Νέα έρευνα: Αυτά είναι τα δύο σπορ που θεραπεύουν από τα συμπτώματα κατάθλιψης

Η σωματική άσκηση έχει πολλά πλεονεκτήματα. Βοηθά στη φροντίδα της καρδιάς, στη μείωση του πόνου, στη διατήρηση των αρθρώσεών και στη μείωση του σωματικού λίπους προς όφελος της μυϊκής μάζας. Όσον αφορά την ψυχική υγεία, ο αθλητισμός είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τα άτομα που υποφέρουν από άγχος ή διαταραχές ύπνου. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι δεκαπέντε έως είκοσι λεπτά άθλησης την ημέρα μπορούν να δημιουργήσουν πολλά οφέλη. Ερευνητές του Naval Medical Center στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας εξέτασαν τα οφέλη δύο αθλημάτων συγκεκριμένα στα καταθλιπτικά συμπτώματα.

Τέτοιες δραστηριότητες είναι η πεζοπορία, δηλαδή οι μεγάλοι περίπατοι τύπου hiking (Η πεζοπορία είναι ένας μακρύς, έντονος περίπατος, συνήθως σε μονοπάτια στην ύπαιθρο. Το περπάτημα για αναψυχή αναπτύχθηκε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του δέκατου όγδοου αιώνα. Τα θρησκευτικά προσκυνήματα υπήρχαν πολύ περισσότερο, αλλά περιλαμβάνουν περπάτημα μεγάλων αποστάσεων για πνευματικό σκοπό που συνδέεται με συγκεκριμένες θρησκείες) και το σέρφινγκ, δηλαδή η δραστηριότητα του “καβαλήματος” των κυμάτων, συνήθως στη θάλασσα, προς την ακτή με τη χρήση σανίδας του σερφ(μένει στους Έλληνες ερευνητές να αποδείξουν τις ευεργετικές επιδράσεις του windsurf). Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι και οι δύο αυτές δραστηριότητες παρέχουν πρόσθετα οφέλη πέραν της σωματικής δραστηριότητας, αλλά οι μελέτες αυτές ήταν λίγες και χωρίς ερευνητικό υπόβαθρο.

Τι απέδειξε η πρόσφατη έρευνα στις ΗΠΑ
Συγκεκριμένα η συγγραφέας της μελέτης Kristen H. Walter και οι συνεργάτες της, θέλησαν να διερευνήσουν τις επιδράσεις της θεραπείας σερφ και της πεζοπορίας στο επίπεδο των καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Επινόησαν ένα πείραμα. Οι συμμετέχοντες ήταν 96 εν ενεργεία στρατιωτικοί που παραπέμφθηκαν στο “πρόγραμμα ευεξίας για τραυματίες και ασθενείς” στο Ναυτικό Ιατρικό Κέντρο του Σαν Ντιέγκο.

Όλοι οι συμμετέχοντες έπασχαν από μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, όπως εκτιμήθηκε με το Mini International Neuropsychiatric Interview 7.0 (MINI-7). Είχαν εγγραφεί στα προγράμματα θεραπείας σερφ ή πεζοπορίας για πρώτη φορά στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης.
Οι συμμετέχοντες κατανεμήθηκαν τυχαία είτε σε θεραπεία πεζοπορίας(hiking) είτε σε θεραπεία σερφ 48 συμμετέχοντες σε κάθε πρόγραμμα. Και τα δύο αυτά προγράμματα αποτελούνταν από 6 διαδοχικές εβδομαδιαίες συνεδρίες, καθεμία από τις οποίες διαρκούσε 3 ή 4 ώρες. Το πρόγραμμα θεραπείας σερφ διεξήχθη σε μια δημόσια παραλία στο Σαν Ντιέγκο και το πρόγραμμα θεραπείας πεζοπορίας πραγματοποιήθηκε σε διάφορες τοποθεσίες σε όλη την κομητεία του Σαν Ντιέγκο. Επιπλέον, στους συμμετέχοντες που υποβάλλονταν σε θεραπεία σερφ προσφέρονταν επίσης ασκήσεις γιόγκα πριν από κάθε συνεδρία σερφ.

Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν πριν από την έναρξη του προγράμματος, μετά το τέλος του προγράμματος, 3 μήνες μετά το τέλος του προγράμματος και εντός κάθε συνεδρίας. Πριν από την έναρξη του προγράμματος, οι συμμετέχοντες παρείχαν επίσης τα δημογραφικά τους στοιχεία, τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών και πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία που χρησιμοποιούσαν εκείνη τη στιγμή.

Μείωση συμπτωμάτων κατάθλιψης
Οι ερευνητές αξιολόγησαν επίσης την ικανοποίηση των συμμετεχόντων από κάθε πρόγραμμα χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο ικανοποίησης πελατών (CSQ-8). Περίπου το 77% των συμμετεχόντων ολοκλήρωσε την καθορισμένη παρέμβαση, δηλαδή δεν έχασε περισσότερες από δύο συνεδρίες και το 78,1% των συμμετεχόντων ολοκλήρωσε τις αξιολογήσεις τρεις μήνες μετά τη μελέτη.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα συμπτώματα κατάθλιψης μειώθηκαν σημαντικά μέσω των συνεδριών. Οι συμμετέχοντες που παρακολούθησαν περισσότερες συνεδρίες θεραπείας, είτε πεζοπορίας είτε surf therapy, είχαν λιγότερο έντονα συμπτώματα μετά τη μελέτη, κατά μέσο όρο. Τα αποτελέσματα αυτά δεν εξαρτήθηκαν από τα φάρμακα που λαμβάνονταν κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή των προγραμμάτων ψυχοθεραπείας.
Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ της πεζοπορίας και της θεραπείας σερφ στο πόσο μείωσαν τα συμπτώματα κατάθλιψης. Ωστόσο, οι συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με σερφ ήταν πιο πιθανό να υποχωρήσουν, δηλαδή να μπορέσουν να επιστρέψουν στην κανονική κοινωνική τους λειτουργία τρεις μήνες μετά τη μελέτη, σε σύγκριση με εκείνους που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με πεζοπορία. Διαπιστώθηκε επίσης, ότι η μείωση των συμπτωμάτων παρέμενε τρεις μήνες μετά τη θεραπεία και στις δύο ομάδες.
“Η παρούσα μελέτη παρείχε υποστήριξη για τις θεραπείες σερφ και πεζοπορίας ως αποτελεσματικές συμπληρωματικές παρεμβάσεις για τα μέλη των υπηρεσιών με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή και οι συμμετέχοντες ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι και με τα δύο προγράμματα”, κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης. “Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρξαν σημαντικές μειώσεις στα κλινικά και αυτοαναφερόμενα καταθλιπτικά συμπτώματα σε όλες τις ομάδες.
“Οι μειώσεις των καταθλιπτικών συμπτωμάτων που αξιολογήθηκαν από τον κλινικό ιατρό ήταν μεγάλες, κλινικά σημαντικές και μεγαλύτερες μεταξύ των μελών του στρατού που παρακολούθησαν περισσότερες συνεδρίες. Τα προγράμματα συσχετίστηκαν επίσης με στατιστικά και κλινικά σημαντικές βελτιώσεις στα αυτοαναφερόμενα καταθλιπτικά συμπτώματα και τα αποτελέσματα ήταν ισχυρότερα μεταξύ εκείνων που συμμετείχαν σε φαρμακοθεραπεία”.
Η μελέτη συμβάλλει σημαντικά στην κατανόηση των επιδράσεων της σωματικής δραστηριότητας στα καταθλιπτικά συμπτώματα. Ωστόσο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η μελέτη διεξήχθη σε εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό. Τα αποτελέσματα σε άλλες ομάδες ή στο γενικό πληθυσμό ενδέχεται να μην είναι τα ίδια.

Σημείωση: Η εργασία με τίτλο “A randomized controlled trial of surf and hike therapy for U.S. active duty service members with major depressive disorder” (Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή της θεραπείας με σερφ και πεζοπορία για τα ενεργά μέλη της αμερικανικής υπηρεσίας με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή), συντάχθηκε από τους Kristen H. Walter, Nicholas P. Otis, Travis N. Ray, Lisa H. Glassman, Jessica L. Beltran, Kim T. Kobayashi Elliott και Betty Michalewicz-Kragh.

Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Image