Η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου σηματοδοτεί πάντα την έναρξη της νέας «πολιτικής σεζόν», συνήθως αρχής γενομένης από την παρουσία και τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, που οριοθετεί τις προτεραιότητες της κυβέρνησης για την επόμενη χρονιά.
Φέτος, λοιπόν, οι προτεραιότητες αυτές, πέραν των όποιων προγραμματισμένων ανακοινώσεων και σχεδιασμένων δράσεων από την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, θα έλεγε κανείς ότι κατά κάποιον τρόπο υπαγορεύονται από την ίδια την πραγματικότητα, από την ίδια τη ζωή.
Οι καταστροφικές πυρκαγιές, πρώτα απ’ όλα, που κατακαίουν δάση και περιουσίες καθημερινά, ναι μεν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή που, όπως φαίνεται, αποτελεί ένα από τα πλέον σοβαρά ζητήματα που απασχολούν όλον τον κόσμο, και οι πυρκαγιές στην Αμερική, στον Καναδά, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη με τους εκατοντάδες νεκρούς το καταδεικνύουν, αλλά δεν είναι η μόνη αιτία. Εδώ τουλάχιστον, στην Ελλάδα, οφείλονται κατά μεγάλο βαθμό στην ανομία που, δυστυχώς, ευδοκιμεί σε πολλά επίπεδα και στις ανοχές του κράτους σε μια σειρά από μικρά…συνηθισμένα καθημερινά εγκλήματα.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, για παράδειγμα, στον Ασπρόπυργο πιάνουν περί τις 450 φωτιές ετησίως, τώρα δε, την εβδομάδα της κολάσεως που περάσαμε, είχαμε στην ίδια περιοχή μία κάθε δέκα λεπτά το πρωί της Τετάρτης. Στη συγκεκριμένη περιοχή, καθώς και στις γύρω, όπου κατοικούν ως επί το πλείστον Ρομά, είναι πασίγνωστο, δηλωμένο και… ομολογημένο από τις αρμόδιες αρχές, δηλαδή την Αστυνομία, την Πυροσβεστική και τους δήμους, τι συμβαίνει επακριβώς. Ρομά καίνε κυρίως προϊόντα χαλκού προκειμένου να τα πουλήσουν λαθραία σε επίσης παράνομους εμπόρους κι αυτοί να τα διοχετεύσουν στην αγορά. Αποτέλεσμα είναι το καλοκαίρι με την ξηρασία, τις υψηλές θερμοκρασίες και τους ισχυρούς ανέμους να πιάνουν φωτιές πολύ συχνά. Φυσικά, εκτός από τις φωτιές που δημιουργούνται, ρημάζουν ό,τι χάλκινο από τον εξοπλισμό της ΔΕΗ, από τα τρένα ράγες και άλλα υλικά από τις γέφυρες, απ’ όπου βρουν. Και φυσικά δεν τους κάνει κανείς τίποτα, ούτε σε αυτούς, ούτε στους κλεπταποδόχους που είναι λίγοι και γνωστοί ανά περιοχή.
Φεύγοντας από τη Δυτική Αττική και ανηφορίζοντας προς τα σύνορα του Εβρου, εκεί όπου κατακάηκε το δάσος της Δαδιάς και κινδύνευσε ακόμα και το Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης (τελικά σταμάτησε 300 μέτρα μακριά η φωτιά), έχουμε ένα άλλο φαινόμενο ανομίας το οποίο ευθύνεται κατά μέγιστο βαθμό γι’ αυτές τις φωτιές. Παράνομοι μετανάστες μπαίνουν από τα σύνορα, μένουν τα βράδια στο δάσος και προκαλούν εξ αμελείας (ή εκ δόλου) πυρκαγιές στο πέρασμά τους είτε γιατί μαγειρεύουν, είτε γιατί καπνίζουν, είτε γιατί έτσι θέλουν. Βέβαια το υπερδεκαετές φαινόμενο της εισβολής μεταναστών, που τους δύο τελευταίους μήνες έχει και πάλι τρομερή έξαρση -τα στοιχεία μιλάνε για 1.000 την ημέρα- και είναι πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμο.
Λίγες ημέρες νωρίτερα από τις φωτιές η κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει ένα θανάσιμο περιστατικό οπαδικής βίας, το οποίο και χειρίστηκε άμεσα ο πρωθυπουργός εξαγγέλλοντας συγκεκριμένα μέτρα που αν εφαρμοστούν μπορεί να την περιορίσουν δραστικά, να διώξουν τους χούλιγκαν από τα γήπεδα και να ξαναφέρουν τον νόμο και την τάξη και μαζί τις οικογένειες και τη λαϊκή διασκέδαση σε ένα θέαμα που τα τελευταία χρόνια κατακτάει τον κόσμο όλο, την Αμερική και τις αραβικές χώρες, όπου δαπανώνται πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.
Εχω την αίσθηση ότι αυτός ο χειμώνας, ο πρώτος της νέας τετραετίας Μητσοτάκη, θα είναι, ή θα πρέπει να είναι, γεμάτος από τέτοιες μικρές ή μεγάλες αναμετρήσεις και συγκρούσεις με μια σειρά από προβλήματα -αλλά και τα συμφέροντα που τα εκπροσωπούν- που χρονίζουν και δημιουργούν παθογένειες, ταλαιπωρούν την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και την ίδια την πρόοδο και την ανάπτυξη της χώρας.
Η μάχη της καθημερινότητας μαζί με θεσμικές μεταρρυθμίσεις παντού θα κρίνουν και την επιτυχία της και ο κριτής, που είναι οι πολίτες, αυτή τη φορά θα είναι πιο αυστηρός, αφού έδωσε το δικαίωμα σε μια διακυβέρνηση δίχως αντιπολίτευση και μάλιστα τοξική όπως ήταν η προηγούμενη.