Πριν περίπου 14.000 χρόνια, τα μικροσκοπικά φύκια Phaeocystis της Ανταρκτικής απορρόφησαν σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα επιβραδύνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη. Τώρα, όμως, δίνουν μάχη να επιβιώσουν. Τη στιγμή που η παγοκάλυψη συρρικνώνεται δραματικά, τα φύκια σταδιακά εξαφανίζονται προκαλώντας ανησυχία στους επιστήμονες που προβλέπουν αλυσιδωτές αντιδράσεις από το φαινόμενο.
Ανάμεσα σε αυτές ανισορροπία στην τροφική αλυσίδα, καθώς τα φύκια αποτελούν πηγή τροφής για οργανισμούς και ψάρια, τα οποία με τη σειρά τους είναι μέρος της διατροφής άλλων θαλάσσιων ζώων. Στο ενδεχόμενο της πλήρους εξαφάνισης των Phaeocystis, ένα ολόκληρο σύστημα μπορεί να καταρρεύσει.
Σαν να μην έφτανε αυτό, η ρύθμιση του διοξειδίου του άνθρακα θα μπορούσε να υποστεί σοβαρές μεταβολές, καθώς η απώλεια των φυκιών θα μπορούσε να οδηγήσει στην απελευθέρωση μεγαλύτερης ποσότητας του επιβλαβούς αερίου στην ατμόσφαιρα.
Επιπλέον, είναι πιθανό να απελευθερώσει ένα αέριο που ονομάζεται διμεθυλοσουλφίδιο (DMS), το οποίο ενισχύει το σχηματισμό νεφών. Στην περίπτωση πολυάριθμων νεφών, περισσότερο ηλιακό φως αντανακλάται στο διάστημα, ενώ στην αντίθετη περίπτωση το φως παραμένει εγκλωβισμένο εντείνοντας την αύξηση της θερμοκρασίας.
Σε αυτά τα συμπεράσματα κατέληξαν ερευνητές από το Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ στη Γερμανία που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο Nature Geoscience.
Η επιστημονική ομάδα ανακάλυψε πώς τα φύκια λειτούργησαν θετικά στην ψύξη του πλανήτη και πώς θα μπορούσαν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση του κλίματος στο μέλλον.
Χάρη σε μια νέα μέθοδο που ανακτά αρχαίο DNA από τον πυθμένα του ωκεανού, μελέτησαν έναν πυρήνα ιζημάτων που συγκεντρώθηκε από βάθος σχεδόν 600 μέτρων στο Στενό Μπράνσφιλντ, στην Ανταρκτική.
Με την ανάλυση του DNA που είχε παγιδευτεί στο ίζημα, ανίχνευσαν για πρώτη φορά γενετικά αποτυπώματα του Phaeocystis.
Την ίδια ώρα, υπολόγισαν την αναλογία βαρίου προς σίδηρο που συνδέεται με πόσο οργανικό υλικό – όπως τα νεκρά φύκια – βυθίζεται στον πυθμένα της θάλασσας. Σε αυτήν την περίπτωση, τα δεδομένα υποδεικνύουν αυξημένη ανάπτυξη φυκιών κατά τη διάρκεια περιόδων έντονης τήξης των πάγων την άνοιξη.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι η άνθιση των φυκιών συνέβαλε σε σημαντική μείωση των παγκόσμιων ατμοσφαιρικών επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα κατά τη διάρκεια μιας κλιματικά σημαντικής μεταβατικής φάσης που χαρακτηρίζεται από σημαντική έκταση θαλάσσιου πάγου», δήλωσε η Ζοζεφίν Φρίντερικε Βάις, επικεφαλής της μελέτης.
Όπως είπε, όσο περισσότερο εκτείνεται ο θαλάσσιος πάγος τον χειμώνα, τόσο μεγαλύτερη είναι η περιοχή την άνοιξη όπου το πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά λιωμένο νερό εισέρχεται στην επιφάνεια της θάλασσας και επομένως η ζώνη όπου τα φύκια Phaeocystis βρίσκουν ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης. Ως αποτέλεσμα, η μεγαλύτερη έκταση του θαλάσσιου πάγου οδηγεί άμεσα σε μια μεγαλύτερη περιοχή με υψηλή παραγωγικότητα φυκιών.
Η απότομη απώλεια της κοινότητας Phaeocystis δείχνει πόσο ευαίσθητο είναι αυτό το οικοσύστημα στην αύξηση της θερμοκρασίας και αναδεικνύει τον ρόλο των φυκιών στη σταθεροποίηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, εξηγούν οι ερευνητές.
Παράλληλα, η μελέτη αποκαλύπτει τη συμπεριφορά των αρχαίων μικροβίων και πώς αυτή θα μπορούσε να επηρεάσει τη σύγχρονη εποχή.
Διαβάστε ακόμη
JPMorgan, Fifth Third και Barclays προετοιμάζονται για τεράστιες απώλειες λόγω της Tricolor Holdings
Σαράντης: Το «κλειδί» για το πενταετές πλάνο, τα ανοίγματα σε ΗΠΑ και Αυστραλία και οι πιέσεις
Από τον «Ακάκιο» στη Barilla Hellas: Σταθερό βήμα με όπλο τις εξαγωγές (pic)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα