόμηση του κοινωνικού πεδίου ανάμεσα στους «προνομιούχους» και τους «μη προνομιούχους»

Είπαμε, γράψαμε, φωνάξαμε: η ευθύνη πάνω από όλα δική μας.

Είναι ο πολιτικός που δια προσωπικών του αποφάσεων έδωσε τα κλειδιά της οικονομίας στον Γιάνη Βαρουφάκη και του Κοινοβουλίου στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.

Θανατο-ναυτίλοι, είναι εκείνοι που για λίγα λεπτά θεωρήθηκαν κλινικά νεκροί. Που περιπλανήθηκαν στον άλλο κόσμο κι από θαύμα επέστρεψαν στη ζωή. Αυτό είναι και η Ελλάδα. Πάνω που μας άφηνε χρόνους, έκανε come back, έστω και με τίμημα βαρύ.

Κι ελπίζουμε. Και ξεφυσάμε από ανακούφιση. Κι όλα μοιάζουν σιγά - σιγά να παίρνουν το δρόμο τους. Όμως, ας μην βγουν ακόμα οι σημαίες στα μπαλκόνια

Τοποθετεί τη Ζωή Κωνσταντοπούλου πρόεδρο της Βουλής και όλα μπαχαλοποιούνται.

Ο λαός μίλησε. Ήθελε και είπε καθαρά ΟΧΙ. Κανένας δεν μπορεί πλέον να αμφισβητήσει το τί θέλουν οι πολλοί. Κανένας πλέον δεν μπορεί καν να μιλάει για εθνικό "διχασμό'. Η μία πλευρά βγήκε πανίσχυρη. Η άλλη τραυματίστηκε βαριά

  Ο Τζέιμς Γουόρεν "Τζιμ" Τζόουνς υπήρξε ένας πραγματικά χαρισματικός άνθρωπος.