Δεν ξέρω, αλλά αυξάνονται διαρκώς οι ενδείξεις πως η κυβέρνηση έχει επιλέξει για το υπόλοιπο της θητείας της να αρκεστεί στη διαχείριση των τρεχουσών υποθέσεων, με όσο το δυνατόν λιγότερες συγκρούσεις. Σε δράσεις πυροσβεστικού χαρακτήρα όπου εκδηλώνονται κοινωνικές φωτιές και αποφεύγοντας τις ρήξεις, υπό τον φόβο του πολιτικού κόστους καθότι τα δημοσκοπικά της ποσοστά είναι καθηλωμένα στα χαμηλότερα επίπεδα από την εποχή που ήταν στην αντιπολίτευση. Ωσάν να θέλουν να διαχειριστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μια επερχόμενη ήττα οψέποτε γίνουν οι εκλογές.
Προφανώς αυτή η διαφαινόμενη ηττοπάθεια την οδηγεί στις περισσότερες αποφάσεις της και παρότι θεωρητικά απέχουμε 1,5 χρόνο από τη λήξη της θητείας της, χρόνος πολύς για να κάνει αυτά για τα οποία ψηφίστηκε, δηλαδή μεταρρυθμίσεις προς όφελος της κοινωνίας, εκείνη επιλέγει να μη στεναχωρήσει κανέναν και στο τέλος χάνει κι αυτούς που την εμπιστεύτηκαν.
Για παράδειγμα. Χτες ανακοινώθηκαν μειώσεις σε πάνω από 2.000 κωδικούς προϊόντων κατά μέσο όρο 8% μετά από κυβερνητικές πρωτοβουλίες προς τους λιανοπωλητές και τους προμηθευτές. Εν τούτοις, έχω την αίσθηση πως κι αυτή η πρωτοβουλία δεν πρόκειται να εκτιμηθεί αφού ήδη από χθες οι καταναλωτές ανακάλυψαν πως όσο και να μειωθούν οι τιμές ο μισθός και πάλι δεν φθάνει! Λες και αν δεν έπεφταν οι τιμές θα έφθανε για περισσότερες μέρες!
Ένα άλλο παράδειγμα αφορά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Μάθαμε αίφνης πως με νομοθετική ρύθμιση θα μπει τάξη, για το ποιος οφείλει να προστατεύει το μνημείο και πώς θα το αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αλλά η ασφάλεια παραμένει στην Αστυνομία και η καθαριότητα στον Δήμο. Ακατανόητο, αλλά τι αλλάζει δεν έχουμε καταλάβει και γιατί χρειαζόταν όλο αυτό. Το ερώτημα είναι αν θα καθαρίσει ο χώρος από τα τσαντίρια κι αν θα σβήσουν τα ονόματα των νεκρών από τα Τέμπη από τον χώρο όπου τιμώνται οι στρατιώτες που θυσίασαν τις ζωές τους υπερασπιζόμενοι την πατρίδα μας.
Και η απάντηση που ακούσαμε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο είναι πως δεν σκέφτονται να σβήσουν τα ονόματα!
Αν είναι έτσι, τότε ας πάνε και οι συγγενείς των καμένων στο Μάτι, οι συγγενείς των πνιγμένων στη Μάντρα κι ας γράψουν κι αυτοί τα ονόματα των αγαπημένων τους στις πλάκες μπροστά από τον Άγνωστο στρατιώτη κι ας ανάβουν κανδήλια για την ανάπαυση των ψυχών τους. Ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να τους ενοχλήσει κανείς κι ούτε θα σβήσει τις μπογιές με τα ονόματα.
Πατάνε διαρκώς τα κορδόνια τους και μπουρδουκλώνονται ή μου φαίνεται;
Ένας από τους πρώτους νόμους που ψήφισαν, ήταν για τις διαδηλώσεις και τον περιορισμό της ταλαιπωρίας των πολλών από λίγους που με κάθε αφορμή πραγματοποιούν πορείες καταλαμβάνοντας τους κεντρικούς δρόμους για πάσης φύσεως αιτήματα και με πλείστες όσες αφορμές. Έξι χρόνια μετά είδαμε ποτέ να εφαρμόζεται αυτός ο νόμος; Ποτέ. 50-100 νοματαίοι μπορούν να κλείσουν για ώρες τη Σταδίου, την Πανεπιστημίου, τη Βασ. Σοφίας χωρίς κανένας να τους υπενθυμίσει τον νόμο του κράτους και να τους υποχρεώσει να πάνε στο πεζοδρόμιο. Η κατοχή και ρίψη μολότοφ έγινε κακούργημα και επισύρει κάθειρξη. Είδατε ποτέ έστω ένα από τους κατά καιρούς συλληφθέντες με μολότοφ να μπαίνει στη φυλακή; Ούτε ένας.
Τελευταία γίνονται δίκες με αγρότες και κτηνοτρόφους που καταχράστηκαν κοινοτικούς πόρους μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ και τους επιβάλλονται ποινές με αναστολή. Τα καταχρασμένα ποσά τα επέστρεψε κανείς; Κανείς. Ενώ αν η ποινή ήταν φυλακή μέχρι να επιστρέψουν τα κλοπιμαία, νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό.
Μήνες τώρα ακούμε για τα σπιτάκια της ανακύκλωσης που πληρώθηκαν από την Περιφέρεια έναντι 300.000 ευρώ έκαστο (όσο ένα καλό κανονικό δυάρι διαμέρισμα σε καλή περιοχή) όταν οι τιμές από τους ανταγωνιστές ήταν 50-60.000 ευρώ. Είδε κανείς ή άκουσε κανείς να κινείται κάποια διαδικασία ελέγχου και απόδοσης ευθυνών;
Δεν κουνιέται φύλλο.
Η Δικαιοσύνη και τα θεσμικά όργανα του κράτους καθυβρίζονται, λοιδορούνται και απαξιώνονται από συγκεκριμένα κέντρα και ανθρώπους που το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η απόδοση δικαιοσύνης και χτίζουν πολιτικές καριέρες με το μπούλινγκ. Η κυβέρνηση κάνει σα να μη συμβαίνει τίποτα και δεν τους θωρακίζει; Νομίζει μήπως πως έτσι θα γλιτώσει από την παράνοιά τους; Όχι.
Τα νοσοκομεία της χώρας εκσυγχρονίζονται, στελεχώνονται με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και γίνονται σημαντικά βήματα για καλύτερες υπηρεσίες προς τους ασθενείς; Μπορεί ο αρμόδιος υπουργός ακόμα και ο πρωθυπουργός να επιθεωρήσουν τα έργα σε κάποιο νοσοκομείο χωρίς φρουρά; Όχι.
Κι αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα που δείχνουν πως έχει χαθεί η αποφασιστικότητα και ο στόχος να διορθωθούν και να εκσυγχρονιστούν κάποια από εκείνα, τα χρόνια προβλήματα που μας πληγώνουν όλους. Και οι δικαιολογίες είναι πλέον περιττές γιατί όταν παίζεις μόνος μπάλα και δεν μπορείς να βάλεις γκολ, τότε μάλλον χάνεται μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες που είχε η χώρα να γίνει μια άλλη και πολύ δύσκολα θα βρεθεί ξανά μια τέτοια ευκαιρία.