Η δήλωση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι ότι μπορεί να οδηγήσει την Ουκρανία σε εκλογές μέσα σε 60 – 90 ημέρες δεν είναι μια θεσμική πρωτοβουλία. Είναι μια αναγκαστική κίνηση υψηλού ρίσκου, προϊόν αμερικανικής πίεσης, εσωτερικής φθοράς και ενός πολέμου που έχει μετατραπεί σε παρατεταμένο αδιέξοδο. Η πολιτική του «ηγεμονία» κλονίζεται, η κοινωνία έχει εξαντλήσει τα αποθέματά της και το Κίεβο βρίσκεται μπροστά σε μια στιγμή όπου τα μέτωπα δεν είναι μόνο στα ανατολικά αλλά και στο εσωτερικό του κράτους.
Το συνταγματικό όριο και η παραδοχή μιας κρίσης
Το ουκρανικό Σύνταγμα προβλέπει ξεκάθαρα πενταετή θητεία Προέδρου και εκλογές μόνο σε συνθήκες ειρήνης. Ο στρατιωτικός νόμος απαγορεύει ρητά κάθε εκλογική διαδικασία. Για να γίνουν εκλογές τώρα, θα απαιτηθούν νομοθετικές αλχημείες, συνταγματικές ερμηνείες και ένας βαθμός πολιτικής συναίνεσης που δεν υπάρχει – την ώρα που συντάσσεται τουλάχιστον το παρόν.
Ακόμη κι αυτό όμως δεν είναι το μόνο πραγματικό εμπόδιο. Το εμπόδιο είναι η παραδοχή πως η θεσμική σταθερότητα, στην οποία στηρίχθηκε ο Ζελένσκι για να διατηρήσει ενιαία τη χώρα στον πόλεμο, δεν αρκεί πλέον. Η πίεση από την Ουάσιγκτον και η διπλή σύγκρουση – στο μέτωπο και στο πολιτικό σύστημα – τον οδηγούν σε μια κίνηση που ανατρέπει τους ίδιους τους κανόνες του πολέμου.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr