O Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης, γνωστός στο instagram ως It’s a Man’s Class, ακτινογραφεί τις ανδρικές εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί των Οσκαρ επιχειρηματολογώντας στο τί είναι τελικά στυλ και τί όχι.
1. Timothée Chalamet: Μια μαργαρίνη με καουμπόικες μπότες
Ο Chalamet επέλεξε Givenchy και κατόρθωσε να συνδυάσει ένα τύπου denim πεντάτσεπο παντελόνι, που ήταν εμφανώς μακρύ, με ένα double-breasted σακάκι με λάθος πέτο (notch lapel). Όλα αυτά στην απόχρωση της μαργαρίνης με πουκάμισο στον ίδιο τόνο. Και για να ολοκληρωθεί το σύνολο, πρόσθεσε καουμπόικες μπότες. Συνολικά, ένα κακόγουστο look από κάποιον που δεν φημίζεται για το στιλ του.
2. Sebastian Stan: Black tie με μηδενική ενέργεια
Ένα τυπικά σωστό black tie look, αλλά χωρίς ίχνος προσωπικότητας. Ο Stan μοιάζει να βαριέται που το φοράει, ενώ το παπούτσι με την τετράγωνη μύτη είναι ακριβώς η λεπτομέρεια που θα που ολοκληρώνει μια αδιάφορη εμφάνιση.
3. Adrien Brody: Giorgio Armani, όταν το κλασικό λειτουργεί
Εδώ έχουμε έναν καλοντυμένο άνδρα. Το tuxedo του Armani έχει εξαιρετικό fit, σωστά μήκη και γενικά εμπνέει μια σοβαρότητα. Το μόνο που θα άλλαζα είναι το παπιγιόν του -κάτι λιγότερο παλιακό, ίσως ένα πιο χαλαρό self-tie bow tie. Η μπουτονιέρα του είναι κομψή, και το σημαντικότερο: φοράει το ρούχο, δεν τον φοράει εκείνο.
4. Andrew Garfield: Gucci, αλλά γιατί;
Ένα καφέ tuxedo που μοιάζει εντελώς ανεπίκαιρο. Το σακάκι έχει τετράγωνη σιλουέτα, τα shawl lapels με το τσουρούτικο μετάξι ήταν αρκετά βαρετά και οι εξωτερικές τσέπες δεν συνηθίζονται σε tuxedo -αλλά τα fashion brands δεν σέβονται πάντα το πρωτόκολλο. Το κόσμημα στο λαιμό μοιάζει σαν να ξεχάστηκε από καλοκαιρινές διακοπές, ενώ το Chelsea boot δεν ταιριάζει πουθενά. Θα κρατούσα το πουκάμισο και το κρεμαστό για χαλαρές βραδιές στη Ριβιέρα.
5. Jeff Goldblum: Δημιουργικό, αλλά με περιθώρια βελτίωσης
Ένα ιδιαίτερο tuxedo, αλλά θα προτιμούσα το double-breasted σακάκι του κλειστό στις φωτογραφίες. Η μπουτονιέρα είναι υπερβολικά φανταχτερή, ενώ το μωβ φουλάρι αφαιρεί πόντους αντί να προσθέτει. Το Jacques Marie Mage γυαλί, ωστόσο, είναι το απόλυτο item.
6. Colman Domingo: Not my cup of tea
Υπερβολικό σακάκι/κιμονό. Θα μπορούσε να έχει κάποιο ενδιαφέρον αν δεν είχε τόσο σκληρό construction. Η δέστρα της κουρτίνας στο χέρι είναι τελείως off. Colman, συγνώμη, αλλά δεν έχεις στυλ.
7. Ralph Fiennes: Απόλυτα βαρετός
Άλλη μια περίπτωση άνδρα που βαριέται εμφανώς να ασχοληθεί με το tuxedo του. Το look είναι συνολικά πολύ αδιάφορο. Είναι αυτό που λέω πάντα: πρέπει να φοράς το ρούχο και όχι να σε φοράει.
8. Jeremy Strong: Στυλιστική σύγχυση
Ένα ακατανόητο tuxedo από Loro Piana. Το bow tie του μοιάζει με κακοτυλιγμένη κρέπα και τα μεγάλα καπάκια στις τσέπες του σακακιού είναι το μεγαλύτερο στυλιστικό λάθος. Το χρώμα, επίσης, δεν κολακεύει καθόλου τον τόνο της επιδερμίδας του.
9. Willem Dafoe: Το χαμόγελο σώζει την κατάσταση
Αν κάτι είναι ξεκάθαρο, είναι πως δεν ήθελε να φορέσει αυτό το σύνολο -και το ρούχο το φωνάζει. Στην αριστερή μανσέτα βλέπουμε ακόμα το ταμπελάκι, που μαρτυρά ότι το κοστούμι είναι δανεικό. Το shawl lapel είναι κάπως τσαπατσούλικο, τα παπούτσια του εντελώς ακατάλληλα. Το μοναδικό που σώζει την εμφάνιση είναι το χαμόγελό του.
10. Giancarlo Esposito: Όπως πάντα κομψότατος
Πείτε με βαρετό, το ακούω, αλλά το να εμφανιστείς στα Όσκαρ με ένα σωστό tuxedo παραμένει πάντα κλασάτο και στυλάτο. Δυνατή επιλογή, το Jacques Marie Mage γυαλί προσθέτει μια σοβαρή πινελιά.
10+1. Mick Jagger: Εμφάνιση rock star
Αυτό το pinstripe κοστούμι, θεωρητικά, είναι εντελώς ακατάλληλο για μια τέτοια βραδιά. Αλλά είναι ο Mick Jagger. Ένας πραγματικός ροκ σταρ που κατάφερε να κάνει αυτό το κοστούμι να μοιάζει στυλάτο. Όσο για τα Nike sneakers του, είναι εκτός concept, αλλά διάλεξε την άνεση του και επειδή είναι αυτός που είναι, του το συγχωρούμε.
Συμπερασματικά, το κόκκινο χαλί των Όσκαρ για ακόμα μια χρονιά απέδειξε ότι το ανδρικό στυλ μπορεί να ισορροπεί ανάμεσα στο κλασικό και το εκκεντρικό -άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία. Από τις ασφαλείς επιλογές μέχρι τα ακατανόητα fashion πειράματα, είδαμε τα πάντα. Κάποιοι σεβάστηκαν την περίσταση, άλλοι την αντιμετώπισαν με αδιαφορία, ενώ λίγοι κατάφεραν να αφήσουν το δικό τους, αυθεντικό αποτύπωμα. Το στυλ είναι στάση και προσωπικότητα – και όπως πάντα, κάποιοι το έχουν, ενώ άλλοι απλώς προσπαθούν.