Eλεύθερη από τα θεσμικά «δεσμά» του ρόλου της ως Ομοσπονδιακή Καγκελάριος της Γερμανίας, η Άνγκελα Μέρκελ παρουσίασε χθες την πολιτική της αυτοβιογραφία, όπως αυτή επιγράφεται «Ελευθερία» αντίστοιχα, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές και λεπτομέρειες από την κρίση του 2009, τη διατήρηση της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, αλλά και εντέλει τη διάσωση του κοινού νομίσματος.
Δέκα χρόνια μετά το δραματικό καλοκαίρι του 2015 και παραμονές της επετείου του ελληνικού δημοψηφίσματος, η απόλυτη πρωταγωνίστρια του «ελληνικού δράματος» εμφανίστηκε χθες στην σκηνή του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος απελευθερωμένη από το πολιτικό φέρεσθαι της γερμανικής πολιτικής, ξεκούραστη και χαμογελαστή, αλλά και εμφανώς συγκινημένη, αν όχι συγκινητική απέναντι στην κατάμεστη πλατεία, συνομιλώντας εκ βαθεών με τον Διευθυντή της εφημερίδας «Καθημερινή», Αλέξη Παπαχελά για τα ιστορικά πλέον γεγονότα της ελληνικής κρίσης, αλλά και την νέα διεθνή τάξη πραγμάτων.
Το «πικρό» ελληνικό κρασί
Φορώντας το γνωστό της σακάκι, αλλά σε μια εμφανώς πιο καλοκαιρινή και χαλαρή απόχρωση, η Άνγκελα Μέρκελ έδειξε να απολαμβάνει το θερμό χειροκρότημα του κοινού από την είσοδό της κιόλας στο χώρο, ως δηλωτικό της αναγνώρισης του ρόλου της στην διατήρηση της χώρας στο περιβάλλον της Ευρωζώνης. Σπάνια εξομολογητική, αναφέρθηκε στα νεανικά της χρόνια και στο ταξίδι της στη Βουλγαρία, στο οποίο ατένισε για πρώτη φορά την Ελλάδα από μακριά, στη διαχρονική άποψή της πως η χώρα αποτέλεσε «λίκνο της Δημοκρατίας», στην αγάπη της στο ελληνικό κρασί, αλλά και στον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε η Αθήνα στην 16ετη θητεία της, στην Καγκελαρία. Συνυφασμένη σε μεγάλο βαθμό με την εξέλιξη της Ευρωκρίσης η παρουσία της στο τιμόνι της Γερμανίας, η πολιτική καριέρα της Άνγκελα Μέρκελ την έφερε μοιραία πιο κοντά με τους Έλληνες και τα όσα λεγόταν για εκείνη την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα μέσα από τα εγχώρια και διεθνή δημοσιεύματα, χωρίς, ωστόσο, να παραγνωρίζει τις δυσκολίες που υπέστη ο ελληνικός λαός, τις οποίες θεωρεί αβέβαιο αν θα άντεχαν οι Γερμανοί πολίτες, όπως στην περίπτωση των capital controls.
Εκφραστική και ειλικρινής, πέρα από το σύνηθες τυπικό προσωπείο της Καγκελάριου, η Άνγκελα Μέρκελ αφέθηκε στην αποκάλυψη της οπτικής της απέναντι στον κόσμο σήμερα, δήλωσε οπαδός της Real Politik αναφορικά με τη σχέση της με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, μνημόνευσε τον κορυφαίο διανοητή των διεθνών σχέσεων, Χένρι Κίσινγκερ και την ανάσχεση της Κίνας επί Νίξον, για να υπογραμμίσει την ανάγκη η Ευρώπη να διατηρήσει διαύλους επικοινωνίας, ακόμη και με χώρες όπως η Ρωσία, αλλά υπογράμμισε σε όλους τους τόνους την ισχύ της ενωμένης Ευρώπης, λέγοντας τρεις φορές ότι δεν πρέπει να υποτιμούν τα κράτη-μέλη της ΕΕ τη συλλογική «δύναμη πυρός» τους.
Μόνη μεταξύ συμμάχων
Πάνω από όλα, όμως, η «Σιδηρά Κυρία» της Ευρώπης αφηγήθηκε άγνωστα περιστατικά της ελληνικής κρίσης, αλλά και την εναγώνια προσπάθειά της να κρατήσει την Ελλάδα εντός ευρώ, ακόμη και αν δεν ήταν λίγες οι φορές που οι σύμμαχοί της σε αυτήν την προσπάθεια ήταν ελάχιστοι και όχι αναγκαστικά Γερμανοί. Τόσο ο Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησής της, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όσο και ο Σοσιαλδημοκράτης εταίρος της, Ζίγκμουντ Γκάμπριελ ήταν υπέρ του Grexit, ενώ στην πλευρά της Γερμανίδας Καγκελάριου στεκόταν ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, αλλά και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ακόμη και αν ο τελευταίος δεν μπορούσε να αντιληφθεί τις εγγενείς δυσκολίες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Με ορόσημο το 2011, όταν η ίδια «αποφάσισε» τη διάσωση της Ελλάδας, η Γερμανίδα Καγκελάριος εξομολογήθηκε ότι αντιλήφθηκε «αργά» το μέγεθος του προβλήματος, μόλις το Φεβρουάριο του 2010, δρώντας έκτοτε υπέρ της ελληνικής παρουσίας στη ζώνη του ευρώ, κινητοποιούμενη εμμέσως από την… μνήμη. Δεν ήταν λίγες οι φορές χθες, που επικαλέστηκε τις εμπειρίες της από τη «Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας», τη «δικτατορία» που βίωσαν χώρες του Ανατολικού μπλοκ, την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, που η ίδια αποτιμά ως θετικό γεγονός, ενώ ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν ως την απόλυτη «καταστροφή» του 20ου αιώνα.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr