Όταν ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Yoshihide Suga, ανήγγειλε με θέρμη και σιγουριά πως μέχρι το 2050 η χώρα θα γίνει ανθρακικά ουδέτερη, ελάχιστοι μπορούσαν να προβλέψουν το αδιέξοδο που έμελλε να επέλθει.
Το 2012 η χώρα εγκαινίασε ένα πρόγραμμα επιδοτήσεων ύψους 911 εκ. δολαρίων για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης, μέσω της κατασκευής ενός φαραωνικού δικτύου σημείων φόρτισης.
Αντί, όμως, να γίνεται… μάχη για το ποιος θα πρωτοφορτίσει το ηλεκτρικό του, οι φορτιστές σαπίζουν ανεκμετάλλευτοι.
Αυτό διότι η εγκατάσταση χιλιάδων ηλεκτρικών δεν συνοδεύτηκε από αύξηση της ζήτησης για ηλεκτρικά, όπως περίμενε το αρμόδιο όργανο της ιαπωνικής κυβέρνησης.
Σήμερα, το μερίδιο των ηλεκτρικών δεν ξεπερνά το 1%, με αποτέλεσμα να παρατηρείται αναντιστοιχία στον αριθμό φορτιστών και ηλεκτρικών οχημάτων.
Πολλοί θα σκεφτούν πως… δεν θα πάνε χαμένοι, δεδομένου ότι κάποια στιγμή ο αριθμός των ηλεκτρικών που θα κυκλοφορούν στους ιαπωνικούς δρόμους θα πολλαπλασιαστεί.
Κάτι, τέτοιο, όμως δεν ισχύει, καθώς ο μέσος όρος ζωής πολλών σημείων φόρτισης περιορίζεται στα 8 έτη.
Επομένως, είτε πρέπει να υποβληθούν σε κοστοβόρα σέρβις, είτε να αφαιρεθούν.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο newsauto