Μπαίνεις σε δισκάδικο και ένα εξώφυλλο δίσκου σου τραβά την προσοχή. Το σκέπτεσαι λίγο ή λίγο περισσότερο και το αγοράζεις είτε επειδή σου αρέσει είτε επειδή σε προκαλεί, είτε απλά επειδή θέλεις να το αποκτήσεις.
Κάποιες φορές επιλέγεις έναn δίσκο μόνο και μόνο επειδή σε έλκει το εξώφυλλο και όχι τόσο η μουσική.
Το γεγονός ότι το εξώφυλλο μπορεί να είναι πραγματικό έργο τέχνης το γνωρίζουμε το αργότερο από τότε που το τρομερό δίδυμο Όμπρι Πάουελ και Στορμ Θόργκερσον σχεδίασαν στο θρυλικό τους στούντιο φωτογραφίας Hipgnosis εξώφυλλα για συγκροτήματα όπως οι Pink Floyd, οι Rolling Stones και οι Led Zeppelin.
Από το 1968 οι δύο Βρετανοί υπέγραψαν περίπου 350 εξώφυλλα δίσκων, τα οποία συνέβαλλαν καθοριστικά στη φήμη της εκάστοτε δισκογραφικής δουλειάς.
Η ανατρεπτική δεκαετία του ΄60 αντικατοπτρίστηκε και στα εξώφυλλα των βινυλίων της εποχής. Ήταν ζήτημα χρόνου μέχρι ο κόσμος των κόμικς να συναντήσει τα εξώφυλλα δίσκων.
Το 1965 το Σαν Φρανσίσκο δεν ήταν μόνο τόπος συνάντησης μουσικών και χίπις, αλλά και γενέτειρα γνωστών αντεργκράουντ σχεδιαστών. Όπως του Ρόμπερτ Κραμπ δημιουργού του λεπτομερέστατου Cheap Thrills της Janis Joplin’s Band με τίτλο Big Brother & the Holding Company.
Διαβάστε τη συνέχεια στην DW