Πλήρη υπαγωγή της Ελλάδας στον ESM, το νέο ταμείο διάσωσης της Ευρωζώνης, ο οποίος θα αναλάβει τη χρηματοδότηση της χώρας, τα υφιστάμενα δάνεια, αλλά και την πλήρη εποπτεία της οικονομικής πολιτικής, προβλέπουν ορισμένα σενάρια που θα συζητηθούν για τη χώρα μας μετά τις γερμανικές εκλογές.
Ο πήχης για την ελάφρυνση του χρέους, πάντως, κατεβαίνει, πριν ακόμα ξεκινήσει και επίσημα η συζήτηση, καθώς στο προσκήνιο έρχονται λύσεις με τρία σκέλη:

1. “Δέσιμο” της Ελλάδας σε μακροχρόνιο οικονομικό έλεγχο, αντίστοιχο με αυτόν του ΔΝΤ, από έναν ευρωπαϊκό θεσμό, όπως το νέο ταμείο διάσωσης, ο ESM (Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας) το οποίο θα αναλάβει τον δανεισμό και τη χρηματοδότηση της χώρας, ενώ θα ενεχυριάσει και κρατική περιουσία με τη μέθοδο της τιτλοποίησης κρατικών περιουσιακών στοιχείων.

2. Όχι “κούρεμα” (διαγραφή οφειλών), αλλά επιμήκυνση δανείων και μείωση επιτοκίων. Με τον τρόπο αυτό τα “μαθηματικά” του χρέους θα δείξουν ότι είναι βιώσιμο, αλλά ο μοχλός πίεσης στην εκάστοτε κυβέρνηση θα παραμείνει.

3. Αποδέσμευση από το ελληνικό πρόβλημα του ΔΝΤ, το οποίου τα δάνεια είναι αδύνατον να “κουρευτούν”, ενώ και το ίδιο δεν είναι διατεθειμένο να συνεισφέρει περισσότερα στην περίπτωση της Ελλάδας.

Εφόσον, μάλιστα, η Ελλάδα καταφέρει κάποια στιγμή να εκδώσει ομόλογα έστω και μικρής αξίας, τότε πληρούνται οι προϋποθέσεις για να αγοράζει στη συνέχεια ο ESM τα κρατικά ομόλογα της χώρας και να εξασφαλίζει τη χρηματοδότησή της καλύπτοντας το γνωστό “κενό”.

Ως γνωστόν, ο ESM έχει τη δυνατότητα να αγοράζει κρατικά ομόλογα από την πρωτογενή αγορά (δηλαδή απευθείας από τα κράτη που τα εκδίδουν) εφόσον η χώρα – εκδότης έχει πρόσβαση στις αγορές και εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής που ορίζονται από το ταμείο.

Σε ένα τέτοιο σενάριο, η χρηματοδότηση της χώρας θα εξαρτάται από τον ESM και θα γίνεται με αντίκρυσμα την κρατική περιουσία -για την την οποία, πάντως, η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν πρόκειται να δεχθεί ενεχυρίαση.

Από την άλλη πλευρά, εφόσον τα δάνεια που ήδη έχουν δοθεί στη χώρα περάσουν στον  ESM, θα μπορεί να γίνει αναδιάθρωσή τους (επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων), ανάλογα με την “πρόοδο” της χώρας και τη συμμόρφωσή της με τις απαιτήσεις των εταίρων-δανειστών.

Με λίγα λόγια, η υπαγωγή στον ESM -αν αποφασιστεί- θα σημάνει και την ένταξη της Ελλάδας σε ένα “διαρκές μνημόνιο” οικονομικής επιτήρησης, αλλά και χρηματοδότησης.

Και με τον τρόπο αυτό, θα γίνει και το πρώτο “πείραμα” στην Ευρωζώνη στην κατεύθυνση της οικονομικής διακυβέρνησης και οικονομικής ενοποίησης, καθώς ο ESM θα αναλάβει τη χρηματοδότηση αλλά και την οικονομική πολιτική μιας ή περισσότερων χωρών.

Πολλά, βέβαια, θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, το οποίο θα καθορίσει και την τροπή που θα πάρει η συζήτηση για τις αλλαγές στην Ε.Ε, η οποία έχει “παγώσει” μέχρι να ξεκαθαρίσει το πολιτικό σκηνικό στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης.

Μένει, δηλαδή, να ξεκαθαριστεί κατά πόσον θα αποφασιστεί τελικά να εξελιχθεί ο ESM σε  πρόπλασμα “υπουργείου Οικονομικών της Ευρωζώνης” και κατά πόσον θα αναλάβει και άλλους ρόλους,  όπως εκείνον του εκκαθαριστη τραπεζών, στο πλαίσιο της τραπεζικής ενοποίησης.

Γ.Χ.Π.