Κάθε εβδομάδα παρουσιάζουμε ένα εμβληματικό έργο Τέχνης και αποκωδικοποιούμε τους λόγους που το έκαναν σημαντικό ώστε να αποκτήσει τεράστια αξία μέσα στον χρόνο.
Η Τζόρτζια Ο’ Κιφ θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές καλλιτέχνιδες του 20ού αιώνα. Διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του αμερικάνικου μοντερνισμού και συνέδεσε την τέχνη στην Αμερική με τα ευρωπαϊκά πρωτοποριακά κινήματα των αρχών του 20ού αιώνα. Είναι γνωστή για τα έργα της που απεικονίζουν λουλούδια σε μεγάλη κλίμακα, τα κτήρια της Νέας Υόρκης και τα τοπία της ερήμου στο Νέο Μεξικό. Παρέμεινε πιστή στο δικό της μοναδικό καλλιτεχνικό όραμα και δημιούργησε ένα ιδιαίτερα ατομικό στυλ ζωγραφικής.
Σε ηλικία δώδεκα ετών, είχε αποφασίσει ότι θα γίνει καλλιτέχνης. Από το 1907 άρχισε να σπουδάζει στην Art Students League της Νέας Υόρκης και αργότερα στο Teachers College του Πανεπιστημίου, ξέροντας ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, αφού επικρατούσε η άποψη ότι οι γυναίκες είναι ικανές μόνο να διδάσκουν σε σχολεία. Από το 1915 άρχισε να πειραματίζεται με την αφαίρεση, δημιουργώντας την πρώτη της σειρά έργων που αποκαλούσε “Specials”. Στη συνέχεια, εφάρμοσε τη νέα της προσέγγιση σε τοπία και μελέτες φιγούρας και προς το τέλος της δεκαετίας, τις νεκρές φύσεις. Την εποχή αυτή, το έργο της έκανε εντύπωση στον μεγαλύτερο φωτογράφο-πατέρα τής εικαστικής φωτογραφίας Αλφρεντ Στίγκλιτζ με τον οποίο και θα παντρευτεί το 1924. Η πρώτη της έκθεση με αφηρημένα σχέδια, ήταν στη γκαλερί 291 του Στίγκλιτζ.
Τελικά, επέστρεψε στην αναπαράσταση, χρησιμοποιώντας απλοποιημένες μορφές, κοντινά πλάνα και τόσο έντονες όσο και διακριτικές αντιθέσεις χρωμάτων. Το 1927 ζωγράφισε πέντε έργα που αναπαριστούσαν λευκά τριαντάφυλλα, το έργο «White Rose with Larkspur No. I» όπως και το «White Rose with Larkspur No. II» (που ανήκει στην συλλογή του Museum of Fine Arts της Βοστώνης) τα οποία αναπαριστούν τις λεπτομέρειες των πετάλων του άσπρου λουλουδιού, σε αντίθεση με τα σκούρα πράσινα φύλλα και τα μπλε άνθη του δελφίνιου.
Το «White Rose with Larkspur No. I» είναι μία εκπληκτική μελέτη του χρώματος. Η Ο’ Κιφ χειρίστηκε προσεκτικά την ποικιλία των λευκών στα πέταλα του τριαντάφυλλου και οι αποχρώσεις της μεταβάλλονται από το πράσινο στο γκρι και το κίτρινο. Τα ίδια τα λουλούδια είναι ταυτόχρονα αναγνωρίσιμα και αφαιρετικά και με το ίδιο το μέγεθός τους, η καλλιτέχνιδα καθηλώνει τον θεατή και τον αναγκάζει να τα αντιληφθεί με νέο τρόπο. Οπως έγραψε το 1939, “κανείς δεν βλέπει ένα λουλούδι πραγματικά… Θα ζωγραφίσω αυτό που βλέπω, αυτό που το λουλούδι είναι για μένα, αλλά θα το ζωγραφίσω μεγάλο και θα τους εκπλήξω ώστε να αφιερώσουν χρόνο για να το κοιτάξουν. Θα κάνω ακόμη και τους απασχολημένους κατοίκους της Νέας Υόρκης να αφιερώσουν χρόνο να δουν αυτό που εγώ βλέπω στα λουλούδια”.
Το έργο προκάλεσε φορτισμένες ερμηνείες από κριτικούς, όπως έγραψε ο ιστορικός τέχνης Λόιντ Γκούντριτς “Οι μορφές, είναι μορφές λουλουδιών, αλλά υπονοούν επίσης τις μορφές του σώματος, τις λεπτές γραμμές του, τις καμπύλες και τις πτυχές του και τα κρυμμένα βάθη του· και τα χρώματα και οι υφές θυμίζουν τη χαριτωμένη λάμψη και τα απαλά χρώματα της σάρκας”. Ενώ η καλλιτέχνιδα αρνιόταν τις σεξουαλικές ερμηνείες του έργου της, το γεγονός ότι ήταν ζωγραφισμένα από μια γυναίκα σε έναν κόσμο ανδρών, ακόμη και στην τέχνη, προσέθετε ακόμα περισσότερο στο σκάνδαλο, ενώ ταυτόχρονα εδραίωνε τη δημοσιότητά της.
Το «White Rose with Larkspur No. I» το 1946 η Ο΄Κιφ το δώρισε στη γιατρό της Κόνστανς Φρις και αργότερα πουλήθηκε -το 1975- σε άγνωστο συλλέκτη, ο οποίος στη συνέχεια το πούλησε το 2006. Το 2013 το αγόρασε ο συνιδρυτής της Microsoft, Πολ Αλεν και στις 9 Νοεμβρίου 2022 δημοπρατήθηκε από τους Christie’s και το απέκτησε άγνωστος πλειοδότης στην τιμή ρεκόρ για την καλλιτέχνιδα των $26.725.000.