Η Ουκρανία θα πάρει χρηματοδότηση. Αυτό δεν αμφισβητείται. Αυτό που αμφισβητείται είναι η στάση της Ευρώπης. Και αυτή τη φορά, η στάση αυτή μοιάζει περισσότερο με υποχώρηση παρά με στρατηγική επιλογή.
Το πακέτο των περίπου 90 δισ. ευρώ που συμφωνήθηκε από τους «27» παρουσιάστηκε ως απόδειξη ευρωπαϊκής ενότητας και συνέχειας της στήριξης προς το Κίεβο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια απόφαση που αποκαλύπτει για μία ακόμη φορά τα όρια της ευρωπαϊκής βούλησης. Η Ενωση επέλεξε να πληρώσει από τον δικό της προϋπολογισμό μέσω κοινού δανεισμού, αντί να αξιοποιήσει τα παγωμένα ρωσικά κρατικά κεφάλαια που βρίσκονται εντός ευρωπαϊκού εδάφους. Η επιλογή αυτή δεν ήταν ουδέτερη και πολιτική.
Περίπου 210 δισ. ευρώ ρωσικών αποθεματικών παραμένουν παγωμένα στην Ευρώπη, με τον κύριο όγκο τους να βρίσκεται στη βελγική Euroclear. Πρόκειται για κεφάλαια που δεσμεύτηκαν ως απάντηση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ως μέρος ενός πακέτου κυρώσεων που υποτίθεται ότι θα είχαν και οικονομικό και πολιτικό βάθος. Στην πράξη, τα κεφάλαια αυτά μετατράπηκαν σε σύμβολο ακινησίας και όχι σε μοχλό πίεσης. Η Ευρώπη τα κρατά, τα κραδαίνει προς τη Μόσχα, αλλά δεν τα αγγίζει.
Aλλοθι αδράνειας
Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι σαφές. Η Ρωσία για άλλη μία φορά φαίνεται ότι επιβάλλεται στους «27» χωρίς να χρειάζεται να ασκήσει ιδιαίτερη πίεση. Μόνο με απειλές, αλλά χωρίς κινήσεις κλιμάκωσης. Για μία ακόμη φορά η χρηστή από τη Μόσχα χρήση του διπλωματικού της κεφαλαίου τής έδωσε τη γνώση ότι η Ε.Ε. δυσκολεύεται να μετατρέψει την οικονομική της ισχύ σε πολιτική απόφαση υψηλού ρίσκου – κάτι που, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, ούτε κρυφό είναι, ούτε και επιχειρεί πλέον να το κρύψει…
Διαβάστε περισσότερα στο Protothema.gr