Οι δασμοί Τραμπ φέρνουν αναταράξεις στη βιομηχανία υποδημάτων, αυξάνοντας το κόστος παραγωγής, τις τιμές και τις πιέσεις στους καταναλωτές και τις μικρές επιχειρήσεις, ενώ προκαλούν ανησυχία για το μέλλον.
Από τις κορυφαίες εταιρείες αθλητικών ειδών, όπως Nike και Adidas, μέχρι μικρότερες φίρμες, η εμπορική πολιτική του προέδρου Τραμπ διαμορφώνει νέο τοπίο, αλλάζοντας τη φιλοσοφία του ελεύθερου εμπορίου με συμμάχους και αντιπάλους.
Ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται πολύ κοντά στην επιβολή «ανταποδοτικών δασμών» προς όλους τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ. Αυτή η νέα φάση μπορεί να ξεκινήσει από τις 2 Απριλίου, ημερομηνία που ο ίδιος ονομάζει «Ημέρα Απελευθέρωσης». Το ερώτημα όμως παραμένει: ποιος απελευθερώνεται από ποιον;
Ο αθλητισμός στο στόχαστρο
Οι σχεδιαζόμενοι δασμοί ενδέχεται να επηρεάσουν άμεσα τη βιομηχανία του αθλητισμού, από τα πρωταθλήματα μέχρι τα προϊόντα. Ο τομέας των αθλητικών υποδημάτων, με εξάρτηση από την Κίνα και το Μεξικό, μοιάζει να οδηγείται σε τροχιά αναδιάταξης, συγκρίσιμη με αυτή της αυτοκινητοβιομηχανίας και των ποτών.
Το 2024, οι πωλήσεις γυναικείων αθλητικών παπουτσιών στις ΗΠΑ ξεπέρασαν τα 17 δισ. δολάρια, ποσό που δείχνει την κρισιμότητα του κλάδου.
Οι δασμοί στοχεύουν σε χώρες όπως η Κίνα, ο Καναδάς και το Μεξικό με σκοπό τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης και των ναρκωτικών. Ωστόσο, στην πράξη λειτουργούν ως φόροι στους εισαγωγείς. Όταν η Nike αγοράζει από την Κίνα, πληρώνει επιπλέον 10% στην αμερικανική κυβέρνηση.
Οι επιχειρήσεις είτε απορροφούν το κόστος, είτε το μετακυλίουν εν μέρει ή εξ ολοκλήρου στον καταναλωτή. Αυτό οδηγεί σε ακριβότερα προϊόντα.
Δεν είναι σαφές πώς θα αντιδράσουν οι εταιρείες, αλλά η αύξηση τιμών θεωρείται σχεδόν βέβαιη. Αν η Nike μετακυλήσει πλήρως το κόστος, ένα Air Jordan 1 των 160 δολαρίων θα μπορούσε να πωλείται 176 δολάρια.
Καθημερινά μοντέλα όπως τα Air Force 1 ή τα Gazelle ίσως επηρεαστούν λιγότερο, αλλά ειδικές εκδόσεις αναμένεται να ακριβύνουν αισθητά.
Πόση εξάρτηση έχουν οι μεγάλες μάρκες;
Η Nike αντλεί το 50% της παραγωγής από το Βιετνάμ, 24% από Ινδονησία και 22% από Κίνα. Αντίστοιχα ποσοστά εμφανίζει και η Adidas: 40% Βιετνάμ, 30% Ινδονησία, 20% Κίνα. Η Puma έχει 31% στο Βιετνάμ και 25% στην Κίνα.
Η New Balance κατασκευάζει το 30% στο Βιετνάμ και 25% στην Κίνα. Η Asics παράγει 50% στο Βιετνάμ, 28% στην Κίνα και 14% στην Ινδονησία.
Οι μικρές επιχειρήσεις σε δεινή θέση
Οι δασμοί δεν πλήττουν μόνο τους κολοσσούς. Ο Nick Kacy, που παράγει no name παπούτσια στο Μεξικό, βλέπει την επιβίωσή του να απειλείται από τον δασμό 25% στις μεξικανικές εισαγωγές. Δεν θέλει να αυξήσει τις τιμές ή να αλλάξει παραγωγό, αλλά οι πιέσεις είναι ασφυκτικές.
Είναι μία μόνο από τις χιλιάδες μικρές εταιρείες που αναζητούν τρόπο επιβίωσης στο νέο σκηνικό των δασμών.
Η ακριβή ανεξαρτησία
Η παραγωγή υποδημάτων στις ΗΠΑ προϋποθέτει πλήρη εφοδιαστική αλυσίδα: από βαμβάκι και καουτσούκ μέχρι ειδικευμένο προσωπικό. Η FDRA εκτιμά πως η ανάπτυξη αυτής της βάσης θα απαιτήσει δεκαετίες.
Η φορολογία στα υποδήματα ήδη κυμαίνεται στο 12,3%, έναντι 2% σε άλλα είδη. Οι νέοι δασμοί μπορεί να ανεβάσουν το συνολικό κόστος εισαγωγής κατά 40-50%.
Πού θα οδηγήσουν οι αυξήσεις;
Η PwC εκτιμά πως οι δασμοί θα κοστίσουν 5,9 δισ. δολάρια ετησίως στον κλάδο. Το 97% των επιχειρήσεων δηλώνει ότι θα μετακυλήσει το κόστος στους καταναλωτές.
Οι τιμές έχουν ήδη αυξηθεί κατά 30% από το 2019, λόγω εφοδιαστικών καθυστερήσεων και ελλείψεων πρώτων υλών. Οι ειδικοί προειδοποιούν για περαιτέρω πτώση της ζήτησης.
Η NRF προβλέπει απώλεια αγοραστικής δύναμης 46-78 δισ. δολαρίων ετησίως και αυξημένο κόστος 6,4 έως 10,7 δισ. μόνο για υποδήματα.
Διαβάστε ακόμη
Γιατί ο νέος εμπορικός πόλεμος του Τραμπ είναι χειρότερος από τον πρώτο
Ενέργεια: Με υπερατλαντική ομπρέλα η ανάπτυξη των data centers της ΔΕΗ
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα