Το ξαφνικό «φρένο», που μπήκε νωρίτερα σήμερα στη δραστηριότητά της η Cetracore-Jetoil, υπό το βάρος των ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, είναι το τελευταίο επεισόδιο σε ένα μακρύ σήριαλ, που ξεκινά από την εποχή της οικογένειας Μαμιδάκη και συνεχίστηκε με την εμπλοκή της Cetracore Energy και του εμπόρου πετρελαίου Μουρταζά Λακχανί. Όπως ανακοίνωσε η διοίκηση της εταιρείας, προχώρησε σε αναστολή των δραστηριοτήτων, μετά την χθεσινή συμπερίληψη του βασικού της μετόχου Μουρταζά Λακχανί (επικεφαλής της Mercantile Maritime Group) στην απόφαση 2025/2594 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιλαμβάνει φυσικά και νομικά πρόσωπα σε βάρος των οποίων επιβάλλονται κυρώσεις σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Μάλιστα, σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες του protothema.gr, με εντολή του επικεφαλής της ανεξάρτητης αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος πρώην αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπου Βουρλιώτη, παγώνουν, όλα τα περιουσιακά στοιχεία πέντε εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα στην εμπορία πετρελαιοειδών (υγρών καυσίμων).
Οι εταιρείες αυτές, μια εκ των οποίων, κατά τις ίδιες πληροφορίες, είναι η Jetoil (στις πέντε αυτές εταιρείες δεν περιλαμβάνονται οι γνωστές μεγάλες εταιρείες πετρελαιοειδών) φέρονται να ελέγχονται από το ίδιο αλλοδαπό πρόσωπο το οποίο είναι πακιστανικής και καναδικής υπηκοότητας και συνδέεται με το ρωσικό καθεστώς.
Ειδικότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε νέες κυρώσεις κατά των ρωσικών πετρελαϊκών συμφερόντων τη Δευτέρα, στοχεύοντας τους εμπόρους Murtaza Lakhani και Etibar Eyyub επειδή βοήθησαν τη Μόσχα να παρακάμψει τις δυτικές κυρώσεις στις εξαγωγές αργού, που συμβάλλουν στη χρηματοδότηση του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. «Μέσω των εταιρειών του, επιτρέπει τις αποστολές και τις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου, ιδίως από τη ρωσική κρατική πετρελαϊκή εταιρεία Rosneft. Συγκεκριμένα, ο Murtaza Lakhani ελέγχει πλοία που μεταφέρουν αργό πετρέλαιο ή προϊόντα πετρελαίου, που προέρχονται από τη Ρωσία ή εξάγονται από τη Ρωσία», αναφέρει η καταχώριση στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ.
Στην επίσημη ανακοίνωση της εταιρείας αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Κύριοι, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως από τις 15.12.2025 η Cetracore Jetoil Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία Πετρελαιοειδών ανέστειλε προσωρινά τη λειτουργία της λόγω της προσθήκης του κ. Murtaza Ali LAKHANI (πραγματικού δικαιούχου της Cetracore Jetoil Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία Πετρελαιοειδών) στην απόφαση 2025/2594 του Συμβουλίου της ΕΕ με την οποία επιβάλλονται οικονομικές κυρώσεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα /οντότητες. Η Cetracore Jetoil Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία Πετρελαιοειδών αποφάσισε την προσωρινή αναστολή της λειτουργίας της προκειμένου να συμμορφωθεί πλήρως με την ανωτέρω απόφαση. Η αναστολή λειτουργίας είναι προσωρινή. Η εταιρεία βρίσκεται σε στενή συνεργασία με τους δικηγόρους της, καθώς και με τις αρμόδιες εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές προκειμένου να επιτραπεί άμεσα η επαναλειτουργία της εταιρείας και να συμφωνηθεί το ακριβές πλαίσιο αυτής.
Ως αποτέλεσμα της προσωρινής αναστολής λειτουργίας:
-Παραδόσεις και άλλες υπηρεσίες στο πλαίσιο καταρτισμένων συμφωνιών μπορούν να ανασταλούν προσωρινά ή να καθυστερήσουν.
-Δεν θα προβούμε στην κατάρτιση νέων συμφωνιών ή στην επαναδιαπραγμάτευση των υπαρχουσών συμφωνιών.
-Δεσμευόμαστε να σας κρατούμε ενήμερους όσο εξελίσσεται η κατάσταση».
Η μείωση κεφαλαίου και ο «ανασχηματισμός»
Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι πριν από αυτή την τελευταία εξέλιξη υπήρξαν δύο πρόσφατα γεγονότα. Το πρώτο δρομολογήθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων στις 10 Σεπτεμβρίου 2025 και αφορούσε τη μείωση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας κατά το ποσό 8.313.840 ευρώ, με την ακύρωση 162.000 μετοχών, ονομαστικής αξίας εκάστης 51,32 ευρώ. Έτσι, το μετοχικό κεφάλαιο της Cetracore Jetoil ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 2.112.895,72 ευρώ, διαιρούμενο σε 41.171 κοινές ονομαστικές μετά ψήφου μετοχές ονομαστικής αξίας 51,32 ευρώ η κάθε μία.
Το δεύτερο και πιο πρόσφατο γεγονός έχει να κάνει με τον «ανασχηματισμό» στη διοίκηση της εταιρείας. Ειδικότερα, στις 6 Νοεμβρίου 2025 συνήλθε Έκτακτη Γενική Συνέλευση των μετόχων, η οποία εξέλεξε νέο Διοικητικό Συμβούλιο αποτελούμενο από τους Shazia Mukhtar, ως Πρόεδρο & Διευθύνουσα Σύμβουλο, Λεωνίδα Ψάρρα ως μέλος και Κωνσταντίνο Σκουλούδη ως μέλος. Η Shazia Mukhtar φέρεται να είναι Group General Counsel της Mercantile Maritime, συμφερόντων του Μ. Λακχανί. Υπενθυμίζεται ότι τα τελευταία χρόνια επικεφαλής της Cetracore Jetoil ήταν ο Χρήστος-Ιωάννης Καρνέζης.
Οι οικονομικές επιδόσεις
Όσον αφορά το εκτόπισμα και τις οικονομικές επιδόσεις της Cetracore Jetoil, σύμφωνα με τις τελευταία αποτελέσματα για τη χρήση του 2024, ο όγκος πωλήσεων σε μετρικούς τόνους ανήλθε σε 399.617,97 έναντι 495.565,24 (-19,4%), με τον συνολικό τζίρο να διαμορφώνεται σε 425,28 εκατ. ευρώ έναντι 524,45 εκατ. ευρώ (-19,9%). Εξ αυτών τα 338,43 εκατ. ευρώ αφορούσαν πωλήσεις πετρελαίου και τα 84,12 εκατ. ευρώ πωλήσεις αμόλυβδης βενζίνης, έναντι 427,72 εκατ. ευρώ και 94,29 εκατ. ευρώ αντίστοιχα το 2023.
Οι καθαρές ζημίες περιορίστηκαν σε 730.996 ευρώ έναντι ζημιών 13,69 εκατ. ευρώ το 2023 (-94,7%), ενώ τα EBITDA πέρασαν σε θετικό έδαφος με 13,038 εκατ. ευρώ έναντι -4.081.860 ευρώ (+419,4%). Επίσης, το σύνολο των υποχρεώσεων ανήλθε σε 147,5 εκατ. ευρώ, έναντι 178,17 εκατ. ευρώ της προηγούμενης χρήσης.
Οι σωρευμένες ζημίες ανέρχονται σε 10,24 εκατ. ευρώ, ενώ το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων είναι θετικό, αλλά μικρότερο του μισού του κεφαλαίου.
Όπως αναφέρεται στις σημειώσεις της διοίκησης, το συνολικό κόστος πωληθέντων για τη χρήση 2024 ανήλθε σε 420 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας σημαντική μείωση σε σχέση με το αντίστοιχο ποσό της προηγούμενης χρήσης (521 εκατ. ευρώ για το 2023). Αυτή αποδίδεται κυρίως στην αλλαγή της εμπορικής πολιτικής της εταιρείας η οποία επέφερε την μείωση του κύκλου εργασιών, και εντάσσεται στο πλαίσιο της στρατηγικής αναδιάρθρωσης του μείγματος πωλήσεων και του πελατολογίου.
