To αρχιτεκτονικό γραφείο Point Supreme, με το διαμέρισμα Berovou στην Κυψέλη, συνεχίζει να δημιουργεί το ξεχωριστό του αποτύπωμά του στην πυκνοκατοικημένη Αθήνα.
Αυτό που επιτυγχάνουν οι Point Supreme είναι να μετατρέπουν αθηναϊκά διαμερίσματα από “χώρους ανάγκης” σε χώρους φαντασίας. Το δίδυμο των Κωνσταντίνου Πανταζή και Μαριάννας Ρέντζου ερμηνεύει το διαμέρισμα όχι ως “κουτί κατοίκησης” αλλά ως χώρο εμπειριών, αφήγησης και καθημερινής ποίησης. Σε αντίθεση με την αποστειρωμένη πολυτέλεια ή τον στείρο μινιμαλισμό των διεθνών τάσεων, οι Point Supreme “αγκαλιάζουν” αυτόν τον ανορθόδοξο χαρακτήρα της πόλης στην οποία ζουν: φτηνά υλικά σε τολμηρούς συνδυασμούς, παλέτες χρωμάτων που σοκάρουν αλλά και εμπνέουν, επιφάνειες που διηγούνται ιστορίες από την αθηναϊκή καθημερινότητα -τα μωσαϊκά, τα κουφώματα, τις αυθαίρετες μετατροπές που συνθέτουν τον εικαστικό χαρακτήρα της πόλης.
Όμως δεν πρόκειται για νοσταλγία. Πρόκειται για σύγχρονο αστικό ριζοσπαστισμό. Τα διαμερίσματα τους δεν διορθώνουν την αθηναϊκή πολυκατοικία, τη μεταμορφώνουν. Την αναποδογυρίζουν. Μπάνια με «θέα», κουζίνες σαν σκηνικά, εσωτερικοί χώροι που θυμίζουν μικρές πόλεις ή πίνακες αφηρημένης τέχνης. Κάθε δωμάτιο κι ένας χαρακτήρας. Κάθε λεπτομέρεια, μια απόφαση με σημασία.
Η προσέγγισή τους, βαθιά υβριδική, φέρνει κοντά τον ελληνικό ρεαλισμό με τις φαντασιακές δυνατότητες του design. Δεν αντιγράφουν το “εξωτερικό”, το ανασυνθέτουν μέσα από τον φακό του Νεοέλληνα που μεγάλωσε σε διαμερίσματα της δεκαετίας του ’70 με ταπετσαρίες, κρόσσια και μπαλκόνια-σαλόνια. Αυτό που κάνουν οι Point Supreme είναι βαθιά πολιτικό, χωρίς να είναι ποτέ διδακτικό. Είναι αισθητικά τολμηρό, χωρίς να χάνει την ανθρώπινη κλίμακα. Και πάνω απ’ όλα, ακολουθεί τον βασικό κανόνα της επιτυχίας: Οτι δεν παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά. Αν τα διαμερίσματα είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας, τότε τα δικά τους είναι καθρέφτες με χιούμορ, συναίσθημα και αλήθεια. Ένας τόπος που δεν φιλοξενεί απλώς ζωές, αλλά τις εμπνέει.
Διαμέρισμα Mπερόβου, Αθήνα, 2025
Το διαμέρισμα πριν την ανακαίνιση ήταν οργανωμένο γύρω από ένα σκοτεινό χολ και ένα στενό διάδρομο. Η πλεονεκτική γωνιακή του θέση και ο καλός του προσανατολισμός δεν γίνονταν αντιληπτά, αφού το φυσικό φως και ο αερισμός ωφελούσαν μόνο τα δωμάτια ύπνου στην εξωτερική περίμετρο του κτιρίου. Η επέμβαση αφαίρεσε τους τοίχους στο κέντρο του χώρου και επέκτεινε το προηγουμένως κλειστό και μικρό χολ σε ένα κεντρικό, γενναιόδωρο ανοιχτό χώρο, που τώρα βρίσκεται σε οπτική επικοινωνία με όλο το διαμέρισμα.
Ο νέος αυτός χώρος, στον οποίο βρίσκεται το κεντρικό τραπέζι, μπορεί να μεταβάλλεται στη διάρκεια της ημέρας χάρη στα ανοιγόμενα στοιχεία και τα συρόμενα πάνελ που βρίσκονται στην περίμετρό του: τις ξύλινες συρόμενες πόρτες προς το δωμάτιο-γραφείο που διατηρήθηκαν, τη νέα ανοιγόμενη, σιδερένια πρόσοψη προς τον ξενώνα και τα διάφορα υφασμάτινα πετάσματα.
Αυτό το νέο χωρικό “κενό” στο κέντρο της κατοικίας δημιουργεί μια σειρά από θέες και επιτρέπει στο φυσικό φως να διεισδύσει βαθιά, ως τους πίσω χώρους. Η κουζίνα τοποθετήθηκε στη μία πλευρά του κεντρικού χώρου, κοντά στην είσοδο, και απέκτησε όψη με ανοιχτές και γυάλινες επιφάνειες, συντελώντας στην αδιάκοπη, ανοιχτή εμπειρία της κατοικίας. Στο πίσω μέρος της ενσωματώθηκαν γενναιόδωροι χώροι αποθήκευσης που αξιοποιούν και κρύβουν το παράγωνο σχήμα του διαμερίσματος. Στην είσοδο ένας φιλόξενος χώρος υποδοχής διαθέτει κρυφούς χώρους αποθήκευσης και την ευχάριστη εποπτεία όλου του διαμερίσματος.
Τα μωσαικά στα δάπεδα αποκαλύφθηκαν, συμπληρώθηκαν και εμπλουτίστηκαν με χρωματιστές επεμβάσεις σε ένα σχέδιο από γιγάντια βότσαλα που δίνουν την αίσθηση αυλής στον μεγενθυμένο και ανοιχτό κεντρικό χώρο. Έντονες και συμπληρωματικές χρωματικές και υλικές ταυτότητες αρθρώνουν τις λειτουργίες και τις ζώνες του σπιτιού. Οι ζεστοί τόνοι πλαισιώνουν τις διάφορες πράσινες αποχρώσεις στο κέντρο, προσθέτοντας πλούτο και ποικιλία στη συνολική χωρική εμπειρία.