Τι ειπώθηκε και τι δεν ειπώθηκε στο ασύνηθες τετράωρο δείπνο Μέρκελ-Τσίπρα, δεν το έχουμε μάθει ακόμα και ενδεχομένως να μην το μάθουμε ποτέ. Εικασίες θα μπορούμε να κάνουμε μόνο βλέποντας τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης εφεξής.
Από τις επίσημες δηλώσεις πάντως, αυτό που συγκράτησα πέραν των άλλων (δεχόμαστε τη δημοσιονομική προσαρμογή, δηλαδή συνέχιση της λιτότητας και πως δεν έχουμε υλικές απαιτήσεις για τις Γερμανικές επανορθώσεις αλλά ηθικές!) είναι ο τρόπος της Μέρκελ να πληρώσει τον κ.Τσίπρα με το ίδιο νόμισμα για τις άφρονες προεκλογικές του δηλώσεις.
Όλοι θυμόμαστε τότε που σε μια έξαρση μικρομεγαλισμού, ο κ. Τσίπρας δήλωνε πως δεν πρόκειται να πάει στο Βερολίνο να συναντήσει την κ. Μερκελ γιατί τότε θα ήταν σα να αναγνώριζε τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη κάτι που δεν αποδέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω-κάτω έλεγε ο κ.Τσίπρας, η κ. Μέρκελ δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ηγέτιδα μιας χώρας της Ευρώπης όπως και οι άλλοι 18 ηγέτες που συναποτελούν την Ευρωζώνη.
Η Γερμανίδα, που φαίνεται δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω, όταν ρωτήθηκε αν θα βοηθήσει να επιλυθεί το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα απάντησε: “Αυτά τα θέματα αποφασίζονται στα θεσμικά όργανα όπως το Eurogroup. Άλλωστε όπως είναι γνωστό όλες οι χώρες μέλη ανεξάρτητα από τον πληθυσμό τους έχουν μία ισότιμη ψήφο. Εγώ μπορεί να εκπροσωπώ μια χώρα 80 εκατομμυρίων αλλά η ψήφος μου έχει την ίδια βαρύτητα με την ψήφο του Λουξεμβούργου, της Μάλτας κλπ”.
Ο κ. Τσίπρας το προσπέρασε( τι θα μπορούσε να πει άλλωστε) και επανέλαβε για τρίτη φορά την πίστη του στους θεσμούς και τους κανόνες της Ευρωζώνης υποσχόμενος για άλλη μια φορά να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της χώρας. Χώρια που αίφνης εξασθένισε η μνήμη του, λέγοντας πως ποτέ κανένας υπουργός του δεν έθεσε θέμα πλειστηριασμού του Ινστιτούτου Γκαίτε. Μήπως όμως το όνομα Παρασκευόπουλος του θυμίζει κάτι; Αν δεν απατώμεθα είναι ακόμα υπουργός του με ευθύνη τον τομέα της δικαιοσύνης!
Θα πείτε ψιλά γράμματα όλα αυτά. Μακάρι αυτά τα “αθώα ψεματάκια” και η γλυκιά στροφούλα των 180 μοιρών, να βοηθήσουν τελικά και να σωθεί η χώρα.
Συμφωνώ απόλυτα ότι το μείζον είναι η χώρα. Για όλα τα άλλα μήπως είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικοί κοροϊδεύουν τον κόσμο μέχρι να του αποσπάσουν την ψήφο του και στη συνέχεια κάνουν τα εντελώς αντίθετα; Μια ζωή αυτό δεν συμβαίνει απ’ όλους ανεξαιρέτως; Ε, ας γίνει και πρώτη φορά με την αριστερά για να διαλυθεί κι αυτός ο μύθος. Και ποιος ξέρει, τα μέτρα που έρχονται, επειδή θα έχουν αριστερή γεύση, μπορεί να μας έρθουν πιο… γλυκά.