Οδός Ηπίτου. Ενας γραφικός, μικρός πεζόδρομος πίσω από το Σύνταγμα, που σε μια κούρμπα ενώνει τις οδούς Βουλής και Απόλλωνος, εδώ και πολύ λίγα χρόνια έχει καταφέρει να δημιουργήσει ταυτότητα στην αθηναϊκή διασκέδαση. Χωμένος ανάμεσα σε αρχοντικά νεοκλασικά, παλιές πολυκατοικίες και νεραντζιές, φιλοξενεί μια χούφτα μικρά μπιστρό και δύο καταστήματα. Η ίδια η θέση του δρόμου τα «προστατεύει» όλα από το πολύβουο και αδιάκριτο του Κέντρου. Με άλλα λόγια, ο ορισμός της… καβάτζας. Ενα «οδοιπορικό» εξαντλείται εδώ σε δυο ανάσες, τόσο ώστε να αναρωτιέσαι αν όντως χρειάζεται τα κτίριά της να έχουν αριθμούς! Απόδειξη πως η πόλη έχει πραγματικά άσους, όπως αυτόν, στο μανίκι της.
Αρχής γενομένης, μπαίνω στο Kiki de Grèce, το wine bar με τους σκούρους μπλε-γκρίζους τοίχους, τους υπόλευκους καναπέδες και τις ασπρόμαυρες πινελιές στη διακόσμηση. Συναντώ τον Γιώργο που μαζί με τη Ρόζα είναι επικεφαλής της επιχείρησης. Το μαγαζί άνοιξε πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, «επειδή ερωτευτήκαμε τον πεζόδρομο» μου λέει ο Γιώργος. «Είναι ένας συνδυασμός της παλιάς Αθήνας με πρόσβαση στο ‘τώρα’. Το μαγαζί ήθελε πολλή δουλειά για να φτάσει στην παρούσα μορφή του, αλλά επενδύσαμε στην ομορφιά και την ιδιαιτερότητα της θέσης του. Βάφτισαν την επιχείρηση από την Alice Ernestine Prin, μούσα καλλιτεχνών, ζωγράφο, μοντέλο, τραγουδίστρια και ηθοποιό που μεσουράνησε τη δεκαετία του ’20 στο Παρίσι. Εγινε γνωστή ως Kiki de Montparnasse, ενώ την αποκαλούσαν επίσης και «βασίλισσα του Montparnasse» – προσωπικότητα με αδυναμία, εκτός των άλλων, στο καλό φαγητό και κρασί. Ο πελάτης βρίσκει μια προσεγμένη λίστα κρασιών, φαγητού και συνοδευτικών από τρεις σεφ που αλλάζουν το μενού κάθε δύο μήνες, με εποχιακά υλικά. Υποστηρικτικά των κρασιών είναι δημοφιλή πιάτα, όπως το «καπνιστό χέλι του Γείτονα». «Διαλέγουμε μικρούς παραγωγούς για τα κρασιά, τα τυριά, τις μπίρες, αρκεί να αξίζουν» τονίζει ο Γιώργος.
Περισσότερα στο metropolispress.gr