Η νέα προσέγγιση επικεντρώθηκε στην ενίσχυση της κερδοφορίας και της αποδοτικότητας, οδηγώντας σε πιο στοχευμένες και συμφέρουσες εμπορικές συναλλαγές. Πιο συγκεκριμένα, η στρατηγική αυτή απέφερε σημαντική αύξηση του μεικτού περιθωρίου κέρδους, τόσο ως ποσοστό επί του κύκλου εργασιών όσο και σε απόλυτους αριθμούς, με την ονομαστική του αύξηση να ανέρχεται σε +51,3%. «Η επίτευξη του θετικού αποτελέσματος βασίστηκε κυρίως στην επαναδιαπραγμάτευση επιλεγμένων συμβολαίων με υφιστάμενους πελάτες, καθώς και στην εξασφάλιση ευνοϊκότερων όρων αγοράς» σημειώνεται.
Έτσι, το μεικτό αποτέλεσμα της εταιρείας για τη χρήση 2024 είναι θετικό, «με τη Διοίκηση να παραμένει προσηλωμένη στην περαιτέρω ενίσχυση της ρευστότητας και των εμπορικών δραστηριοτήτων, με στόχο την αύξηση των προσοδοφόρων πωλήσεων και τη συνέχιση της προσπάθειας για περιορισμό των λειτουργικών δαπανών. Ακόμη, κατά τη χρήση 2024, η εταιρεία συνέχισε το επενδυτικό της πρόγραμμα, πραγματοποιώντας δαπάνες ύψους περίπου 1,5 εκατ. ευρώ «για την επισκευή των αποθηκευτικών εγκαταστάσεων στη Θεσσαλονίκη, την ανάπτυξη του δικτύου πρατηρίων υπό την επωνυμία Jetoil, καθώς και για την εύρυθμη και ασφαλή λειτουργία των επιχειρησιακών δραστηριοτήτων της», όπως τονίζεται.
Επίσης, παρά την ολοκλήρωση του βασικού προγράμματος αναβάθμισης και βελτιστοποίησης της λειτουργικής αποδοτικότητας των εγκαταστάσεων στο Καλοχώρι, οι επενδύσεις συνεχίζονται. Σημειώνεται ότι η συνολική λειτουργική και ωφέλιμη χωρητικότητα των 21 δεξαμενών αποθήκευσης καυσίμων προσεγγίζει τη μέγιστη διαθέσιμη, η οποία ανέρχεται σε 192.624 m³.
Το δάνειο και οι… μητρικές
Υπενθυμίζεται ότι η Cetracore JetOil, είναι 100% θυγατρική της αυστριακής Cetracore Energy GMBH με έδρα στην Βιέννη, ενώ από τις 26 Μαΐου 2020 έως και κατά την 01 Σεπτεμβρίου 2025, ο τελικός μέτοχος που εξασκεί έλεγχο στην εταιρεία είναι η “IMMS Pte. Ltd.” με έδρα την Σιγκαπούρη.
Όπως σημειώνεται, η απαγόρευση πραγματοποίησης πληρωμών προς τη Ρωσία, ως αποτέλεσμα της εμπόλεμης κατάστασης αλλά και βάσει Κοινοτικής οδηγίας, έχει υποχρεώσει την εταιρεία να καταστεί υπερήμερη ως προς τις υποχρεώσεις της προς Ρωσική Τράπεζα, από την οποία έχει ληφθεί ομολογιακό δάνειο.
Πρόκειται, ειδικότερα, για ομολογιακό δάνειο που έχει συναφθεί με την PJSC Credit Bank of Moscow (CBM), και «η εταιρεία υπόκειται σε περιορισμούς που απαγορεύουν τη μεταφορά κεφαλαίων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων πληρωμής που απορρέουν από αυτό», ενώ ξεκαθαρίζεται ότι «μεριμνά για την πλήρη συμμόρφωσή της με το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο, καθώς και με τις κυρώσεις που εφαρμόζονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Σημειώνεται ότι την 31 Δεκεμβρίου 2024 η εταιρεία είχε αρνητικά κεφάλαια κίνησης κατά περίπου 57εκατ. ευρώ. «Ωστόσο, το πιο σημαντικό μέρος των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων, αφορά σε υποχρέωση προς τη συνδεδεμένη εταιρεία Mercantile Maritime Energy PTE Ltd ποσού 56 εκατ. ευρώ για την εισαγωγή καυσίμου Diesel».
Παράλληλα τονίζεται ότι «η μητρική εταιρεία IMMS LUX S.a.r.l έχει εκφράσει την πρόθεσή της να στηρίξει έμμεσα ή άμεσα χρηματοοικονομικά την εταιρεία, αν και εφόσον απαιτηθεί, ώστε να διασφαλίζεται η αρχή της συνεχιζόμενης δραστηριότητας αυτής για περίοδο τουλάχιστον 12 μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης των χρηματοοικονομικών της καταστάσεων».
Σε άλλο σημείο όμως αναφέρεται επίσης ότι «η μητρική εταιρεία Cetracore Energy GMBH έχει εκφράσει τη δέσμευσή της να υποστηρίξει χρηματοοικονομικά την Εταιρεία, είτε άμεσα είτε έμμεσα, εφόσον αυτό καταστεί αναγκαίο, με σκοπό τη διασφάλιση της αρχής της συνεχιζόμενης δραστηριότητας για τουλάχιστον 12 μήνες από την ημερομηνία δημοσίευσης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων». Προστίθεται μάλιστα ότι η υποστήριξη αυτή δεν περιορίστηκε σε επίπεδο πρόθεσης, καθώς προχώρησε εμπράκτως στην ενίσχυση της Εταιρείας μέσω της διαγραφής οφειλής ύψους 13,6 εκατ. ευρώ.«Το γεγονός αυτό συνέβαλε καθοριστικά στη σημαντική βελτίωση του αποτελέσματος EBITDA για το 2024, το οποίο ανήλθε σε €13 εκατ., έναντι αρνητικού αποτελέσματος €-4,1 εκατ. το 2023» όπως σημειώνεται.
Η ιστορική διαδρομή
Η Cetracore-Jetoil SA ξεκίνησε τη λειτουργία της υπό αυτή την επωνυμία τον Μάρτιο του 2018, όταν η αυστριακή Cetracore Energy GmbH προχώρησε στην εξαγορά της Jetoil, επαναφέροντας το ιστορικό brand στην αγορά. Για να πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά, όλα ξεκίνησαν από την Κρήτη πριν από αρκετές δεκαετίες. Η Μεγαλόνησος, γενέθλιος τόπος της οικογένειας Μαμιδάκη, υπήρξε και η κοιτίδα της επιχειρηματικής δραστηριότητάς της με τα πετρελαιοειδή.
Πρωτεργάτης σε αυτή την υπόθεση ήταν ο Γεώργιος Μαμιδάκης. Γεννημένος στο μικρό χωριό Ανώσκελη της επαρχίας Κισάμου στον Νομό Χανίων, ως έφηβος, στα χρόνια της Κατοχής πολέμησε με την Εθνική Αντίσταση. Μετά το τέλος του Πολέμου σπούδασε τοπογράφος και εργάστηκε αρχικά στην Τοπογραφική Υπηρεσία. Τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα συνδέθηκαν με την παραγωγή ροδέλαιου. Λίγα χρόνια αργότερα ήταν εκείνος που άνοιξε την πόρτα της επικοινωνίας και της οικονομικής συνεργασίας με την τότε Σοβιετική Ένωση στον τομέα των πετρελαιοειδών. Το 1955 ίδρυσε την ΑΕΕΠ Γ. Μαμιδάκης & Σία, μια τοπικής εμβέλειας εταιρεία καυσίμων με σήμα κατατεθέν το αρχικό γράμμα της οικογένειας, το «Μ», σε κόκκινο φόντο. Αυτή η εταιρεία ήταν ο πρόγονος της Mamidoil.
