Ερευνητές από την Ιαπωνία προχώρησαν σε μία σημαντική ανακάλυψη που μπορεί να συμβάλλει στην καταπολέμηση της πλαστικής ρύπανσης.
Έπειτα από μελέτες κατάφεραν να αναπτύξουν ένα βιοπλαστικό, το οποίο όχι μόνο είναι φιλικό προς το περιβάλλον, αλλά και μπορεί να διασπάται σε συνθήκες που μέχρι σήμερα θεωρούνταν ακραίες, όπως ο πυθμένας του ωκεανού.
Το υλικό αυτό, LAHB (poly D-lactate-co-3-hydroxybutyrate), είναι ένα υβριδικό πολυμερές που συνδυάζει γαλακτικό οξύ – συνταντάται στο PLA – πολυγαλακτικό οξύ – με 3-υδροξυβουτυρικό οξύ – υπάρχει στο PHB – πολυυδροξυβουτυρικό.
Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Σινσού επιτυγχάνει δύο στόχους: Τη διατήρηση της ανθεκτικότητάς του και τη φυσική αποικοδόμησή του, η οποία πραγματοποιείται από θαλάσσιους μικροοργανισμούς.
Η ερευνητική ομάδα τοποθέτησε δύο παραλλαγές του LAHB – μία με 6% γαλακτικό οξύ (P6LAHB) και μία με 13% (P13LAHB) – σε βάθος 855 μέτρων, με θερμοκρασίες μόλις 3,6 βαθμών Κελσίου, με υψηλή αλατότητα, χαμηλά επίπεδα οξυγόνου και έντονη πίεση, δηλαδή ένα ιδιαίτερα αφιλόξενο περιβάλλον για μικροβιακή δραστηριότητα.
Παρ΄όλα αυτά, τα αποτελέσματα τους εντυπωσίασαν.
Μέσα σε μόλις επτά μήνες, το P13LAHB έχασε το 30,9% της μάζας του και μέσα σε 13 μήνες το 82%, ενώ P6LAHB έχασε το 42% της μάζας του έπειτα από επτά μήνες και το 69% ύστερα από 13 μήνες. Μερικά τμήματα της μεμβράνης είχαν σχεδόν εξαφανιστεί, ενώ στα υπόλοιπα υπήρχαν ρωγμές και είχαν καλυφθεί από μικροβιακό βιοφίλμ, ενδεικτικό ενεργής βιοαποικοδόμησης.
Αντίθετα, το συμβατικό PLA, το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως σε βιοδιασπώμενες συσκευασίες αλλά δε διασπάται στον ωκεανό, παρέμεινε άθικτο χωρίς απώλεια μάζας ή ένδειξη μικροβιακής αποικοδόμησης.
Στο P13LAHB, βακτήρια δημιούργησαν κοιλώματα όπου προσκολλήθηκαν και άρχισαν να αποσυνθέτουν το πλαστικό. Στο P6LAHB, μικροοργανισμοί αποίκισαν επιφάνειες όπου η κρυσταλλική δομή του πολυμερούς είχε διαβρωθεί επιλεκτικά. Με λίγα λόγια, οι μικροοργανισμοί έφαγαν το υλικό.
Ο καθηγητής Σέικι Ταγκούτσι και επικεφαλής της μελέτης σχολίασε πως για πρώτη φορά η μελέτη καταδεικνύει ότι το LAHB υφίσταται «ενεργή βιοαποικοδόμηση και πλήρη ανοργανοποίηση ακόμη και στον πυθμένα της βαθιάς θάλασσας, όπου το συμβατικό PLA παραμένει εντελώς μη αποικοδομήσιμο».
Το υλικό μπορεί να αποσυντεθεί υπό δύσκολες συνθήκες και μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική για την παραγωγή συμβατικών πλαστικών, αλλά και βιοπλαστικών, τα οποία μέχρι σήμερα διασπώνται δύσκολα σε θαλάσσια περιβάλλοντα.
Όλα αυτά τη στιγμή που υπολογίζεται πως περίπου 11 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών καταλήγουν κάθε χρόνο στους ωκεανούς, με μεγάλο μέρος να συσσωρεύεται στον πυθμένα ρυπαίνοντας ακόμη και τις πιο απομακρυσμένες θαλάσσιες τάφρους, σε βάθη άνω των 10.000 μέτρων.
Το LAHB, επομένως, μπορεί να αποτελέσει λύση στο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης των ωκεανών, ακόμα και στις πιο αφιλόξενες περιοχές τους.
Διαβάστε ακόμη
Στην κορυφαία πεντάδα παγκοσμίως στην απανθρακοποίηση η Ελλάδα το 2024
Όμιλος QnR: Άνοιγμα στις αραβικές αγορές και υπογραφή MoU – Εξετάζονται νέες εξαγορές (pics)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα