Δεν ξέρω αν περιποιεί τιμή για μία κυβέρνηση της αριστεράς να εναποθέτει – και να το αναγνωρίζει τόσο εκκωφαντικά - τις ελπίδες της για το μέλλον (το δικό της και της χώρας) στη στάση της Μέρκελ ή εάν πρόκειται απλώς για την αναγνώριση ενός συσχετισμού δυνάμεων και τον αναγκαίο ρεαλισμό, που οφείλει κανείς να επιδεικνύει.
Η εύκολη προσχώρηση της κυβέρνησης στη λογική ότι αρκεί να καταγραφούν θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης για να είναι όλα καλά, είναι εντυπωσιακή.
Από μόνη της η επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα έχει την ιστορική της σημασία. Μην την υποτιμάμε
Η νέα υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου δεν πρέπει και ούτε θα κριθεί για την ηλικία της, την εμφάνισή της, την καταγωγή της, ή πολύ περισσότερο για τις «εντυπώσεις», που έχουν διαμορφώσει κάποιοι γι' αυτήν.
Δεν υπήρξε ποτέ κυβέρνηση που να βλέπει αρνητικά γκάλοπ και να χαίρεται.
Η ανάγκη της ΝΔ να εκφράζει τουλάχιστον και σημαντικό μέρος της ακροδεξιάς στη χώρα υπήρξε διαχρονική. Τόσο που ακόμη και «εθνάρχες» - λιγότερο αυτοί - ή άλλοι «κεντρογενείς» ή βέροι δεξιοί ηγέτες του κόμματος να στεγάζουν βασιλόφρονες, κρυφοχουντικούς και άλλα φιντάνια αυτής της σκοτεινής πλευράς του... γαλάζιου φεγγαριού.
Ο Ομπάμα έρχεται λέει στην Αθήνα. Ο θρύλος που κυκλοφορεί είναι ότι θα λύσει ως άλλος μάγος, την κατάρα του ελληνικού χρέους. Μέχρι τώρα είχε λέει κάτι άλλες δουλειές και δεν είχε προλάβει να ασχοληθεί με το θέμα.
Η συζήτηση στη Βουλή τελείωσε, ας δούμε τώρα και τα σοβαρά θέματα.
ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