Στην Ελλάδα, ακριβώς όπως ζει και βασιλεύει το τελευταίο κράτος σοβιετικού τύπου, έτσι ζει και βασιλεύει ο μύθος περί «δεξιών» και «αριστερών». Πιο καπάτσοι οι δεύτεροι απολαμβάνουν μια σειρά από πλεονεκτήματα.
Το μηδέν και η καταστροφή είναι πολύ εύκολη. Ακόμα και σε 8 μήνες. Τόσο χρειάστηκε ο Παπανδρέου το 2009, τόσο και ο σύμβουλος του Βαρουφάκη το 2015.
Όταν επί 6 μήνες ένα ολόκληρο σύστημα πάλευε να διαλύσει τους θεσμούς, η σημερινή κυβέρνηση και οι βουλευτές (αυτοί οι 120 που έμειναν) δεν μιλούσαν. Από την πρώτη στιγμή που καταλάμβαναν δημόσια κτίρια και γραφεία (ΔΕΗ, ΕΕ, Σύριζα).
Στα χρηματιστήρια, συνήθως, οι διαφωνίες που έχουν οι επενδυτές είναι αν οι αγορές κατευθύνονται από την εσωτερική πληροφόρηση (inside information) ή από αγορές που δεν στηρίζονται σε τέτοιου είδους πληροφόρηση.
Ειλικρινώς λυπούμαστε τον κόσμο της Aριστεράς που, ανιδιοτελώς, ανέβασε στην εξουσία μια δράκα τυχοδιωκτών η οποία από χθες σχηματοποιήθηκε και συνεχίζει μας κοιτά αναιδώς με προνόμια ή χωρίς.
Δυο φορές η Ελλάδα πέρασε ξυστά από την άβυσσο που θα σήμαινε μια ταπεινωτική έξοδο από την ζώνη του ευρώ.
Ιστορικά, η ήττα, είναι βαθιά χαραγμένη στο DΝΑ της Αριστεράς.
Η ανοησία και η μισαλλοδοξία τις τελευταίες ημέρες έχει κτυπήσει κόκκινο
ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