Την περίοδο της κρίσης στο Σουέζ, το 1956, ο ευρηματικός Κρητικός κατάφερε να κλείσει μια μεγάλη συμφωνία με τη Σοβιετική Ένωση για την αποκλειστική αντιπροσώπευση των πετρελαίων της. Στην πορεία ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στον χώρο του εφοδιασμού ποντοπόρων πλοίων, ενώ παράλληλα ξέφυγε από τα τοπικά όρια της Κρήτης και με τη δημιουργία εκατοντάδων πρατηρίων κάλυψε τη διανομή πετρελαίου σε όλη την Ελλάδα.
Αυτή η «χρυσή» συμφωνία με τους Ρώσους κράτησε μέχρι το 1981 και σε συνδυασμό με άλλες κινήσεις έδωσε τη δυνατότητα στην εταιρεία και στην οικογένεια Μαμιδάκη να «ανέβουν κατηγορία». Μάλιστα, μέχρι το 1983 εφοδίαζε με αργό πετρέλαιο τα Ελληνικά Κρατικά Διυλιστήρια, χρησιμοποιώντας ιδιόκτητα τάνκερ. Όταν ο Γιώργος Μαμιδάκης έφυγε -νωρίς και απροσδόκητα- από τη ζωή, το 1986, είχε καταφέρει να χτίσει μια μικρή αυτοκρατορία, με πλοία, δίκτυο πρατηρίων και αποθηκευτικές εγκαταστάσεις καυσίμων δυναμικότητας 240.000 τόνων.
Στο πλευρό του δούλευε από νωρίς ο ξάδελφός του Κυριάκος Μαμιδάκης που το 1968, μαζί με τα δύο αδέλφια του, Νίκο και Γιώργο, έκαναν το δικό τους βήμα στην αγορά πετρελαιοειδών ιδρύοντας την Jetoil και το 1972 έγινε η συγχώνευση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της οικογένειας με τη Mamidoil-Jetoil.
Οι Μαμιδάκηδες, άνθρωποι με ισχυρό αισθητήριο και γνώση της αγοράς, είχαν εξαρχής εξωστρεφή προσανατολισμό, διαβλέποντας την ευκαιρία, παράλληλα με την ενίσχυση της παρουσίας τους εντός συνόρων, να αναπτυχθούν προς τα Βαλκάνια. Γι’ αυτό και προχώρησαν σε μεγάλες επενδύσεις προκειμένου να χτίσουν τις μεγάλες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης (με δυναμικότητα που αντιπροσώπευε το 15% της συνολικής αποθηκευτικής ικανότητας της χώρας σε καύσιμα), οι οποίες αποτελούσαν πάντα -μέχρι και σήμερα- το πιο δυνατό χαρτί της εταιρείας.
Αυτές, όμως, ήταν και η αιτία για το πρώτο βαρύ πλήγμα που ήρθε με την πυρκαγιά το 1986. Το πανδαιμόνιο διήρκεσε μία ολόκληρη βδομάδα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματίες, να δημιουργηθεί τοξικό νέφος και η εταιρεία να υποστεί σοβαρότατη, για την εποχή, οικονομική ζημιά άνω των 20 εκατ. δολαρίων.
Παρ’ όλα αυτά, ανέκαμψε και με στήριγμα τις εξαγωγές στα Βαλκάνια, όπου έφτασε να διαθέτει θυγατρικές σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σερβία, Κόσοβο και Σκόπια, πέτυχε να καθιερωθεί ως η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου, με μερίδιο αγοράς της τάξης του 9%-10%, δίκτυο σχεδόν 600 πρατηρίων, στόλο 33 βυτιοφόρων και 7 πλοιαρίων.
Όταν η Ελλάδα εισερχόταν στην περίοδο της μακράς οικονομικής κρίσης, το 2008-9, έγιναν ορισμένες επεκτατικές κινήσεις με την εξαγορά μικρότερων εταιρειών, κάτι που αποδείχθηκε επιχειρηματικό λάθος. Και αυτό γιατί, αντί να επιβραδύνει, επιτάχυνε την είσοδο της εταιρείας στον ολισθηρό δρόμο των ζημιογόνων αποτελεσμάτων.
Ο τραγικός επίλογος και η «επόμενη μέρα»
Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες της διοίκησης, υπό τον Κυριάκο και τον Νίκο Μαμιδάκη, η εταιρεία τα επόμενα χρόνια βυθίστηκε σε ένα εκρηκτικό μείγμα ραγδαίας υποχώρησης του τζίρου, συσσώρευσης ζημιών, αύξησης του δανεισμού και αποψίλωσης του δικτύου της. Έτσι, αν και αναζητήθηκε στρατηγικός συμπαίκτης που θα τη διατηρούσε στη ζωή, δεν υπήρξε αποτέλεσμα.
Όταν εξανεμίστηκαν και οι τελευταίες ελπίδες, στις 9 Ιουνίου του 2016, η εταιρεία κατέθεσε αίτηση για την υπαγωγή της στην προπτωχευτική διαδικασία του άρθρου 99. Σε λιγότερο από έναν μήνα, στις 3 Ιουλίου 2016, ο περήφανος Κρητικός Κυριάκος Μαμιδάκης έβαλε τέλος στη ζωή του με ένα περίστροφο γράφοντας με τον πιο τραγικό τρόπο τον επίλογο…
Το νέο κεφάλαιο άρχισε να γράφεται από την άνοιξη του 2017, όταν μετά από διεργασίες μηνών η εταιρεία πέρασε στον έλεγχο της εδρεύουσας στην Aυστρία Cetracore Energy.
Με την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών τον Φεβρουάριο του 2018 ξεκίνησε η «επόμενη μέρα» της Jetoil. Το σχέδιο εξυγίανσης και διάσωσης προέβλεπε ότι η Cetracore Energy θα κατέβαλε περί τα 105 εκατ. ευρώ, ενώ είχε ήδη δώσει πάνω από 1,4 εκατ. ευρώ για την ενδιάμεση χρηματοδότηση.
Η εταιρεία άρχισε να λανσάρεται στην αγορά με την νέα επωνυμία της Cetracore-JetOil Aνώνυμη Eταιρεία Πετρελαιοειδών και παράλληλα στελεχώθηκε με πρόεδρο τον επικεφαλής της Cetracore Energy Πετρ Ρεστσίκοφ, αντιπρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο τον Βλαντιμίρ Σουμπάεφ, υψηλόβαθμο στέλεχος (Leading Auditor) της Rosneft, οικονομικό διευθυντή τον Βιτάλι Προκοπένκοφ και γενικό διευθυντή τον προερχόμενο από το δυναμικό της εταιρείας Bασίλη Πετκίδη, με θητεία από το 1996 σε αυτή.
Εκείνη την περίοδο το εκτόπισμα της Jetoil στην αγορά είχε περιοριστεί δραστικά (είχαν μείνει μόνο 96 πρατήρια στο δίκτυό της από τα 600 κάποτε), ωστόσο το ενδιαφέρον εστιαζόταν στη διείσδυση στη βαλκανική και ευρωπαϊκή αγορά, με πυλώνα τις εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι.
Βασικός τραπεζικός χρηματοδότης στο όλο εγχείρημα ήταν η Credit Bank of Moscow. Στις 2 Μαρτίου 2018 η εταιρεία σύναψε δανειακή σύμβαση με τη συγκεκριμένη τράπεζα ποσού 80 εκατ. ευρώ μακροπρόθεσμης διάρκειας με λήξη τον Μάρτιο του 2028. Επιπρόσθετα, στις 6 Απριλίου 2018 σύναψε σύμβαση βραχυπρόθεσμου δανεισμού (με ανανεώσιμο πιστωτικό όριο για 3 χρόνια) ποσού 27 εκατ. ευρώ και στις 16 Ιουλίου 2020 υπέγραψε ομολογιακό δάνειο ύψους 97 εκατ. ευρώ με την ίδια τράπεζα, που είναι εξασφαλισμένο με υποθήκη ποσού 103,75 εκατ. επί των εγκαταστάσεων στο Καλοχώρι και στη Μενεμένη.
Ο Πακιστανός dealer
Tο φθινόπωρο του 2020 υπήρξε ένας ευρύτατος «ανασχηματισμός» στη διοίκηση της εταιρείας. Συγκεκριμένα, στις 10 Σεπτεμβρίου 2020 η Γενική Συνέλευση εξέλεξε νέο Δ.Σ, όπου πρόεδρος ανέλαβε ο Βενσάν Λεκάντρ, Γάλλος, γεννημένος στη Μαυριτανία, κάτοικος Λονδίνου, αλλά με έδρα τη Γενεύη, αντιπρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος η Ελένη Φεργάδη και μέλος του Δ.Σ. η Κλέα Κατσίη από την Κύπρο. Τα τρία αυτά πρόσωπα είχαν μια κοινή αναφορά καθώς συνδέονταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με το Mercantile & Maritime Group.
Πρόκειται για όμιλο με έδρα τότε τη Σιγκαπούρ (και γραφεία σε Κύπρο, Ντουμπάι, Μιανμάρ, ενώ στο παρελθόν και σε Ιράκ, Ρωσία και Τουρκία) που δραστηριοποιείται ως market operator στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο με παρουσία σε Μ. Ανατολή, Ασία και Ευρώπη. O Λεκάντρ ήταν CFO της Mercantile & Maritime, από τον Μάιο του 2018 μέχρι τον Μάιο του 2021, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Σεργκέι Γκέλερ.
Το ισχυρό πρόσωπο, όμως, πίσω από τη Mercantile & Maritime δεν είναι άλλος από τον Μουρταζά Λακχανί, ο οποίος χθες περιελήφθη στη λίστα με τις κυρώσεις της Ε.Ε. κατά της Ρωσίας-, τον «αυτοδίδακτο και αυτοδημιούργητο» Πακιστανό πολυεκατομμυριούχο που ξεκίνησε ως έμπορος πετρελαίου στη δεκαετία του 1980 και έκτοτε έχει διαγράψει μια επιτυχημένη καριέρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν ο «άνθρωπος της Glencore στο Ιράκ» και στην πορεία ίδρυσε πολλές εταιρείες, στην Κύπρο, στη Βαγδάτη και μετέπειτα στη Γενεύη, στο Λονδίνο και αλλού.
Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, ξεκίνησε την καριέρα του διευθύνοντας τις οικογενειακές του επιχειρήσεις στο Πακιστάν, οι οποίες παρήγαγαν και εξήγαγαν ρύζι, βαμβάκι και σιτάρι. Μετά το πέρασμα από την Glencore, το 2003 ίδρυσε τη δική του εταιρεία παρέχοντας αρχικά συμβουλευτικές υπηρεσίες σε εταιρείες εμπορίας πετρελαίου και εμπορευμάτων από τη Λεμεσό και τη Βαγδάτη. Αργότερα, το 2006, ίδρυσε την Oil and Gas Management Services Group Ltd., στο Ερμπίλ και άρχισε να υποστηρίζει ενεργά την παραγωγή και τις εξαγωγές πετρελαίου στην περιοχή του Κουρδιστάν.
Σύμφωνα πάντα με όσα αναφέρονταν στο βιογραφικό του, «πιστεύει θεμελιωδώς στις κοινωνικά υπεύθυνες, βιώσιμες επιχειρηματικές πρακτικές, ενώ είναι σημαντικός υποστηρικτής του Great Ormond Street Children’s Hospital, της πρωτοβουλίας MindUP του Ιδρύματος Goldie Hawn, του Soup Kitchen στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και άλλων φιλανθρωπικών πρωτοβουλιών».
Στενές σχέσεις, όμως, φέρεται να διατηρούσε από ετών και με τη Rosneft, καθώς σε δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου γινόταν λόγος για εμβάσματα προς διάφορες εταιρείες του για συμβόλαια κουρδικού πετρελαίου.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρείται άνθρωπος με ισχυρές προσβάσεις σε πολυεθνικούς κολοσσούς. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόεδρος της Mercantile & Maritime Group είχε τοποθετηθεί κατά το παρελθόν ο πρώην επικεφαλής της Glencore Σάιμον Μάρεϊ.
Διαβάστε ακόμη
Μήνυση και αγωγή 5 δισ. κατά του BBC κατέθεσε ο Τραμπ για συκοφαντική δυσφήμιση
Προϋπολογισμός 2026: Με νέες παροχές 1,76 δισ. ευρώ ψηφίζεται στη Βουλή
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα