Η πρόσφατη δορυφορική φωτογραφία της λίμνης του Μόρνου (στις 10 Οκτωβρίου 2025) αποκαλύπτει μια ζοφερή εικόνα: η έκτασή της φτάνει μόλις τα 8,3 τετρ. χλμ., στοιχείο που σηματοδοτεί μια μείωση 44% σε σχέση με τη μέση επιφάνεια Οκτωβρίου των προηγούμενων δέκα ετών. Η κατάσταση αυτή δεν αποτελεί απλώς στατιστική παρέκκλιση, αλλά μια κραυγή συναγερμού για την ήδη επιβαρυμένη υδρολογική ισορροπία της περιοχής.
Η παρατήρηση της υποχώρησης έγινε από τον ερευνητή Κώστα Λαγουβάρδο του meteo, ο οποίος ανέλυσε τα πρόσφατα δεδομένα και επισήμανε ότι, ακόμα και σε σύγκριση με την εικόνα του Μόρνου στις 24 Σεπτεμβρίου (8,4 τετρ. χλμ.), η λίμνη συνεχίζει να χάνει έκταση.
Η διαφορά αυτή, όμως, ξεπερνά το σημερινό χρονικό διάστημα — εκτείνεται σε δεκαετία, όπου το έλλειμμα υδάτων δεν υπήρξε ποτέ τόσο έντονο.
Το παρελθόν που… αναδύεται
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της φωτογραφίας είναι η «εμφάνιση» παλιών υποδομών και κτισμάτων που είχαν βυθιστεί πριν δεκαετίες: το χωριό Κάλλιο, που υποχώρησε κάτω από τα νερά στις αρχές της δημιουργίας του φράγματος, επανέρχεται στο προσκήνιο. Η ιστορία θυμίζει ότι το 1980 οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφού ο Μόρνος δημιουργήθηκε για να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες ύδρευσης της Αθήνας. Σήμερα, τα αρχικά σχέδια και οι πρώτες υποδομές επανεμφανίζονται — σαν μνήμες μιας εποχής που το νερό κυριαρχούσε.
Η άνοδος των αποκαλυπτόμενων αυτών στοιχείων δεν είναι περιφερειακό θέαμα: είναι προειδοποίηση. Δείχνει την πίεση στην υδροδυναμική δομή, στην ταμίευση, στον σχεδιασμό υδροδότησης και — ευθέως — στην επιβίωση των πόλεων που εξαρτώνται από τον Μόρνο.
Ποιοι κινδυνεύουν και γιατί
Η Αθήνα, κυρίως, στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στους υδατικούς πόρους του Μόρνου. Η ξηρασία, σε συνδυασμό με τη συρροή χαμηλών βροχοπτώσεων — που καταγράφεται ως η χειρότερη δεκαετία βροχοπτώσεων στην περιοχή — υποσκάπτει τη δυνατότητα του ταμιευτήρα να τροφοδοτήσει την πρωτεύουσα.
Σε περιόδους όπου το υδατικό ισοζύγιο ήδη δέχεται πιέσεις — λόγω κλιματικής αλλαγής, υπερκατανάλωσης, αυξημένων απαιτήσεων — κάθε απόκλιση ή απώλεια υδάτων εντείνει τον κίνδυνο λειψυδρίας, διακοπής υδροδότησης και επιβάρυνσης πολιτικών και τεχνικών σχεδίων.
Ταυτόχρονα, η μείωση της στάθμης κρούει τον κώδωνα κινδύνου για τα οικοσυστήματα που έχουν προσαρμοστεί στο υγρό περιβάλλον της λίμνης και για τις δραστηριότητες που εξαρτώνται άμεσα από αυτήν — από γεωργία μέχρι περιβαλλοντικό τουρισμό.
Τι πρέπει να γίνει άμεσα
Η εικόνα του Μόρνου είναι πλέον μια απόδειξη ότι οι λύσεις δεν αρκεί να είναι σχεδιαστικές — πρέπει να είναι άμεσες και ριζικές.
Απαιτούνται:
- Προτεραιοποίηση υδροδότησης: μείωση απωλειών, εξοικονόμηση, υδραυλική διαχείριση
- Ενίσχυση έργων υποδομής: βελτίωση φραγμάτων, εξασφάλιση εναλλακτικών πηγών
- Διαχείριση ζήτησης: περιορισμός καταναλώσεων, έλεγχος αστικών και αγροτικών καταναλώσεων
- Μελέτες προβλεπτικού χαρακτήρα: πρόβλεψη υδρολογικών μεταβολών στην κλιματική αλλαγή
Αν δεν υπάρξει άμεση αντίδραση, η κρίση του Μόρνου δεν θα περιοριστεί σε στατιστικά νούμερα — θα χτυπήσει την καθημερινότητα, τις υποδομές και την κοινωνική εμπιστοσύνη στο κράτος. Η λίμνη δεν απειλείται απλώς από την έλλειψη βροχής — απειλείται από τη δική μας αδράνεια.
Διαβάστε ακόμη
Παγκόσμιο blackout στο διαδίκτυο: Τι κρύβεται πίσω από τις συνεχείς βλάβες
Leasing I.X χωρίς ασφάλεια και ενοικιάσεις χωρίς τέλη κυκλοφορίας
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα