Συμπληρώνονται σχεδόν δυο εβδομάδες, από την έναρξη των διαμαρτυριών των αγροτών με μπλόκα, σε εθνικούς δρόμους και σε κρατικές υποδομές (αεροδρόμια, τελωνεία, λιμάνια) όπου μπορεί να δημιουργηθεί πρόβλημα στην ομαλή δραστηριότητα των υπόλοιπων Ελλήνων και της οικονομίας.
Οι καταλήψεις αυτές που σε μερικές περιπτώσεις συνοδεύονται και από βίαια επεισόδια (με τα οποία κινδυνεύει να χαθεί το δίκιο τους), έχουν επισκιάσει -και λογικά- όλη την υπόλοιπη ειδησεογραφία. Ως δια μαγείας, μερικές δεκάδες χιλιάδες τρακτέρ σα να έλυσαν τα προβλήματα της υπόλοιπης κοινωνίας κι αυτό που μένει να διευθετηθεί, είναι το αγροτικό πρόβλημα.
Τι μάθαμε όμως αυτές τις δυο βδομάδες των αγροτικών κινητοποιήσεων;
- Πως επί του παρόντος δεν υπάρχουν κάποια ενιαία αιτήματα αλλά δεκάδες διαφορετικά, με τοπικά και προϊοντικά χαρακτηριστικά και άσχετα μεταξύ τους.
Ίσως το μόνο κοινό οι επιδοτήσεις - Πως παρότι η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή καλεί αντιπροσώπους αγροτών για διάλογο και προσπάθειας εξεύρεσης λύσης όπου είναι εφικτό, απάντηση δεν παίρνει. Μόνιμη επωδός πως «δεν πάει άλλο και θα κάνουμε γιορτές στα μπλόκα»
- Πως όχι μόνο κάποιοι αγρότες και κτηνοτρόφοι, απαιτούν να παραμεριστούν οι έλεγχοι του ΟΠΕΚΕΠΕ και να δοθούν τα λεφτά σε όλα τα ΑΦΜ αλλά στην απαίτηση αυτή συντάσσονται και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης συν κάποιοι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Την ίδια μάλιστα ώρα που αρθρώνουν πύρινες καταγγελίες στην εξεταστική για το σκάνδαλο με τις παράνομες επιδοτήσεις και την τεχνική λύση.
- Πως το παλιό σύνθημα «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά» παραμένει πάντα επίκαιρο όσο κι αν αλλάζουν οι καιροί και τα πρόσωπα.
- Πως οι ίδιοι που έχουν στο πρόγραμμά τους την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτούν τώρα περισσότερα λεφτά για τους Έλληνες αγρότες από τα Ευρωπαϊκά ταμεία που τροφοδοτούνται από τους Ευρωπαίους… φορολογούμενους!
- Πως οι αστυνομικοί που έχουν σταλεί στα μπλόκα για να αποτρέψουν την παράνομη παρακώλυση των συγκοινωνιών μάλλον έχουν εντολές να κάθονται να τις τρώνε από τους εξαγριωμένους αγρότες, καθώς οι μαγκούρες και οι κατσούνες είναι πιο αποτελεσματικές από τα γκλομπ!
- Πως οι 600.000 περίπου (όσοι περίπου οι αγρότες της χώρας) εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που αμείβονται με την κατώτατο μισθό των 880 ευρώ μικτά, δεν έχουν καμία τύχη και καμία διαπραγματευτική δυνατότητα από τη στιγμή που δεν διαθέτουν τρακτέρ και άρα δεν μπορούν να κλείσουν τους δρόμους!
- Πως αν καταφέρουν να συντονιστούν οι αγρότες και παρουσιάσουν τα αιτήματά τους στον διάλογο με την κυβέρνηση, στο τέλος ο,τι κι αν καταφέρουν να πάρουν, θα το θεωρήσουν ψίχουλα και δεν θα είναι ευχαριστημένοι.
- Πως τα χρόνια προβλήματα που ακούμε κάθε τέτοια εποχή τα τελευταία 30 χρόνια, θα πρέπει να βρει τρόπο να τα λύσει η κυβέρνηση εδώ και τώρα, διαφορετικά να ξεχάσουμε τα Χριστούγεννα στο χωριό.
- Πως η κοινή γνώμη που τώρα είναι πλειοψηφικά υπέρ του αγώνα των αγροτών, δεν έχει ιδέα για τα αιτήματά τους (αφού δεν έχουν ακόμα συμφωνήσει ούτε οι ίδιοι) και κατά πόσο είναι εφικτό να ικανοποιηθούν, απλά δηλώνουν συμπάθεια στους αγρότες για να αναδειχθεί η αντιπάθειά τους στην διακυβέρνηση Μητσοτάκη.
Προφανώς κι έχουμε να μάθει πολλά ακόμα όσο θα εξελίσσονται οι αγροτικές κινητοποιήσεις. Όπως, για παράδειγμα, αν είναι όντως ακηδεμόνευτος ο αγώνας τους αφού βλέποντας πολιτικούς αρχηγούς στα μπλόκα και ένθερμη στήριξη, μοιραία περνούν και δεύτερες σκέψεις.
Το μόνο βέβαιο είναι πως σ’ αυτή τη χώρα ακούγονται μόνο αυτοί που μπορούν να κάνουν μεγάλο θόρυβο και η σιωπηλή και άφωνη πλειονότητα μπορεί απλά να μονολογεί για τα ψίχουλα που της δίνουν ως αντιστάθμισμα στην αύξηση του κόστους επιβίωσης.