Της Σμαρώς Μακροπούλου
Ισχυρές πιέσεις συνεχίζει να δέχεται η αγορά των ελληνικών ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας – συγκεκριμένα η τσιπούρα και το λαβράκι – με την υψηλή προσφορά αλλά και τον ανταγωνισμό από την Τουρκία να «βυθίζει» τις τιμές.
Συγκεκριμένα, οι τιμές πώλησης στην Ιταλία για το λαβράκι έφτασαν τον Μάιο στο χαμηλότερο σημείο από το 2012, στα 3,70 ευρώ το κιλό, καταγράφοντας μια πτώση της τάξης του 18% σε σχέση με πέρυσι. Μικρότερη, αλλά εξίσου σημαντική πτώση κατέγραψε και η τιμή της ελληνικής τσιπούρας, η οποία έχασε το 4% της αξίας της σε ετήσια βάση και διαμορφώθηκε το Μάιο στα 4,30 ευρώ το κιλό.
Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζει η έκθεση του Globefish, του Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ.
Ωστόσο, η «βουτιά» στις τιμές πώλησης για το ελληνικό λαβράκι φαίνεται να είναι κρίσιμη, καθώς όχι μόνο είναι κατά 35% κάτω από το 2017, αλλά φέτος είναι η πρώτη χρονιά ιστορικά που η τιμή της τσιπούρας είναι ακριβότερη από το λαβράκι, σύμφωνα με τον Θανάση Σκορδά, Πρόεδρο της Σελόντα.
Όπως δηλώνει στο newmoney.gr ο κ. Σκορδάς, εκτός από την υπερπροσφορά που δημιουργήθηκε από τις ελληνικές εταιρείες, ο ανταγωνισμός από την Τουρκία διαδραματίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην πτώση των τιμών.
«Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε, οι Τούρκοι έχουν παράξει φέτος 160.000 τόνους λαβράκι που, σε συνδυασμό με την υποτίμηση της τουρκικής λίρας, ασκούν μεγάλη πίεση στις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες», αναφέρει ο ίδιος.
«Ωστόσο, η ποιότητα του τουρκικού ψαριού είναι σαφώς χαμηλότερη του ελληνικού. Οι περιβαλλοντολογικές προδιαγραφές των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών είναι καλύτερες σε σχέση με την Τουρκία, παρόλα αυτά αυτό παίζει μικρό ρόλο στην ευρωπαϊκή ζήτηση, καθώς τα τουρκικά ψάρια έχουν πιστοποίηση της Μεσογειακής θάλασσας», επισημαίνει ο κ. Σκορδάς.
Αθέμιτος ανταγωνισμός
Εκτός από τον ανταγωνισμό που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές εταιρείες από την τουρκική προσφορά, ο κ. Σκορδάς επέστησε την προσοχή και στις αθέμιτες πρακτικές της Τουρκίας.
«Υπάρχει θέμα από την Τουρκία, για το οποίο η ΕΕ δεν έχει μεριμνήσει σωστά. Η Τουρκία έχει πολλές φορές κατηγορηθεί για επιδότηση των εταιρειών της για τη μεταφορά του προϊόντος, κάτι που είναι παράνομο. Το θέμα αυτό έχουν θίξει στην ΕΕ οι ελληνικές εταιρείες, αλλά δυστυχώς η Ευρώπη δεν έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα. Οι πρακτικές αυτές πιέζουν ακόμα περισσότερο τις τιμές των ελληνικών ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας», τονίζει.
Σημαντικός ρόλος στις εξαγωγές – Στροφή και στην τυποποίηση
Οι ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν μεγάλο μέρος των ελληνικών εξαγωγών και συμβάλλουν σημαντικά στο ΑΕΠ της χώρας.
Σήμερα, πάνω από το 80% της εγχώριας παραγωγής εξάγεται σε ευρωπαϊκές χώρες, με σημαντικότερη αγορά την Ιταλία, ωστόσο ισχυρή είναι η ζήτηση και από τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου (Ισπανία, Πορτογαλία), ενώ η ζήτηση από τη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά) βελτιώνεται κάθε χρόνο, σύμφωνα με τον κ. Σκορδά.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, σε ορισμένες περιπτώσεις η εξαγωγή ελληνικών ψαριών ξεπερνάει και αυτή του ελαιόλαδου.
Ωστόσο, ο πρόεδρος της Σελόντα τόνισε την ανάγκη οι ελληνικές εταιρείες να εξετάσουν το «branding» του ελληνικού ψαριού, δηλαδή και το τυποποιημένο, συσκευασμένο προϊόν, προκειμένου να αυξήσουν τα έσοδά τους. Όπως ανέφερε ο κ. Σκορδάς, η Σελόντα έχει ήδη αυξήσει τις πωλήσεις του συσκευασμένου ψαριού: Όταν τα προηγούμενα χρόνια το τυποποιημένο ψάρι αποτελούσε 5% της παραγωγής, τώρα φτάνει στο 17%, καθώς «έτσι μπορούμε να διατηρήσουμε καλύτερη τιμή, ενώ το προϊόν διατηρείται φρέσκο περισσότερες μέρες για τον καταναλωτή. Οι ελληνικές εταιρείες χρειάζεται να κάνουν επενδύσεις στην επεξεργασία του ψαριού», πρόσθεσε.
Για τις επόμενες κινήσεις της Σελόντα, ο κ. Σκορδάς ανέφερε ότι αναμένεται να ολοκληρωθεί η πώληση των Ανδροµέδα/Νηρεύς/Σελόντα στις Amerra και Mubadala, για να γίνει γνωστό το νέο επενδυτικό πρόγραμμα.