Οι Gipsy Kings με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και ένα Grammy θυμίζουν πως η ευτυχία μπορεί να χτιστεί με μια κιθάρα σε ένα τροχόσπιτο.
Όλοι ξέρουμε τα τραγούδια τους: Bamboleo, Volare και το κέφι παίρνει φωτιά. Έγιναν γνωστοί παίζοντας στα parties της Brigitte Bardot στο Saint Tropez και γρήγορα τους ανακάλυψαν οι διασημότητες ολόκληρου του πλανήτη. Η φιλοσοφία ζωής των Gipsy Kings είναι μια ανοιχτή αγκαλιά προς τη χαρά, την ελευθερία και την ανθρωπιά. Γεννημένοι μέσα στην τσιγγάνικη παράδοση, κουβαλούν την οικογένεια στο κέντρο κάθε τους βήματος και μετατρέπουν τη μουσική σε μια γλώσσα που ενώνει.
Στις συναυλίες τους κάθε τραγούδι γίνεται αφορμή για γιορτή. Ρυθμοί που ξεσηκώνουν, μελωδίες που γεννούν χαμόγελα και στιγμές οικουμενικές που φέρνουν κοντά ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου. Η ζωή για εκείνους είναι ένα ταξίδι χωρίς σύνορα, όπου κάθε στάση είναι ευκαιρία για χορό, τραγούδι και μοίρασμα συναισθημάτων. Αλλοτε με πάθος και ένταση, άλλοτε με νοσταλγία και μελαγχολία, οι Gipsy Kings εκφράζουν την πεποίθηση ότι η μουσική δεν είναι απλώς Τέχνη, αλλά ο πιο άμεσος τρόπος να θυμάσαι πως αξίζει να ζεις και ότι η ζωή είναι το παρόν.
Μιλήσαμε με τον Tonino Baliardo, βιρτουόζο της κιθάρας και ηγετική δημιουργική μορφή του συγκροτήματος, που συναρπάζει το κοινό εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες με τον μοναδικό του ήχο, που παντρεύει το παραδοσιακό flamenco με τη salsa και την pop. Με ρίζες στην κοινότητα των Ρομά της Αρλ στη Γαλλία, ο Tonino ξεκίνησε ως μουσικός του δρόμου, διαμορφώνοντας το δικό του εκρηκτικό και μαγευτικό ήχο στην κιθάρα.
–Πώς ξεκίνησε η μουσική σας πορεία και πώς προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία των Gipsy Kings;
Υποθέτω ότι η μουσική μου καριέρα ξεκίνησε όταν γεννήθηκα σε μια τσιγγάνικη οικογένεια και στον τρόπο ζωής της. Οσο θυμάμαι, όλη η οικογένεια έπαιζε κιθάρα, τραγουδούσε και χόρευε. Δεν είχαμε τηλεόραση, ούτε πηγαίναμε σινεμά ή θέατρα και έτσι από τότε μαθαίναμε να διασκεδάζουμε μόνοι μας. Το τροχόσπιτό μας ήταν πάντα ένας τόπος οικογενειακής χαράς, γεμάτος μουσική.
–Ποιοι ήταν οι μεγαλύτεροι μουσικοί που σας επηρέασαν στα πρώτα σας χρόνια; Ο Manitas De Plata, ο θρυλικός κιθαρίστας του φλαμένκο, ήταν θείος μου. Πέρασα αμέτρητες ώρες παρακολουθώντας τον. Ηταν μια ιδιοφυΐα και έπαιζε παραδοσιακό φλαμένκο. Μου αρέσει ο Santana, ένας πραγματικός τελειομανής, και φυσικά ο Prince, που ήταν δάσκαλος. Ολοι οι μουσικοί αντλούν επιρροές από πολλούς διαφορετικούς μουσικούς και συνθέτες.
–Το “Bamboléo” θεωρείται το πιο εμβληματικό σας τραγούδι· ποια ήταν η έμπνευση πίσω από τη μελωδία και τους στίχους του; Ηταν απλώς μία από αυτές τις μαγικές στιγμές, παίζοντας με μερικές συγχορδίες και ιδέες. Σημαίνει «ταλαντεύομαι». Δεν κουράζομαι ποτέ να παίζω το “Bamboléo” και να βλέπω την αντίδραση του κοινού που με κάνει πολύ χαρούμενο.
–Ποιο ήταν το σημείο καμπής που σας έκανε γνωστούς σε όλο τον κόσμο; Παίζαμε πάντα στους δρόμους, σε μικρά μπαρ. Στην παραλία του Σεν Τροπέ ήταν ένα από τα συνηθισμένα μας στέκια. Μια μέρα η Brigitte Bardot μας είδε στην παραλία και μας ζήτησε να παίξουμε σε ένα από τα πάρτι της. Ετσι, φτάσαμε με το παλιό μας βαν και, προς έκπληξή μας, οι καλεσμένοι της περιλάμβαναν τον Kirk Douglas, τον Charlie Chaplin, τον Pablo Picasso, τον Salvador Dalí και πολλούς ακόμη επώνυμους. Οι καλεσμένοι δεν είχαν ξαναδεί ή ακούσει τη μουσική μας και γίναμε τακτικοί καλλιτέχνες στα πάρτι της Bardot. Ετσι διαδόθηκε το όνομα των Gipsy Kings.
–Πώς δημιουργήθηκε το μείγμα της φλαμένκο παράδοσης με ποπ και ρούμπα ρυθμούς ,ο χαρακτηριστικός σας ήχος; Ηταν μια φυσική εξέλιξη ιδεών. Πάντα ακούω νέους ήχους και οι δύο γιοι μου, ο Cosso και ο Mikeal, που παίζουν μαζί μου στη σκηνή, μου δίνουν συνεχώς ιδέες και νέους ήχους. Το σήμα κατατεθέν μας είναι το πάθος, η διασκέδαση και μερικές φορές η μελαγχολία.
Υπάρχει κάποια ιστορία ή ανάμνηση από την ηχογράφηση του “Volare” που δεν έχει κοινοποιηθεί ευρέως; Το “Volare” σημαίνει «πετάω» και το χρησιμοποιούμε ως κομμάτι για το φινάλε μας. Στα φεστιβάλ, όπως και στο Glastonbury που παίξαμε πέρσι, το κοινό τραγουδά το “Volare” πριν ανέβουμε στη σκηνή. Αυτό βάζει τους πάντες σε διάθεση γιορτής.
–Πώς βιώσατε την ξαφνική παγκόσμια επιτυχία της δεκαετίας του 1980 και του 1990; Ομολογώ πως ήταν πολύ παράξενο στην αρχή. Από το να ζω σε τροχόσπιτο, βρέθηκα να μένω σε πολυτελή ξενοδοχεία, να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και να γνωρίζω τόσους ενδιαφέροντες ανθρώπους και να μιλάω με εκείνους που θαύμαζα στις εφημερίδες. Ηταν πραγματικά ένας νέος κόσμος για μένα. Αλλά η επιστροφή στις οικογένειές μας ήταν πάντα το πιο σημαντικό πράγμα.
–Αγαπημένο ή αξέχαστο τραγούδι; Δυστυχώς ο αδελφός μου Paco έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Ημασταν πολύ δεμένοι και έχω υπέροχες αναμνήσεις από εκείνον, μεγαλώνοντας και μοιραζόμενοι την επιτυχία των Gipsy Kings. Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του νέου μας άλμπουμ Histora, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2026, αποφάσισα να γράψω και να αφιερώσω ένα κομμάτι στον Paco με τίτλο CIELO.
–Πώς έχει εξελιχθεί η δημιουργική σας διαδικασία με τα χρόνια; Εχετε αλλάξει τον τρόπο που γράφετε και ηχογραφείτε μουσική; Εχω πάντα τις κιθάρες μου κοντά. Αν έχω μια ιδέα ή μελωδία παίζω με αυτήν και τη δείχνω στους γιους μου και στους υπόλοιπους Gipsy, είμαστε όλοι μια οικογένεια. Αν η ιδέα προχωρήσει, τη μεταφέρω στο στούντιό μου, που βρίσκεται στο σπίτι μου και ηχογραφώ. Εχω γράψει πολλά τραγούδια και μερικές φορές επιστρέφω σε κάποια που έχουν μείνει «στο ράφι» για χρόνια.
–Αν έπρεπε να περιγράψετε την κληρονομιά των Gipsy Kings ποια θα ήταν και γιατί; Ζούμε σε έναν ταραγμένο κόσμο και πιστεύω ότι η μουσική είναι ο καλύτερος τρόπος να φέρνεις τους ανθρώπους κοντά όποιοι κι αν είναι. Μετά τις συναυλίες μας όλοι φεύγουν με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο. Ελάτε σε μια Gipsy Kings Fiesta, χορέψτε, χειροκροτήστε, ερωτευτείτε. Αυτή ήταν και θα είναι η κληρονομιά μας.
*Οι Gipsy Kings, με επικεφαλής τον Tonino Baliardo, θα εμφανιστούν την 16η Αυγούστου 2025 στις 21:30 στο πλαίσιο του Sani Festival, που διοργανώνεται στο Sani Hill, στο Sani Resort της Χαλκιδικής.