Σαν κεραυνός έπεσε στη Φρανκφούρτη η σημερινή αποκάλυψη ότι η BaFin, η αρχή που εποπτεύει το γερμανικό χρηματοοικονομικό κλάδο, ζήτησε από τη Deutsche Bank να κάνει σχέδια στο χαρτί για τη διάσπαση του ομίλου στα δύο.

Για δεκαετίες, η Deutsche Bank ήταν το καμάρι της Γερμανίας. Μία τράπεζα παραδοσιακή, στιβαρή, που έβαλε το δικό της λιθαράκι στο οικονομικό θαύμα της χώρας, όχι μόνο χρηματοδοτώντας τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της, αλλά και λειτουργώντας ως πολύτιμος σύμβουλος της Angela Merkel κατά την κρίσιμη περίοδο της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008. Και όλα αυτά, ενώ υπερηφανευόταν ότι ουδέποτε χρειάστηκε να καταφύγει σε μια κρατική διάσωση, όπως έκαναν σχεδόν όλες οι άλλες μεγάλες τράπεζες. 
Σήμερα, αυτός ο βράχος σταθερότητας πάνω στον οποίο στηρίχθηκε η γερμανική οικονομία, κλονίζεται από το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο και την αυστηρή πλέον ματιά των γερμανικών αλλά και διεθνών εποπτικών αρχών.

Μετά την κρίση του 2008, οι κυβερνήσεις της Ευρώπης θέλησαν να διασφαλίσουν ότι οι φορολογούμενοί τους δεν θα κληθούν στο μέλλον να πληρώσουν το κόστος άλλων τραπεζικών διασώσεων. Στο πλαίσιο αυτό, η Κομισιόν ζήτησε από μία αρμόδια επιτροπή, με επικεφαλής τον διοικητή της Τράπεζας της Φινλανδίας, Erkki Liikanen, να συντάξει μία έκθεση, που να προτείνει λύσεις.

Η έκθεση Liikanen, που παρουσιάστηκε τον περασμένο Οκτώβριο, ουσιαστικά προτείνει το διαχωρισμό των δραστηριοτήτων trading και λιανικής τραπεζικής των τραπεζών σε δύο μονάδες με κεφαλαιακή αυτονομία. Έτσι, σε περιπτώσεις ζημιών από το trading, οι καταθέσεις θα είναι ασφαλείς και οι κυβερνήσεις δεν θα χρειάζεται να ξοδέψουν άλλα χρήματα για τραπεζικές διασώσεις.

Το αίτημα της BaFin, να εξεταστούν οι επιπτώσεις μιας τέτοιας διάσπασης της Deutsche Bank έρχεται κατόπιν της δημοσίευσης της έκθεσης Liikanen, αλλά και με δεδομένο ότι η συγκεκριμένη τράπεζα έχει αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο trading, σε σχέση με το συνολικό μέγεθος του ισολογισμού της, στη Γερμανία. Ένα χαρτοφυλάκιο το οποίο πολλοί φοβούνται ότι είναι γεμάτο με διάφορα “τοξικά” και “σκελετούς”.

Η διοίκηση της Deutsche Bank δεν έκρυψε την ταραχή της. “Οι μεγάλες τράπεζες είναι αναγκαίες”, δήλωσε ο συν-διευθύνων σύμβουλός της, Anshu Jain, και επέμεινε ότι η BaFin μπορεί να εποπτεύσει τον κλάδο και χωρίς τη διάσπαση των τραπεζών.

Όμως, αυτό το αίτημα της BaFin δεν είναι ο μοναδικός, αλλά ούτε και ο χειρότερος από τους πονοκεφάλους της Deutsche Bank.

Οι αποκαλύψεις για το ρόλο που έπαιξε η τράπεζα στο σκάνδαλο χειραγώγησης του Libor όχι μόνο πλήττουν το προφίλ της, αλλά και την εκθέτουν στον κίνδυνο ενός πολύ μεγάλου προστίμου. Όπως αποκάλυψε προ ημερών η Wall Street Journal, η Deutsche Bank έβγαλε κέρδη τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ το 2008, “πειράζοντας” το διατραπεζικό επιτόκιο Libor, με βάση το οποίο τιμολογούνται χρηματοοικονομικά προϊόντα συνολικής αξίας 800 τρισ. δολαρίων.

Ουσιαστικά, η Deutsche Bank ήταν μία από τις τράπεζες που έπαιξαν ένα βρώμικο παιχνίδι εκατοντάδων εκατομμυρίων στην πλάτη ανυποψίαστων καταναλωτών και επενδυτών, από εκείνους που έχουν πάρει ένα απλό στεγαστικό δάνειο, έως εκείνους που επενδύουν στα πιο σύνθετα χρηματοοικονομικά παράγωγα.

Τώρα, η Deutsche Bank αναμένει να πέσει βαρύς ο πέλεκυς των αρχών, εάν αναλογιστεί κανείς ότι για το ίδιο σκάνδαλο, οι Barclays και UBS αναγκάστηκαν να πληρώσουν πρόστιμα συνολικού ύψους 2 δισ. δολαρίων.

Ασφαλώς, το τελευταίο που χρειαζόταν η Deutsche Bank ήταν ένα ακόμα ντροπιαστικό σκάνδαλο, όμως, αυτό ακριβώς βρέθηκε στο δρόμο της, όταν λίγο πριν από την εκπνοή του 2012, μία στρατιά από 500 αστυνομικούς, εφοριακούς και εισαγγελείς πραγματοποίησαν έφοδο στα κεντρικά γραφεία της, ερευνώντας υπόθεση φοροδιαφυγής που έχει να κάνει με την αγοραπωλησία δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων.

Ανάμεσα στα στελέχη της Deutsche Bank που ερευνώνται, είναι και ο συν-διευθύνων σύμβουλός της, Juergen Fitschen.

Εύλογα η τράπεζα αναπολεί τις ημέρες που ο πρώην επικεφαλής της, Josef Ackermann μίλαγε και ολόκληρος ο πλανήτης σταματούσε για να τον ακούσει…