Αναμφίβολα, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μία από τις πιο σύνθετες και πιεστικές καταστάσεις των τελευταίων ετών, καθώς οι αγρότες, η κοινωνία, οι επιχειρήσεις και η οικονομία συνολικά ασκούν συνεχώς αυξανόμενη πίεση. Η συνάντηση των αγροτών στον Λευκώνα Σερρών και η απόφασή τους -το απόγευμα της Πέμπτης 18/12- να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους είναι το αποκορύφωμα μιας διαρκούς κρίσης που αναδεικνύει την απουσία στρατηγικής και προγραμματισμού από πλευράς της κυβέρνησης, η οποία πρέπει να ανταποκριθεί άμεσα, δίνοντας λύσεις. Στην παρούσα φάση, η κατάσταση απαιτεί αποφασιστικότητα και σαφήνεια, καθώς οι αγρότες εκφράζουν την έντονη απογοήτευσή τους για την έλλειψη αποτελεσματικότητας των διαλόγων με την κυβέρνηση, θεωρώντας πως οι κυβερνητικές υποσχέσεις είναι «προσχηματικές». Όμως, η κρίση αφορά όλους και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Και εξηγούμαι…
Η πίεση από τους αγρότες δεν είναι τυχαία. Αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου σε έναν τομέα που βρίσκεται ήδη σε σημείο καμπής. Η έλλειψη στρατηγικής για τη μεταρρύθμιση του πρωτογενούς τομέα, οι καθυστερήσεις στην επίλυση των ζητημάτων που τους αφορούν και τα αυξανόμενα οικονομικά βάρη, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Η αγροτική παραγωγή και οι κτηνοτρόφοι, για παράδειγμα, βρίσκονται αντιμέτωποι με σοβαρές απώλειες, ενώ η παράμετρος της ευλογιάς των αιγοπροβάτων προσθέτει νέα προβλήματα που φαίνεται να οδηγούν σε οριστική καταστροφή πολλούς παραγωγούς. Η αίσθηση της εγκατάλειψης, που επικρατεί στον αγροτικό τομέα, είναι εντονότερη από ποτέ. Οι αγρότες ζητούν απτές λύσεις και όχι υποσχέσεις για το μέλλον.
Στην άλλη πλευρά, η κοινωνία και οι επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να πλήττονται από τους αγροτικούς αποκλεισμούς. Η αναστάτωση στις συγκοινωνίες και η αδυναμία μετακίνησης πλήττει την καθημερινότητα εκατομμυρίων πολιτών, ενώ οι επιχειρήσεις υποφέρουν από την έλλειψη προϊόντων και τις ανατιμήσεις. Η πίεση που ασκείται στην κυβέρνηση προέρχεται και από το φορολογικό σύστημα, το οποίο πρέπει να αντέξει τις απαιτήσεις για φοροαπαλλαγές, χωρίς όμως να καταρρεύσει η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Η κοινωνική ένταση αυξάνεται καθώς οι πολίτες βλέπουν το αδιέξοδο να συνεχίζεται και την κυβέρνηση να μην ανταποκρίνεται με ταχύτητα και αποφασιστικότητα. Στην περίπτωση αυτή, το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση αυξάνεται, καθώς η δημόσια αντίδραση μεγαλώνει με την κάθε μέρα που περνά χωρίς λύση. Κάθε νέα αναβολή δημιουργεί νέες αντιδράσεις από τη κοινωνία που ήδη έχει επηρεαστεί από τη σαφή έλλειψη σχεδίου και την καθυστέρηση στη λήψη μέτρων.
Η απάντηση στην πίεση των αγροτών και στην αντίστοιχη από την κοινωνία δεν μπορεί να περιορίζεται σε παροδικές λύσεις και «ανακούφιση» με κονδύλια ή ελάφρυνση των φόρων. Αντίθετα, η κυβέρνηση οφείλει να χαράξει μια στρατηγική που να περιλαμβάνει δομικές μεταρρυθμίσεις στον αγροτικό τομέα, εκσυγχρονισμό της παραγωγής και βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Παράλληλα, οι αυξημένες απαιτήσεις από τον τομέα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, αλλά και η ανάγκη ενίσχυσης των αγροτών για να ξεπεράσουν τις συνέπειες φυσικών καταστροφών, επιβάλλουν την άμεση δημιουργία ενός ολοκληρωμένου πλαισίου στήριξης με στοχευμένες πολιτικές.
Αυτό το πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένα βήματα όπως αναδασμούς, ενίσχυση της συνεταιριστικής οργάνωσης, υποστήριξη των καλλιεργειών με βελτιωμένες τεχνικές και τεχνογνωσία, και δημιουργία μηχανισμών που να υποστηρίζουν τις αγροτικές περιοχές και να ενισχύουν την αγροτική παραγωγή με βιώσιμο τρόπο. Η αναδιάρθρωση της αγροτικής οικονομίας είναι επιβεβλημένη και θα πρέπει να περιλαμβάνει εφαρμογή καινοτόμων τεχνικών και οργάνωση της διανομής.
Ετσι, η κυβέρνηση καλείται να υπερβεί τις αδυναμίες της και να εφαρμόσει στρατηγικές μακροπρόθεσμης ανάπτυξης που θα περιλαμβάνουν όλες τις παραμέτρους του αγροτικού εκσυγχρονισμού. Ενώ, παράλληλα, πρέπει να αντιμετωπίσει και την πίεση από την κοινωνία και τις επιχειρήσεις, που καταλαβαίνουν ότι η καθυστέρηση μόνο ζημιές προκαλεί, και να βρει άμεσα λύση για την αποκατάσταση της κανονικότητας στις μετακινήσεις και στην καθημερινότητα των πολιτών.
Η κυβέρνηση έχει το βάρος να πάρει τις καθοριστικές αποφάσεις που θα μπορέσουν να απομακρύνουν το πολιτικό και κοινωνικό κόστος και να δημιουργήσει έναν βιώσιμο δρόμο για τη χώρα, με λύσεις που να ικανοποιούν και τις ανάγκες των αγροτών και της κοινωνίας. Αλλιώς, θα θεριεύουν κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης που προσκυνούν τον λαϊκισμό και ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα ή γροθιές σε συναδέλφους μου…