Κάθε εβδομάδα παρουσιάζουμε ένα εμβληματικό έργο Τέχνης και αποκωδικοποιούμε τους λόγους που το έκαναν σημαντικό ώστε να αποκτήσει τεράστια αξία μέσα στον χρόνο.
Ο Πολ Σεζάν χάραξε ένα πρωτοποριακό μονοπάτι για τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών, η σύνθετη προσέγγιση των θεμάτων του, τον έκανε να ξεχωρίσει μέσα στον κύκλο των ιμπρεσιονιστών, γι’ αυτό και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι συνάδελφοί του, ήταν από τους πρώτους που αναγνώρισαν την αξία των ιδιότυπων και ενίοτε παράδοξων προσεγγίσεών του στο χρώμα και την τεχνική. Θεωρείται ο «καλλιτέχνης των καλλιτεχνών», τον οποίο υπερασπίστηκαν οι Μονέ και Πισαρό τον 19ο αιώνα, Ματίς και Πικάσο τον 20ό.
Το φθινόπωρο του 1890 τον ενδιέφεραν οι εργάτες που έπαιζαν χαρτιά και την ίδια δεκαετία ολοκλήρωσε πέντε πίνακες με το ίδιο θέμα. Η σειρά “Les Joueurs de cartes” αποτελείται από πέντε ελαιογραφίες και θεωρείται από τους κριτικούς ο ακρογωνιαίος λίθος του έργου του, από τις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 και το «προοίμιο» των τελευταίων ετών.
Το μεγαλύτερο από τα έργα (135,3 × 181,9 εκ.) ανήκε στην συλλογή: Ambroise Vollard, που αγόρασε το Barnes Foundation στις 22 Δεκεμβρίου 1925. Ενα έργο της σειράς με διαστάσεις 65,4×81,9 εκ. κληροδοτήθηκε από τον συλλέκτη έργων τέχνης, επιχειρηματία και εκδότη εφημερίδων Stephen C. Clark στο Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης το 1960. Ενώ τα τρία τελευταία έργα, που ήταν παρόμοια στη σύνθεση και των αριθμό παικτών (δύο), ομαδοποιούνται μερικές φορές ως μία εκδοχή. Οι ακριβείς ημερομηνίες των πινάκων είναι αβέβαιες, αλλά οι ιστορικοί τέχνης συμφωνούν, ότι ξεκίνησε με μεγαλύτερους καμβάδες και μειώθηκε το μέγεθος με τις διαδοχικές εκδόσεις.
Οι τρεις τελευταίες παραλλαγές των “Les Joueurs de cartes” παρουσιάζουν στον θεατή τα απολύτως απαραίτητα: δύο παίκτες βυθισμένοι στο παιχνίδι τους. Ο άντρας στα αριστερά καπνίζει μια πίπα και φοράει ένα καπέλο με χαμηλωμένο γείσο και πιο επίσημα ρούχα. Ο άντρας στα δεξιά φοράει πιο κοντό καπέλο με ανυψωμένο γείσο, πιο χαλαρά ρούχα και είναι σκυμμένος πάνω από το τραπέζι. Ακόμη και τα τραπουλόχαρτα έχουν αντίθεση με ανοιχτόχρωμες και σκούρες αποχρώσεις. Ενα μπουκάλι κρασιού που βρίσκεται στη μέση του τραπεζιού είναι στο κέντρο της «συμμετρικής ισορροπίας» του πίνακα.
Από τις τρεις εκδοχές η μία ανήκει στην συλλογή του Musée d’Orsay στο Παρίσι, κληροδότημα του κόμη Isaac de Camondo το 1911, η άλλη στη συλλογή του Courtauld Institute of Art στο Λονδίνο, ενώ το τελευταίο διαθέσιμο έργο της σειράς αγόρασε το 2011 η βασιλική οικογένεια του Κατάρ, από τους κληρονόμους του Ελληνα εφοπλιστή και συλλέκτη Γιώργου Εμπειρίκου (μία από τις 200 μεγαλύτερες συλλογές του κόσμου σύμφωνα με το περιοδικό τέχνης ‘’Art in America’’), για περισσότερα από $250.000.000. Το “Les Joueurs de cartes” αποτελεί το τρίτο ακριβότερο έργο στην ιστορία της τέχνης κι αυτό γιατί δεν ανήκε σε κάποιο μουσείο, ενώ συγκαταλέγονταν στα δέκα πιο περιζήτητα έργα τέχνης παγκοσμίως.
Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Image