Λιάτικο: 10 βελούδινα κρασιά με το πιο καυτό σταφύλι της Κρήτης

Εντάξει το μεγαλείο του Βιδιανού δεν χωράει αμφισβήτηση, με την στόφα του να το έχει φέρει όχι μόνο σε κάθε οινοποιείο της μεγαλονήσου αλλά και σε αμπελώνες της ηπειρωτικής Ελλάδας. Όμως η Κρήτη έψαχνε ένα ερυθρό ανάλογο και φαίνεται ότι δεν το βρήκε ούτε στο Μανδηλάρι ούτε στο Κοτσιφάλι αλλά στο …παραπεταμένο Λιάτικο!

Βέβαια η ποικιλία που παίρνει το όνομά της από τον μήνα που συνήθως ωριμάζει -διαλαλώντας έτσι την πρωιμότητά της- δεν ήταν κανένα ξεχασμένο σταφύλι αλλά η ερυθρή ατμομηχανή του κρητικού αμπελώνα· και σύμφωνα με κάποια στοιχεία η δεύτερη σε όγκο ποικιλία της Ελλάδας μετά το Αγιωργίτικο! Επιπρόσθετα το Λιάτικο είναι εδώ και χρόνια γνωστό για τα παγκόσμιας κλάσης γλυκά κρασιά που προσφέρει από λιαστά σταφύλια.

Παρόλαυτά οι ξηρές του εκδοχές μόλις πρόσφατα άρχισαν να δημιουργούν εντύπωση, αφού οι χαμηλές χρωστικές του, η απουσία φρέσκου φρούτου και η μαλακή, old school γεύση του απείχε παρασάγγας από τις υπερβιταμινωμένες μαύρες “κρασάρες” που μονοπωλούσαν τα ποτήρια των σοβαρών οινόφιλων.

Όμως η παγκόσμια μόδα των τρυφερών κρασιών με το εύθραυστο χρώμα που γρήγορα καφετίζει, το γεμάτο μπαχάρια, καραμέλα και ποτ-πουρί μπουκέτο και τη γλυκιά, βελούδινη γεύση δεν έκανε μόνο το Grenache Rouge καυτή παγκόσμια τάση αλλά και το Κρητικό ανάλογό του κρητική τάση! Προσθέσετε εδώ και δύο εμβληματικούς παραγωγούς που δραστηριοποιούνται στις δύο ΠΟΠ που περιλαμβάνουν το Λιάτικο -τον Νίκο Δουλουφάκη στις Δαφνές και τον Γιάννη Οικονόμου στην Σητεία- και οι προβολείς ανάβουν για όλες τις ξηρές εκδοχές του. Ας δούμε τις πλέον φωτισμένες!

Δουλουφάκης, Δάφνιος Ερυθρός
Αν κανείς έπρεπε να συμπεριλάβει μόνο ένα Λιάτικο σε αυτό το άρθρο σίγουρα αυτό θα ήταν ο Δάφνιος. Η πρώτη ερυθρή ετικέτα που εμφιάλωσε ο Νίκος Δουλουφάκης το 1997 όχι μόνο είναι αυτή που άνοιξε το δρόμο στις ξηρές οινοποιήσεις αλλά συνεχίζει να δίνει το ρυθμό στην ποικιλία. Άλλοτε με λίγο και άλλοτε με καθόλου βαρέλι, εκφράζει το φτωχό σε φρούτο Λιάτικο με τον πιο πλούσιο σε φρούτο τρόπο. (Τιμή 10 ευρώ)

Δουλουφάκης, Δάφνιος Grande Reserve
Ο παραγωγός που ανέδειξε το Λιάτικο μας προσφέρει μια ωριμασμένη για 4 χρόνια σε βαρέλι και φιάλη εκδοχή του που θέτει νέα standards για τα Grande Reserve εν γένει. Αυτή η νεοεμφανιζόμενη ΠΟΠ Δαφνές cuvee, διαθέτει όλη την γοητεία του νεότερου αδελφού Δάφνιου, ωστόσο εκτινάσσει σε άλλο επίπεδο την αρωματική συμπύκνωση, την μπαχαρένια πολυπλοκότητα και το βελούδο των τανινών. (Τιμή 20 ευρώ)

Ένωση Ηρακλείου, Ερωφίλη Ροζέ
Η Ένωση Ηρακλείου είναι από τους μεγαλύτερους συνεταιρισμούς της χώρας, όμως αυτό δεν του απαγορεύει να προσφέρει μια συλλογή που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτές μικρών παραγωγών. Το ημίξηρο ροζέ Ερωφίλη αποδεικνύει του λόγου το αληθές, αφού αυτό το μονοποικιλιακό Λιάτικο με τα 4gr/lt αζύμωτων σακχάρων, προσφέρει μια γλυκόξινη, μαλακή και εύκολη για κάθε ουρανίσκο γεύση. (Τιμή 11 ευρώ)

Ιδαία Οινοποιητική, Ποταμίδα
Σχετικά νέα προσθήκη στην συλλογή του εξαιρετικού παραγωγού από το Βενεράτο Ηρακλείου αυτό το Λιάτικο από ημιορεινούς αμπελώνες της περιοχής των Δαφνών. Μην ξεγελιέστε όμως ούτε από το ανοιχτό χρώμα, ούτε από το γλυκόπιοτο, μαλακό στόμα. Η Ποταμίδα είναι ένας γευστικός δυναμίτης 15 αλκοολικών βαθμών, που με κάθε γουλιά σου καρφώνει στο μυαλό μια πανδαισία αποξηραμένων φρούτων. (Τιμή 16 ευρώ)

Καραβιτάκης, Λιάτικο Indigenous Yeasts
Με την άγρια ζυμωμένη αυτή cuvee του, ο Νίκος Καραβιτάκης εισέρχεται στο πάνθεον των ύψιστων Λιάτικων. Ο παραγωγός των Χανίων επιλέγει σταφύλια από παλαιά αυτόριζα αμπέλια μεγάλου υψομέτρου (600 μ.) και με την ελάχιστη δυνατή εμπλοκή του τα αφήνει να εκφραστούν με τον πλέον φίνο τρόπο. Μια αρωματική έκρηξη ξερών φρούτων και μανιταριών, ένας ξεμυαλιστικός γευστικός “αέρας”.  (Τιμή 40 ευρώ)

Κουρκουλού, Λιάτικο
Το Ρέθυμνο είναι ο λιγότερο δυναμικός νομός της Κρήτης οινικά, όμως το οινοποιείο του Αμαρίου όχι μόνο τον εκπροσωπεί επάξια αλλά μας προσφέρει και ένα ιδιαίτερο Λιάτικο. Η οικογένεια Κουρκουλού το καλλιεργεί σε κομμάτια των 33 ιδιόκτητων στρεμμάτων, ωριμάζει ένα μικρό μέρος του σε βαρέλι και βάζει στο μπουκάλι σχετικά “μαύρο” χαρακτήρα, στυφούτσικες τανίνες και πιπεράτη γοητεία.

Λουλούδης, Διθύραμβος
Ποιος είπε ότι το Λιάτικο δεν μπορεί να μας χαρίσει υπέροχα ροζέ; Σίγουρα όχι το οινοποιείο Λουλούδης! Αν και κλείνει έναν αιώνα ζωής ο παραγωγός των Δαφνών μόλις προσφάτως εμφιαλώνει τις δικές του ετικέτες, με τον Διθύραμβο να είναι το αστέρι της γκάμας. Το ελαφρύ και λίαν ελκυστικό στο χρώμα ροζέ ξαφνιάζει με τα αρώματα τσουκνίδας, ενώ καταφέρνει να είναι όξινο και μαλακό την ίδια στιγμή! (Τιμή 10 ευρώ)

Μαραγκάκη, Συμφωνί-Α Ροζέ Λιάτικο
Το οινοποιείο που βρίσκεται στην Σταυρακιανή Καμάρα Ηρακλείου μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα προβεβλημένο, ωστόσο η δουλειά του κάθε άλλο παρά θα πρέπει να προσπεραστεί. Ιδιαίτερα αν κανείς συζητά για Λιάτικο, ποικιλία στην οποία η οικογένεια Μαραγκάκη αριστεύει. Η ροζέ Συμφωνί-Α εκφράζει την πιο άγουρη, άγρια και γευστικά επίμονη πλευρά του, που φλερτάρει με χαρακτήρα λευκού! (Τιμή 11 ευρώ)

Μαραγκάκη, Zalo
Στην κρητική διάλεκτο το ζάλο υποδηλώνει τον βηματισμό. Και το οινοποιείο που βρίσκεται 15χλμ νότια του Ηρακλείου σίγουρα τον έχει βρει με την βοήθεια του Λιάτικου, που εδώ προσφέρεται σε μια μονοποικιλιακή, ερυθρή εκδοχή με απαλό 3μηνο άγγιγμα βαρελιού. Η μύτη σαγηνεύει με γλυκό άρωμα καραμέλας, άγριων μανιταριών και ποτ πουρί, ενώ το στόμα συνδυάζει αξιόλογη δομή και μάκρος. (Τιμή 16 ευρώ)

Οικονόμου, Αντιγόνη
Απομονωμένος στο οροπέδιο του Ζήρου, ο Γιάννης Οικονόμου έχει σταματήσει τον χρόνο προκειμένου να δημιουργεί μεγάλα κρασιά. Η τρέχουσα εσοδεία της ΠΟΠ Σητεία Αντιγόνης του είναι το 2004(!) και η τιμή της τριψήφια, όμως αυτό το αέρινο αριστούργημα είναι ικανό να φέρει τα περισσότερα Grand Cru της Βουργουνδίας σε πολύ δύσκολη θέση. Ναι, το κορυφαίο Ελληνικό κρασί είναι ένα Λιάτικο! (Τιμή 130 ευρώ)