Η έρευνα αντλεί πληροφορίες από τις συνεργασίες της Deloitte με τους πελάτες της, από συνεντεύξεις με ειδικούς και μέσω ανάλυσης πραγματικών χρήσεων της τεχνολογίας. Στόχος της δεν είναι μόνο να αναδείξει τι νέο υπάρχει, αλλά να βοηθήσει τους οργανισμούς να προετοιμαστούν για το τι έρχεται μετά, μέσα από την ανάδειξη των τεχνολογικών τάσεων που θα επηρεάσουν την οικονομική και κοινωνική ζωή τους επόμενους μήνες.

Η έρευνα λοιπόν αναδεικνύει 6 τάσεις οι οποίες συνοψίζονται στα ακόλουθα.
AI Everywhere: εξηγεί το πώς το ΑΙ έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μας χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
Spatial Computing: συνδέει το φυσικό και τον ψηφιακό κόσμο σε μια συναρπαστική διασύνδεση.
What’s Next for AI: παρουσιάζει τους μικρότερους και πιο έξυπνους ΑΙ βοηθούς.
Hardware is Eating the World: αναδεικνύει την σημαντικότητα του hardware για την υλοποίηση του AI.
IT, Amplified: εξηγεί πώς το AI αλλάζει τον ίδιο τον κόσμο που το δημιούργησε.
The New Math: επισημαίνει τους κινδύνους της κβαντικής υπολογιστικής (quantum computing) για την κυβερνοασφάλεια.
The Intelligent Core: αποκαλύπτει πώς το ΑΙ μεταμορφώνει τα κεντρικά πληροφοριακά συστήματα των επιχειρήσεων.

Από τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα ένα σαφές μοτίβο: η τεχνητή νοημοσύνη δεν αποτελεί πλέον μια ξεχωριστή τάση αλλά μια θεμελιώδη υποδομή – κάτι σαν το ηλεκτρικό ρεύμα—που εμπεριέχεται σιωπηρά στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων αλλά και στη λειτουργία των επιχειρήσεων χωρίς όμως να το βλέπουμε και να το αντιλαμβανόμαστε.
Αλλά πέρα ​​από τις τεχνολογικές αλλαγές, το κεφάλαιο των συμπερασμάτων της έρευνας είναι αυτό που παρέχει την πιο ενδιαφέρουσα οπτική.

Σκόπιμες Συνέργειες (intentional intersections)
Το συμπέρασμα, με τίτλο “Breadth is the new depth”, επαναπροσδιορίζει πώς σκεφτόμαστε την καινοτομία. Υποστηρίζει ότι η πραγματική πρόοδος αναδύεται όλο και περισσότερο όχι από τη βαθύτερη εξειδίκευση, αλλά από σκόπιμες συνέργειες—μεταξύ τεχνολογιών, κλάδων της βιομηχανίας αλλά και τρόπων σκέψης.

Τεχνολογία + Τεχνολογία
Οι τεχνολογίες, όταν συνδυαστούν σκόπιμα, δεν βελτιώνουν απλώς η μία την άλλη—αλλά πολλαπλασιάζουν την παραγόμενη αξία. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο συνδυασμός της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής, δεδομένου ότι πλέον οι δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης ενσωματώνονται σε συσκευές τελικού χρήστη και στο διαδίκτυο των πραγμάτων (Internet of Things). Αυτή η ενσωμάτωση μεταμορφώνει τον τρόπο λειτουργίας των μηχανών στον πραγματικό κόσμο—ξεπερνώντας την απλή αυτοματοποίηση και προχωρώντας στην αυτονομία. Για παράδειγμα, τα ρομπότ με ενσωματωμένη τεχνητή νοημοσύνη σε βιομηχανικά περιβάλλοντα μπορούν τώρα να ερμηνεύουν δεδομένα αισθητήρων, να προσαρμόζονται σε πραγματικό χρόνο και να λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Αυτά τα συστήματα όχι μόνο βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα αλλά και επιτρέπουν νέες χρήσεις σε τομείς όπως η υγεία, η εφοδιαστική αλυσίδα και η παραγωγή—όπου τα ρομπότ έχουν αντίληψη, μπορούν να προβλέπουν και να συνεργάζονται. Αυτή η συνέργεια είναι μια σαφής απόδειξη του τρόπου με τον οποίο οι διαφορετικές τεχνολογίες μπορούν όταν συνδυάζονται να επαναπροσδιορίσουν το τι είναι εφικτό σε ολόκληρους κλάδους.

Βιομηχανία + Βιομηχανία
Η συνεργασία μεταξύ κλάδων της βιομηχανίας αποδεικνύεται επίσης μεταμορφωτική. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις βιομηχανίες του διαστήματος και των βιοεπιστημών. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι υπάρχει ελάχιστη συνέργεια μεταξύ των δύο – αλλά στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο. Οι μοναδικές ιδιότητες της μικροβαρύτητας στο διάστημα επιτρέπουν την ανάπτυξη φαρμακευτικών προϊόντων με μεγαλύτερη ομοιομορφία και υψηλότερη ποιότητα παραγωγής. Αυτή η απρόσμενη συνεργασία βοηθά τις φαρμακευτικές εταιρείες να αναπτύξουν πιο αποτελεσματικές διαδικασίες σύνθεσης και παρασκευής φαρμάκων. Είναι μια ισχυρή ένδειξη του πώς οι στρατηγικές συνεργασίες σε φαινομενικά άσχετα πεδία μπορούν να ξεκλειδώσουν καινοτομίες που κανένας κλάδος δεν θα μπορούσε να επιτύχει μόνος του.

Η Άνοδος του Αναγεννησιακού Επαγγελματία (Homo Universalis)
Πέρα όμως από τις επιστήμες και την οικονομία υπάρχει και ο άνθρωπος. Η ευημερία σε έναν κόσμο συνεργειών απαιτεί κάτι περισσότερο από τεχνική εξειδίκευση. Απαιτεί ένα νέο είδος ταλέντου: τον Αναγεννησιακό Επαγγελματία. Πρόκειται για τους διεπιστημονικούς επαγγελματίες που έχουν ευχέρεια τόσο με την τεχνολογία όσο και με την επιχειρηματικότητα, που μπορούν να μεταπηδούν άνετα μεταξύ διαφορετικών πεδίων και να διευκολύνουν νέες διασυνδέσεις. Δεν είναι generalist (πολυμαθείς) με την παλιά έννοια αλλά integrators: άτομα που διακατέχονται από έμφυτη περιέργεια, προσαρμοστικότητα και μια συστημική προοπτική στην επίλυση προβλημάτων.
Οι οργανισμοί που στοχεύουν στην καινοτομία πρέπει να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη αυτού του είδους ταλέντου. Αυτό απαιτεί επαναπροσδιορισμό της διαδικασίας προσέλκυσης του ταλέντου, της εκπαίδευσης και της σύνθεσης των ομάδων για να δοθεί προτεραιότητα στη γνωστική ποικιλομορφία και στη συνεργασία σε σχέση με τα αυστηρά γνωσιακά κριτήρια.

Μια Πρόκληση—και μια Πρόσκληση—για Ηγέτες
Η έκθεση κλείνει με ένα δυνατό μήνυμα: Ο ρόλος της ηγεσίας στην εποχή της πανταχού παρούσας τεχνητής νοημοσύνης δεν είναι πλέον απλώς να μεγιστοποιήσει την απόδοση, αλλά να σχεδιάσει και να υλοποιήσει συνέργειες. Οι ηγέτες πρέπει συνειδητά να δομούν τους οργανισμούς τους με τρόπο ώστε να προωθούν τη διαλειτουργική συνεργασία, τις τεχνολογικές συνέργειες και τη συμμετοχή σε οικοσυστήματα. Αυτό προϋποθέτει την αποδοχή μιας σχετικής αβεβαιότητας (ambiguity), την επιβράβευση της πειραματικής προσέγγισης και της πιθανής αποτυχίας, αλλά και τον επαναπροσδιορισμό του τι σημαίνει επιτυχία.

*Του Κωνσταντίνου Διακρούση, Partner | Engineering, AI & Data, Deloitte