Βασίλης Στεφανακίδης

tags
Άλλο εκφοβισμός κι άλλο δικαιολογημένος φόβος

Άλλο εκφοβισμός κι άλλο δικαιολογημένος φόβος

Το μπαράζ δημοσιευμάτων και δηλώσεων για τη θέση της Ελλάδας στο ευρώ, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.

Αν απορρίψουμε τις θεωρίες συνωμοσίας των κακών κατά της καλής Ελλάδας,  τότε αβίαστα προκύπτουν κάποια συμπεράσματα καθόλου ευχάριστα.

- Είτε μας αρέσει είτε όχι, ξαναγίναμε  ως χώρα,διεθνές πρόβλημα,  με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για τον ελληνικό λαό όσο για την ίδια τη χώρα.

-Όλοι αυτοί που επισημαίνουν κινδύνους πραγματικούς ή φανταστικούς για την πορεία μας στην Ευρωζώνη ,μαθηματικά αποκλείεται να έχουν συνεννοηθεί όλοι  μαζί προκειμένου να φοβίσουν τους Έλληνες ψηφοφόρους που σκέπτονται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ή τα άλλα αντιμνημονιακά  κόμματα. Το πιθανότερο είναι πως κάποιοι από αυτούς, απλά βάζουν τη λογική στη ζυγαριά των αριθμών ,των νόμων και των συμφωνιών που ισχύουν σε όλο  τον ευνομούμενο κόσμο.

-Αν παρά τις διαβεβαιώσεις εσχάτως  μέρους της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ πως δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες και πως δεν έχει σκοπό να βγάλει τη χώρα από το ευρώ, οι ξένοι δεν πείθονται, τότε μάλλον ή γνωρίζουν κάτι παραπάνω ή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν επικοινωνεί με τον σωστό τρόπο και αρκούντως πειστικά τις θέσεις του.

-Κατά τον ίδιο τρόπο δεν πείθει και τους Έλληνες πολίτες που σπεύδουν με ανησυχητικό ρυθμό και σηκώνουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες

-Οι  μεγαλοστομίες του ΣΥΡΙΖΑ πως εγγυάται τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών, κρίνονται επιεικώς αφελείς καθώς μόνο η ΕΚΤ μπορεί να εγγυηθεί κάτι τέτοιο και φυσικά υπό την προϋπόθεση πως η χώρα τηρεί τις δεσμεύσεις της και παραμένει εντός του προγράμματος στο οποίο έχει ενταχθεί.

- Οι συνολικές καταθέσεις των Ελλήνων που  κυμαίνονται γύρω στα 160 δισ. δεν υπάρχουν  στα χρηματοκιβώτια των ελληνικών τραπεζών. Έχουν τοποθετηθεί σε δάνεια, ομόλογα και έντοκα και επομένως δεν υφίστανται ως πραγματικό χρήμα.

- Το πραγματικό χρήμα που κυκλοφορεί ( αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι λιγότερο από 10 δισ. Ευρώ) αντλείται από την ΕΚΤ η οποία έχει την υποχρέωση να στηρίζει τις Ελληνικές τράπεζες μόνο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου. Το μετά θα  εξαρτηθεί από την επόμενη κυβέρνηση κι αν θα συνεχίσει να τηρεί τα συμφωνημένα.

- Αυτή η καινοφανής θεωρία που αναπτύσσεται  τις τελευταίες μέρες ότι σε περίπτωση που κλείσουν οι στρόφιγγες της ΕΚΤ,  επειδή θα τα σπάσει μια ενδεχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές, πως θα κάνει εσωτερικό δανεισμό από τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών, αποδεικνύεται στην πράξη μια μπούρδα γιατί απλά ,ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.

-Οι ξένοι αναλυτές και ειδήμονες περί της πραγματικής  εικόνας της οικονομίας της χώρας τρελαίνονται όταν ακούνε από τους Έλληνες πολιτικούς  όλες αυτές τις θεωρίες που αγνοούν τα πραγματικά μεγέθη και τις ανάγκες της χώρας υποσχόμενοι παράλληλα παροχές χωρίς όμως πηγές χρηματοδότησης.

-Η δε  επάνοδος με περισσή ευκολία  του Grexit, με την “δημοκρατική” προτροπή πως κάτι τέτοιο είναι στο χέρι του Ελληνικού λαού, από τη μια μπορεί να φαίνεται  ως εκβιασμός αλλά από την άλλη, δεν αποκλείεται να είναι αλήθεια ότι αυτή τη φορά, δεν θα στοιχίσει πάρα πολλά στους Ευρωπαίους ένα τέτοιο ενδεχόμενο γιατί ήδη έχουν πάρει τα μέτρα τους.

Όλα αυτά λοιπόν καλό είναι να τα γνωρίζουν και να τα σκεφτούν όσοι αρθρώνουν δημόσιο πολιτικό λόγο, στην προσπάθεια να πείσουν το εκλογικό σώμα  να τους προτιμήσει. Κι αυτό γιατί ενίοτε ο δημόσιος λόγος μπορεί να αποφέρει τεράστια πλήγματα στη χώρα, ίσως και χειρότερα από κάποιες επιπόλαιες και  πρόχειρες πράξεις ακόμα κι αυτών που ασκούν εξουσία.

Ο πολύς κόσμος άλλωστε, δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει στην τελευταία λεπτομέρεια τα δημόσια οικονομικά της χώρας, ούτε το διεθνές δίκαιο στο οποίο είναι ενταγμένη η χώρα.

Έχει πολλά άλλα βάσανα στον κεφάλι του. Δεν χρειάζεται επομένως ούτε να τον εκφοβίζουν ούτε να του πουλάνε παραμύθια  ευδαιμονίας.

Το ελάχιστο που έχουν να κάνουν οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων, είναι να του πουν την αντικειμενική αλήθεια και όχι αυτή που αντιλαμβάνεται ο καθένας.

Έχουμε δυστυχώς πολύ ανηφορικό δρόμο ακόμα για να βγούμε στο ξέφωτο, ακόμα κι αν αποφύγουμε το γκρεμό.

Βασίλης Στεφανακίδης

Αυτά τουλάχιστον είναι καλό να τα γνωρίζουμε

Αυτά τουλάχιστον είναι καλό να τα γνωρίζουμε

Καλώς ή κακώς, η καινούρια χρονιά μάς βρίσκει με τον ασκό του Αιόλου λυμένο. Τις επόμενες 20 μέρες θα τρίβουμε τα μάτια και τ’ αυτιά μας με αυτά που θα ακούμε και θα βλέπουμε από τους πάσης φύσεως αυτόκλητους σωτήρες μας, που θα πλειοδοτούν σε ευαισθησία και αυθεντικές λύσεις για τα μυριάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Αλλοι θα κινδυνολογούν και θα καταστροφολογούν επενδύοντας στον φόβο κι άλλοι θα μας καθησυχάζουν πως όλα πάνε πρίμα τάζοντάς μας επαναφορά στους χαμένους παραδείσους που μας στέρησαν τα μνημόνια.

Ελάχιστοι, θαρρώ, θα επιδείξουν την ευθύνη να μας παρουσιάσουν την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, τούτες τις δύσκολες ώρες, με ειλικρίνεια και στις πραγματικές της διαστάσεις. Ακόμα κι αν κάποια Mέσα, ελληνικά και διεθνή, επιχειρήσουν να μιλήσουν με την ψυχρή γλώσσα των αριθμών και των νόμων, είναι βέβαιο ότι θα μπουν στο μικροσκόπιο και θα αναζητούνται τα πονηρά και τα ιδιοτελή κίνητρά τους.

Ωστόσο, το διεθνές δίκαιο και οι αριθμοί δεν θα πάψουν στιγμή να είναι αμείλικτοι με την Ελλάδα όσο κι αν όλοι εμείς θα θέλαμε να είναι διαφορετικά τα πράγματα.

Κι είναι καλό κάποια δεδομένα να τα έχουμε όλοι (τουλάχιστον αυτοί που το ψάχνουν λίγο περισσότερο) στο μυαλό μας. Κι αυτά είναι:

■ Χρωστάμε ως χώρα 314 και πλέον δισ. ευρώ, τα περισσότερα από τα οποία σε χώρες της Ευρωζώνης, πολλές από τις οποίες είναι φτωχότερες από τη δική μας, ακόμα και τώρα.
■ Οταν μας τα δάνεισαν για να μη χρεοκοπήσουμε πήραν έγκριση από τα κοινοβούλιά τους και υπογράψαμε συμφωνίες που, από τη μία, δεσμεύουν τη χώρα μας με βάση το Αγγλικό Δίκαιο ότι θα τα επιστρέψουμε και, από την άλλη, ότι θα πάρουμε μέτρα ώστε να υπάρχει συνεχώς πλεόνασμα στους προϋπολογισμούς μας, έτσι ώστε και να αποπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας, αλλά και να μειώνουμε σταδιακά το συνολικό χρέος.
■ Αυτές οι συμφωνίες -ή μνημόνια- δεν δεσμεύουν μόνο ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. που τα υπέγραψαν, αλλά οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση και η αποπληρωμή τους θα γίνει ο κόσμος να χαλάσει. Θυμίζω πως πριν από 3 χρόνια πληρώσαμε την τελευταία δόση από τα δάνεια της χρεοκοπίας επί Χαρίλαου Τρικούπη!
■ Η πρόωρη προσφυγή στην ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και κατ’ επέκταση η πρόωρη προσφυγή σε εθνικές εκλογές άφησε ανολοκλήρωτη τη διαπραγμάτευση με την τρόικα για την τελική αξιολόγηση του προγράμματος, τη διαπραγμάτευση για την προληπτική γραμμή στήριξης μετά τη λήξη του μνημονίου (έχει παραταθεί μέχρι τέλος Φεβρουαρίου), αλλά και τη διαπραγμάτευση για την ελάφρυνση του χρέους.
■ Απόρροια των παραπάνω είναι ότι δεν εκταμιεύτηκαν οι τελευταίες δόσεις από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. που ανέρχονται περίπου σε 7,5 δισ. ευρώ.
Επιπρόσθετα, στο τέλος Μαρτίου έχουμε να πληρώσουμε σε λήξεις ομολόγων προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, 4,5 δισ. ευρώ, αλλά και μισθούς και συντάξεις.
■ Στα κρατικά ταμεία υπάρχουν λεφτά για εσωτερικές ανάγκες μέχρι το τέλος Μαρτίου.
■ Ο εισπρακτικός μηχανισμός ήδη εμφανίζει σημάδια κόπωσης, αλλά και οι πολίτες που δεν πληρώνουν αυξάνονται, ελπίζοντας πως με μια αλλαγή της κυβέρνησης θα τους... χαριστούν οι υποχρεώσεις!
■ Στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την τρόικα ο βασικός λόγος που τα έσπασαν ήταν η επιμονή τους ότι το 2015 θα έχουμε τρύπα στις χρηματοδοτικές μας ανάγκες της τάξεως των περίπου  3 δισ. και γι’ αυτό μας ζητούσαν πρόσθετα μέτρα.
■ Με τη γενική παραλυσία που μοιραία δημιουργούν οι εκλογές αυτή η τρύπα είναι βέβαιο ότι θα μεγαλώσει, όπως θα μεγαλώσουν και οι απαιτήσεις που, αντί για χαλαρότερη επιτήρηση, μπορεί να οδηγήσουν σε νέο μνημόνιο.

