Λιγότερο από έναν μήνα μετά τον διορισμό του, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Σεμπαστιάν Λεκορνί υπέβαλε την παραίτησή του, επιβεβαιώνοντας το βάθος της πολιτικής κρίσης που ταλανίζει τη χώρα. Η αποχώρησή του σηματοδοτεί την τρίτη διαδοχική αποτυχία του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν να εξασφαλίσει σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την ώρα που το Παρίσι χρειάζεται επειγόντως μια αξιόπιστη στρατηγική για τη δημοσιονομική εξυγίανση.
Όπως επισημαίνουν οι οικονομολόγοι Ralph Solveen και Vincent Stamer της γερμανικής τράπεζας Commerzbank, ο Λεκορνί αντιμετώπισε από την πρώτη στιγμή το ίδιο θεμελιώδες πρόβλημα με τους προκατόχους του: την αδυναμία της προεδρικής παράταξης να οικοδομήσει λειτουργική πλειοψηφία σε ένα κοινοβούλιο διαιρεμένο σε τρεις σχεδόν ισοδύναμες δυνάμεις – τους κεντρώους του Μακρόν, την ακροδεξιά Rassemblement National της Μαρίν Λεπέν και την αριστερή συμμαχία υπό τους Σοσιαλιστές.
Οι διαπραγματεύσεις με τους Σοσιαλιστές κατέρρευσαν την περασμένη εβδομάδα λόγω έντονων διαφωνιών για τον ρυθμό και τη σύνθεση της δημοσιονομικής προσαρμογής – αν θα στηριχθεί σε περικοπές δαπανών ή σε αυξήσεις φόρων. Η Αριστερά επέμεινε επίσης στην ανατροπή της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού, η οποία αύξησε το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη, επιβαρύνοντας περαιτέρω το πολιτικό κλίμα.
Μετά την αποδοχή της παραίτησης, ο Μακρόν καλείται να ορίσει νέο πρωθυπουργό. Μετά την αποτυχία δύο κεντρώων, οι επιλογές περιορίζονται σε έναν μετριοπαθή δεξιό ή έναν εκπρόσωπο της αριστεράς, με το δεύτερο σενάριο να θεωρείται πιθανότερο. Ωστόσο, ένας αριστερός πρωθυπουργός θα προωθούσε φορολογικές επιβαρύνσεις και θα αναζωπύρωνε τη σύγκρουση με το προεδρικό στρατόπεδο, επαναφέροντας ταυτόχρονα στο προσκήνιο τη συζήτηση για την επιστροφή της σύνταξης στα 62 έτη.
Ο ίδιος ο Μακρόν, του οποίου η θητεία λήγει το 2027, αποκλείει προς το παρόν την παραίτηση, φοβούμενος ότι νέες εκλογές δεν θα αλλάξουν ουσιαστικά τη σύνθεση της Εθνοσυνέλευσης – και ενδέχεται να ενισχύσουν πολιτικά τη Λεπέν. Το αποτέλεσμα είναι μια παρατεταμένη πολιτική παράλυση χωρίς προοπτική συναίνεσης για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι προοπτικές για τα δημόσια οικονομικά της Γαλλίας παραμένουν ζοφερές. Το δημοσιονομικό έλλειμμα, που για το 2025 εκτιμάται στο 5,4% του ΑΕΠ, δύσκολα θα περιοριστεί ουσιαστικά τα επόμενα χρόνια, ενώ οι δαπάνες για τόκους συνεχίζουν να αυξάνονται.
Ελλείψει βαθιών μεταρρυθμίσεων, οι αναλυτές προειδοποιούν ότι ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ μπορεί να ξεπεράσει το 150% μέσα στην επόμενη δεκαετία, υπονομεύοντας την αξιοπιστία της χώρας στις αγορές και εντείνοντας τις ανησυχίες για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης.
Η παραίτηση Λεκορνί δεν αποτελεί απλώς ακόμη ένα επεισόδιο κυβερνητικής αστάθειας – αποτυπώνει την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να συμφωνήσει σε μια βιώσιμη πορεία δημοσιονομικής πειθαρχίας. Και όσο η Γαλλία παραμένει βυθισμένη στο πολιτικό της τέλμα, τόσο απομακρύνεται η προοπτική ουσιαστικής ανάταξης των δημόσιων οικονομικών της.
Διαβάστε ακόμη
Τι περιμένει τη Γαλλία (και τον Μακρόν) μετά και την 5η παραίτηση πρωθυπουργού σε 24 μήνες
Όλες οι παροχές και φοροελαφρύνσεις του νέου κρατικού προϋπολογισμού (πίνακες)
Γιατί μάς μαγεύουν οι ιστορίες των νέων που επιστρέφουν στα χωριά τους για να αρχίσουν μια νέα ζωή
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα