Του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη
Η πολύμηνη αναμονή του παραδοσιακού ομίλου της ελληνικής βιομηχανίας ΒΙΟΧΑΛΚΟ από το οικονομικό επιτελείο και τον υπουργό Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Κωστή Χατζηδάκη για τη διευθέτηση της εκτίναξης του κόστους παραγωγής λόγω της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος δεν είχε αίσιο τέλος. Η υπομονή πλέον είχε εξαντληθεί, όπως και η εμπιστοσύνη.
Εναν μήνα πριν, κορυφαία στελέχη της ανέφεραν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ότι παρά τις τόσες επαφές που είχαν πραγματοποιήσει με το υπουργείο και παρά τα τόσα υπομνήματα που είχαν καταθέσει, οι αρμόδιοι δεν αντιλαμβάνονταν πόσο οριακά λειτουργούν οι επιχειρήσεις και κυρίως αυτές που τα βασικά τους κόστη εξαρτώνται από τη ΔΕΗ!
«Εχοντας το υψηλότερο κόστος ρεύματος και φυσικού αερίου στην Ευρώπη, είναι εμφανές ότι μια βιομηχανία δεν μπορεί να πάει και πολύ μακριά με τα σημερινά δεδομένα στην Ελλάδα», δηλώνουν κύκλοι του ομίλου, αιτιολογώντας την απόφασή τους να μεταφέρουν την έδρα της επιχείρησης εκτός Ελλάδος. Και τώρα που ο κύβος ερρίφθη, το ζήτημα είναι η απεμπλοκή από το Χρηματιστήριο όπου είναι εισηγμένες οι εταιρείες του ομίλου. Στην κατεύθυνση αυτή, έχει ξεκινήσει σειρά επαφών η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς με τους νομικούς συμβούλους του ομίλου.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει την άποψη ότι η μητρική εταιρεία θα πρέπει να βάλει λεφτά και να κάνει δημόσιες προτάσεις για να βγάλει και τις θυγατρικές της από το Χρηματιστήριο, από τη στιγμή που η μετοχική της σχέση αλλοιώνεται με τον τρόπο που θα συγχωνευθεί με το σχήμα του εξωτερικού, την Cofidin S.A., για να μεταφέρει την έδρα της στο Βέλγιο. «Αν επιβληθεί κάτι τέτοιο, μιλάμε για ένα σοβιέτ νέου τύπου», λένε οι άνθρωποι της εταιρείας.Αν όμως το οικονομικό επιτελείο συνειδητοποιεί τώρα ότι θα χάσει φόρους σε μια μελλοντική ανάκαμψη της οικονομίας, εφόσον η βιομηχανία μεταφέρει τα κέρδη στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη μητρική, θα καταλάβει ποιες μπορεί να είναι οι άμεσες επιπτώσεις από μια μετεγκατάσταση έστω και μικρών μονάδων στην Τουρκία σε μερικούς μήνες. Εκεί το κόστος ενέργειας είναι στο 50% του εγχώριου, με αποτέλεσμα οι παραγωγικές μονάδες να έχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ανακοίνωση της εταιρείας για βελτίωση των προϋποθέσεων χρηματοδότησης όσον αφορά στη μεταφορά έδρας ήταν ειλικρινής.
Η διοίκηση πιστεύει και έχει λάβει διαβεβαιώσεις για χρηματοδοτήσεις ώστε να υλοποιήσει τις επενδύσεις 300 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Θα εξασφαλίσει έτσι την ευχερέστερη βοήθεια προς τις θυγατρικές του εξωτερικού, απελευθερώνοντάς τις από το ελληνικό ρίσκο, ενώ θα απαλλαγεί ταυτόχρονα και από τους όποιους βαθμούς επικινδυνότητας έχουν απομείνει για την παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Η χαμένη ανταγωνιστικότητα
Η κίνηση αυτή της ΒΙΟΧΑΛΚΟ κατέδειξε ότι η ανταγωνιστικότητα για την οποία τόση προσπάθεια κάνει η τρόικα για να αναδείξει δεν επιτεύχθηκε στην πράξη για την ελληνική παραγωγή. Και όσες μειώσεις μισθών κι αν έγιναν, δεν πρόκειται να προσελκυστούν επενδύσεις αν συνεχιστεί η υπερφορολόγηση, η οποία, όπως ανέφεραν κορυφαία στελέχη του ΣΕΒ την περασμένη εβδομάδα, έφτασε σε αύξηση το 100%.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, για τον οποίο πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις παρουσία του πρωθυπουργού στο Μαξίμου τους τελευταίους μήνες έπειτα από αίτημα του ΣΕΒ. Η αφορμή που το ποτήρι ξεχείλισε ήταν το νομοθέτημα που μείωσε τη δυνατότητα εκπτώσεων για αποσβέσεις, επενδύσεις, αυξάνοντας κατ’ ουσίαν το φορολογητέο εισόδημα σε μια περίοδο που όλοι οι μεγάλοι όμιλοι ζητούν βοήθεια για να καταστούν ανταγωνιστικότεροι. Μπορεί η ΒΙΟΧΑΛΚΟ να παρουσιάζει και φέτος ζημίες με νούμερα που έφτασαν τα 64 εκατ. ευρώ το εξάμηνο, όμως με έναν κύκλο εργασιών 1,5 δισ. στην ίδια περίοδο και 80 θυγατρικές, καλό θα ήταν να παρέμενε ψυχή τε και σώματι στην Ελλάδα.
Οι άλλοι μεγάλοι
Προς το παρόν δεν τίθεται θέμα για αποχώρηση άλλων εταιρειών, παρά το γεγονός ότι οι Μυτιληναίος και Τιτάνας θα μπορούσαν να είναι δύο καλά παραδείγματα. Ωστόσο οι διοικήσεις και των δύο ομίλων έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση για πολλούς λόγους. Και οι δύο εξάλλου βρίσκονται στο επίκεντρο των διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων, καθώς πολύ γνωστά και μεγάλα διεθνή επενδυτικά σχήματα στην Ελλάδα έχουν βάλει στο στόχαστρο τον πρώτο, ενώ η Goldman Sachs δημοσίευσε ανάλυση για σημαντικά περιθώρια αύξησης της κεφαλαιοποίησης του δεύτερου.
Στην ελληνική οικονομία έχουν μείνει ακόμα μερικές μεγάλες βιομηχανίες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, με προεξάρχουσα τη Motor Oil. Η κίνηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ στέλνει το μήνυμα ότι η βιομηχανία είναι παραγωγική και όχι πολιτική και όταν τα κουκιά δεν βγαίνουν είναι υποχρεωμένη να βρίσκει λύσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην περίπτωση αυτή υπήρχε προσπάθεια διαλόγου και καθαρές κουβέντες προς την κυβέρνηση, ωστόσο η είδηση αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία ακόμα και για άλλους μεγάλους επιχειρηματίες.