Οσοι λοιπόν λένε για ψηφοθηρικούς λόγους ότι θα σκίσουν τη γάτα, τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους και ότι θα αρχίσουμε να τρώμε και πάλι με χρυσά κουτάλια ή είναι αφελείς ή έχουν άγνοια κινδύνου. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, οι δανειστές δεν πρόκειται να δείξουν ούτε ανοχή ούτε κατανόηση. Θα λειτουργήσουν by the book κι αυτό το τονίζουν με κάθε ευκαιρία και το πιθανότερο είναι να μην μπλοφάρουν, γιατί τώρα δεν έχουν να χάσουν και πολλά όπως το 2011 και το 2012.
 

Βασίλης Στεφανακίδης

Η πάλαι ποτέ αριστερή ηθική και ο οπορτουνισμός

Η πάλαι ποτέ αριστερή ηθική και ο οπορτουνισμός

Μετά και τη χθεσινή δεύτερη ψηφοφορία στη Βουλή, πρέπει να έχουν πεισθεί και οι πλέον αισιόδοξοι πως τελικά τα νούμερα δεν θα βγουν, εκτός εξαιρετικού απροόπτου που επί του παρόντος δεν φαίνεται από πουθενά.

Αρνούμαι δε να πιστέψω το σενάριο που διακινείται -άγνωστο από ποια κέντρα- πως τελικά η λύση θα δοθεί από τη Χρυσή Αυγή που στην τρίτη ψηφοφορία θα βγάλει πρόεδρο γιατί απλούστατα, όσο χαμηλά κι αν έχουμε πέσει, μου είναι αδιανόητο να ανεχθώ να γίνουν ρυθμιστές οι φασίστες.

Αντιπαρέρχομαι λοιπόν αυτό το διαστροφικό σενάριο και φθάνουμε στο μεσημέρι της 29ης Δεκεμβρίου οπότε και θα έχουν αναδειχθεί ρυθμιστές των ζωών μας και του μέλλοντος της πατρίδας μας, οι βουλευτές των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ οι οποίοι μαζί με τους υπόλοιπους 280 βουλευτές την ίδια μέρα, γίνονται πρώην βουλευτές και με βάση όλες τις μετρήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, θα παραμείνουν πρώην βουλευτές και μετά τις εκλογές καθώς αυτοδύναμα τα κόμματα τους δεν μπαίνουν στη νέα Βουλή.

Ο,τι απόμεινε από το πρώην κόμμα “της αριστεράς της σύνεσης”, θα προσαρτηθεί στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ από τον οποίο είχε διασπαστεί γιατί δεν ανεχόταν την ουτοπική επαναστατικότητα του αλλά τώρα μετά από ένα πέρασμα από την κυβερνητική εξουσία και την ψήφιση μνημονίου και μνημονιακών νόμων, ζητούν άφεση αμαρτιών από τον μεγαλόψυχο Τσίπρα. Ο οποίος όπως όλα δείχνουν με κοοπτάτσια θα ανοίξει την αγκάλη και θα σφάξει το μόσχο τον σιτευτό για τους άσωτους. Φυσικά στο διάστημα της αυτόνομης περιπλάνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε, ούτε οι θέσεις του στρογγύλεψαν έτσι ώστε να έχει η ΔΗΜΑΡ ένα άλλοθι για τη νέα συμπόρευση.

Κι όλα αυτά γίνονται μη χάσει η Βενετιά βελόνι αν δεν είναι στην επόμενη Βουλή ο Φώτης Κουβέλης με κάποιους από τους πιστούς του μέχρι τέλους.

Ποιες ιδεολογίες και πια ηθική της αριστεράς που κάποτε ήταν το ακαταμάχητο πλεονέκτημα της. Τρίχες. Οπορτουνισμός του χειρίστου είδους, από ανθρώπους που μας είχαν πείσει ότι εμπνέονται και πορεύονται με άλλα οράματα για την πολιτική την οποία δεν την έβλεπαν όπως έλεγαν ως επάγγελμα με μόνιμες πολυθρόνες αλλά ως εσωτερική ανάγκη προσφοράς στα κοινά.

Παρέλκει να αναφερθώ στον άλλο κωμικό θίασο της συνωμοσιολαγνείας με όλα τα ετερόκλητα στοιχεία που κατάφεραν να πείσουν κάποιους συμπολίτες μας να τους στείλουν στη Βουλή. Μπορεί το γέλιο να μακραίνει τη ζωή, όμως όταν αυτό γίνεται κάποια στιγμή πικρό μπορεί να κινδυνέψει να νοθεύσει την απλή λογική.

Και τώρα τι;

Είναι όντως τόσο σοβαρά τα πράγματα με την Ευρώπη και τους δανειστές;

Η απάντηση που πήρα από ανώτατο παράγοντα της Κομισιόν ίσως να τα λέει όλα.

“Αν εσείς οι Έλληνες αποφασίσατε να αυτοκαταστραφείτε με τις αποφάσεις σας, δεν υπάρχει κανείς πλέον να σας εμποδίσει”!

Βασίλης Στεφανακίδης

Καλύτερα εκλογές παρά παζάρια και διευθετήσεις

Καλύτερα εκλογές παρά παζάρια και διευθετήσεις

Ε, λοιπόν, αφού φτάσαμε ως εδώ, καλύτερα να πάμε σε εκλογές να τελειώνουμε μια και καλή. Να ξεκαθαρίσει η κατάσταση ακόμα και με οδυνηρό  τρόπο για να πάρουμε το μάθημά μας όλοι, γιατί ακόμα και ο τελευταίος από εμάς δεν θα είναι στο εξής άμοιρος ευθυνών για τις επιλογές του. Και το λέω αυτό σε αντιδιαστολή με όσα υποστήριζα μέχρι τώρα, πως δεν χρειάζονται εκλογές τούτη την ώρα, γιατί όλοι είδαμε την κατάντια και τον ευτελισμό από κάποιους εθνικούς αντιπροσώπους.

Ο ένας από το πρωί μέχρι το βράδυ παίρνει έναν-έναν τους ψηφοφόρους του και τους ρωτάει τι να ψηφίσει! Και οι ψηφοφόροι (δεν μας είπε σε τι ποσοστό) του είπαν να ψηφίσει «όχι»! Και τα λέει όλα αυτά με στομφώδες και βαρύγδουπο ύφος 40 καρδιναλίων και απαιτεί να πάρουμε στα σοβαρά τις γελοιότητές του.

Ο άλλος είχε δηλώσει πως κατά 80% κλίνει στο να ψηφίσει «ναι», αλλά στην πρώτη ψηφοφορία προηγήθηκε το υπόλοιπο 20% και τώρα μένει προς διάθεση το υπόλοιπο 80% για τις επόμενες ψηφοφορίες!

Ο τρίτος δεν πήγε, λέει, να ψηφίσει για να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στους πολιτικούς αρχηγούς να τα βρούνε.

Οπα, ρε μεγάλε, απορώ πώς μετά από αυτή τη μεγαλειώδη ενέργειά σου δεν τα βρήκαν ακόμα!

Ο τέταρτος ζητάει σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών για να επιτευχθεί πολιτική συναίνεση. Απορώ πώς αυτή τη μεγαλοφυή ιδέα δεν τη σκέφτηκε κανείς άλλος!

Περιττεύει η αναφορά στο Χαϊκάλης - Λαζόπουλος - Καμένος Story που τινάζει τα πάντα στον αέρα, μια και το θέμα βρίσκεται σε δικαστική διερεύνηση.

Κι εμείς καθόμαστε και τους κοιτάμε.

Ποτέ τους λοιπόν μην ψηφίσουν και από τις 29 του μήνα να πάνε από εκεί που ήρθαν όλοι αυτοί οι άθλιοι νταραβεριτζήδες. Το χειρότερο, δε, όλων είναι πως κάποιοι από αυτούς που στην πρώτη ψηφοφορία είπαν «όχι» αφήνουν τώρα ανοιχτό το ενδεχόμενο να μεταβάλουν την άποψή τους στη δεύτερη ή στην τρίτη - μάλιστα αυτοί που από την κυβέρνηση μετράνε και ξαναμετράνε τα κουκιά ελπίζουν σε αυτή την πρόθεση αλλαγής γνώμης. Για να ’ρθουμε όμως στα συγκαλά μας, γιατί θα αλλάξουν άποψη μέσα σε λίγες μέρες;

Γιατί, δηλαδή, ο Σταύρος Δήμας δεν ήταν άξιος να πάρει  τη θετική τους ψήφο στην πρώτη ψηφοφορία και θα είναι άξιος στην επόμενη φάση; Μας δουλεύουν;
Παζάρια θέλουν να κάνουν τα λαμόγια κι ας μη γελιόμαστε. Αλλος να κλείσει εκκρεμότητες με την Εφορία, άλλος να καπαρώσει θέση για την επόμενη μέρα κι άλλος να βολέψει τα παιδιά -πού αλλού;- στο ευρύχωρο Δημόσιο. Τόσο απλά, τόσο κυνικά και κυρίως τόσο εμετικά.

Αυτής της υποστάθμης κατακάθια κρατούν την τύχη της χώρας στην ψήφο τους, τις θυσίες ενός ολόκληρου λαού που μαστίζεται από την ανέχεια που έφερε η πολυετής κρίση. Μ’ αρέσει δε που και πολιτικοί αρχηγοί μικρών κομμάτων ομνύουν μεν στη συναίνεση, αλλά μετά τις εκλογές.

Λες κι είναι μεταχρονολογημένη επιταγή η συναίνεση και θα πληρωθεί στην ημερομηνία λήξης. Ομως, αγαπητοί μου, μετά τις εκλογές δεν χρειάζεται να σας ζητηθεί η συναίνεση γιατί απλούστατα η ιστορία θα σας αποκαθηλώσει γιατί σας έδωσε αρκετές ευκαιρίες να δείξετε σοβαρότητα, που μάλλον δεν είχατε. Δεν απευθύνεστε σε ψεκασμένους.

Εκλογές, λοιπόν, θέλετε; Εκλογές θα έχετε. Και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μήνες τώρα έχει κινήσει γη και ουρανό να πάμε σε εκλογές για να μας σώσει με τον δικό της μοναδικό τρόπο, τώρα της δίνεται η ευκαιρία να το κάνει. Ελπίζουμε μόνο να έχουν έστω και κατά 50% επίγνωση του τι παραλαμβάνουν και να έχουν καταλάβει στοιχειωδώς τι σημαίνει συνέχεια του κράτους.

Γιατί, αν στ’ αλήθεια εννοούν αυτά που λένε και ενεργήσουν ανάλογα, τότε πολύ φοβάμαι ότι σε πολύ λίγο δεν θα βρίσκουν ώμο να κλάψουν και τρύπα να κρυφτούν.

Βασίλης Στεφανακίδης

Εκλογές τώρα

Εκλογές τώρα

Τις μέρες που περνάμε βλέπουμε και, όπως φαίνεται, πρόκειται να δούμε πολλά ακόμα, τα οποία θυμίζουν σκηνές από γνωστές ταινίες του κλασικού κινηματογράφου.
Μια απ’ όλες που μου ήρθε στο μυαλό γράφοντας αυτές τις γραμμές είναι από τον «Τιτανικό», όπου την ώρα που εξελίσσεται το ναυάγιο και το καράβι έχει χτυπήσει στο παγόβουνο, κάποιοι στην πρώτη θέση συνεχίζουν να χορεύουν υπό τους ήχους της ορχήστρας.

Κάπως έτσι είναι και σήμερα τα πράγματα στη χώρα μας, όπου αυτοί που βρίσκονται στην πρώτη θέση είναι οι πολιτικοί και κυρίως οι βουλευτές μας. Μια απλή ανάγνωση των σημερινών ρεπορτάζ του «ΘΕΜΑτος» από τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις του Προβόπουλου με τον Τσίπρα, αλλά και από τις εκτιμήσεις του νυν διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα (σελίδες 12-14, 16, 18-19) φτάνει για να αντιληφθεί και ο πιο αδαής πολίτης ότι η Ελλάδα κρέμεται από μια κλωστή.

Οι ξένοι καθυστέρησαν τις δόσεις κι έτσι από το Ελληνικό Δημόσιο ήδη λείπουν περί τα 17 δισ. ευρώ, τα κρατικά έσοδα αρχίζουν και πέφτουν πολύ επικίνδυνα γιατί πάγωσε η κατανάλωση στη χριστουγεννιάτικη αγορά λόγω του φόβου των εκλογών και των δυσμενών πολιτικών εξελίξεων. Και φυσικά οι καταθέσεις φεύγουν με ρυθμό συνεχώς αυξανόμενο όσο φτάνουμε στην ημερομηνία της τρίτης ψηφοφορίας για εκλογή Προέδρου και Πρόεδρος δεν βγαίνει. Ούτε και θα βγει όπως φαίνεται, ειδικά μετά τα καραγκιοζιλίκια κάποιου απίστευτου Μελά (δεν ψηφίζω τώρα, αλλά μάλλον μετά), τις μυστήριες ιστορίες του Χαϊκάλη και της παρέας του και άλλων πολλών. Αλήθεια, πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι πάνε γυρεύοντας για νταραβέρι όσοι από την αρχή δεν δήλωσαν ξεκάθαρα αν ψηφίζουν θετικά ή αρνητικά για Πρόεδρο;

Ας είναι, άλλωστε έχουμε ξαναγράψει από τον Αύγουστο ότι έχει έρθει εδώ και πολύ καιρό η ώρα των εκλογών και των ξεκάθαρων λύσεων. Τι θα κερδίσει η Ελλάδα αν έστω και την ύστατη στιγμή βρεθεί η πλειοψηφία των 180 ακόμη και με μια κυβερνητική υπόσχεση ότι θα πάμε σε εκλογές το φθινόπωρο;

Απολύτως τίποτα, απλώς η χώρα θα σέρνεται μέχρι τότε σε μια στείρα και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, όπου κανείς δεν θα φέρνει κεφάλαια, οι ξένοι θα μας παρέχουν με το σωληνάκι χρηματοδότηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίζει να τάζει ασύστολα τα πάντα όλα.
Αντιθέτως, οι εκλογές βάζουν τα πράγματα στη θέση τους. Ο Τσίπρας θα αναλάβει ξεκάθαρα τις ευθύνες του και θα δοκιμαστεί στην πραγματική πρώτη γραμμή της μάχης και όχι σε έναν ιδανικό προσομοιωτή που και να φας σφαίρα δεν έγινε και τίποτα.
Ας έρθει η 1η του μηνός να μην έχει να πληρώσει τους δημοσίους υπαλλήλους και τότε είμαι σίγουρος ότι θα πράξει το σωστό.

Αν τα καταφέρει, η χώρα θα έχει βρει έναν νέο ηγέτη και μια καινούρια πολιτική δύναμη για αρκετά χρόνια, αν όχι, τουλάχιστον θα έχει καταπέσει ο μύθος της εύκολης λύσης. Θα μετρήσουμε τις πληγές μας και θα συνεχίσουμε.

Τάσος Καραμήτσος

ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