Είναι το μαγιό σύμβολο του θάρρους. Το Speedo δεν είναι μόδα, είναι στάση και έχει ιστορία.
Η πρώτη φορά που είδα άνδρα να φοράει Speedo στην Ελλάδα και να το κάνει σωστά -δηλαδή χωρίς ντροπή, χωρίς μπλούζα από πάνω και χωρίς το γνωστό «χαχα, πλάκα κάνω» ύφος- ήταν σε μια μικρή, ήσυχη παραλία στις Σπέτσες. Γύρω στα πενήντα, μεστωμένος, μαυρισμένος, γελαστός. Με ένα απλό, σκούρο μαγιό που κάλυπτε τα απαραίτητα αλλά αποκάλυπτε κάτι σπάνιο: σιγουριά. Όχι τοξική, όχι επιτηδευμένη. Μια σιγουριά ήσυχη, σαν να λέει: «έτσι νιώθω καλά και αυτό αρκεί».
Αυτό είναι το βασικό με τα Speedo. Δεν είναι μαγιό. Είναι στάση ζωής. Είναι η στιγμή που αποφασίζεις πως δεν σε νοιάζει πια να κρύβεσαι, ούτε από τον εαυτό σου, ούτε από τους άλλους.
Για χρόνια το Speedo είχε φορτωθεί κάθε πιθανό στίγμα -«είναι μόνο για τους γκέι», «είναι γελοίο», «είναι ντροπιαστικό», «πρέπει να είσαι φέτες για να το βάλεις». Η queer κοινότητα το κράτησε ζωντανό στα χρόνια της καταπίεσης, στις παραλίες όπου επιτρεπόταν το βλέμμα και η ελευθερία. Για κάποιους ήταν δήλωση. Για άλλους αντίσταση. Για άλλους απλώς το μόνο μαγιό που έβγαζε νόημα.
Στην Ευρώπη ποτέ δεν ήταν ταμπού
Ο Alain Delon, o Marcello Mastroianni, o Jean-Paul Belmondo, όλοι φόρεσαν Speedo. Όχι για να κάνουν statement, αλλά γιατί βολεύει. Δεν μαζεύει άμμο, στεγνώνει γρήγορα, δεν φουσκώνει όταν βγεις από τη θάλασσα. Και ναι, μαυρίζεις σωστά. Αντικειμενικά, είναι πρακτικό. Αντικειμενικά, είναι πιο sexy από ένα βαριεστημένο μπλε σορτσάκι μέχρι το γόνατο -για να μην πούμε για εκείνες τις “βράκες” μέχρι τη γάμπα, που δικαιολογούνται μόνο σε μποέμ ξανθομάλληδες σέρφερς στην Καλιφόρνια.
Και πέρα απ’ όλα αυτά, είναι ιστορικό. Όταν φοράς Speedo, δεν φοράς απλώς ένα μικρό μαγιό· φοράς ένα brand που υπάρχει σχεδόν 100 χρόνια.
Η ιστορία ξεκινά το 1928, στην παραλία Bondi της Αυστραλίας. Εκεί, ο Alexander McRae, ένας Σκωτσέζος μετανάστης, εφηύρε κάτι ριζοσπαστικό: το racerback suit, το πρώτο μη-μάλλινο μαγιό, με ανοιχτή πλάτη, σχεδιασμένο για ελευθερία κινήσεων και ταχύτητα. Μην το γελάς, μέχρι τότε, οι άνθρωποι κολυμπούσαν με μάλλινα. Το Speedo ήταν επανάσταση. Ονομάστηκε έτσι από το slogan “Speed on in your Speedos”, και αμέσως υιοθετήθηκε από Ολυμπιακούς αθλητές, επαγγελματίες κολυμβητές και -με τον καιρό- όλους όσοι πίστευαν ότι το σώμα τους δεν πρέπει να κρύβεται.
Σήμερα, σχεδόν έναν αιώνα μετά, το Speedo επιστρέφει όχι σαν comeback αλλά σαν διεκδίκηση. Το βλέπεις στον Theo James στην καμπάνια του Light Blue των Dolce & Gabbana: Στο Κάπρι, ξαπλωμένος δίπλα στη Vittoria Ceretti, με ένα λευκό brief -τίποτα άλλο. Είναι μια εικόνα που δεν σου φωνάζει. Απλώς υπάρχει. Και λέει: αυτό είναι το σώμα, αυτό είναι το φως, αυτό είναι το τώρα.
Αλλα, ας είμαστε πρακτικοί:
Γιατί να φορέσει κάποιος σήμερα Speedo;
–Γιατί είναι κολακευτικό: Δεν πιέζει, δεν κόβει, δεν δημιουργεί εκείνο το ενοχλητικό διπλό σχήμα στη μέση που φτιάχνουν τα πιο στενά trunks. Αντίθετα, αγκαλιάζει, χωρίς να προσπαθεί να κρύψει. Και ναι, δεν χρειάζεσαι six-pack για να δείχνει ωραίο. Το σωστό κόψιμο, το σωστό μέγεθος και λίγη σιγουριά αρκούν.
–Γιατί είναι στιλάτο: Ένα Speedo σε βαθύ μπλε, λαδί, λευκό ή μαύρο μπορεί να είναι πιο κομψό απ’ ό,τι κι αν φοράς όλη την εβδομάδα. Είναι μίνιμαλ, sharp, και λέει ότι ξέρεις τι κάνεις -ή τουλάχιστον, δεν φοβάσαι να το δείξεις.
–Γιατί είναι άνετο: Δεν βαραίνει, δεν κρατάει νερά, δεν κολλάει στο σώμα όταν στεγνώνει. Κολυμπάς καλύτερα, κινείσαι ελεύθερα, νιώθεις ελαφρύς. Και όταν βγεις από τη θάλασσα, δεν χρειάζεσαι αλλαγή – άσε που στεγνώνει σε λεπτά.
–Γιατί είναι παλιό, και γι’ αυτό διαχρονικό: Φοράς κάτι που φόρεσαν γενιές πριν από εσένα -και πιθανόν, καλύτερα από εσένα. Αλλά δεν πειράζει. Γιατί δεν υπάρχει σωστός τρόπος να το φορέσεις. Υπάρχει μόνο ο δικός σου.
-Γιατί είναι πρακτικό: Παίρνει μηδέν χώρο στην τσάντα. Το πετάς στην πίσω τσέπη. Αν βρεθείς μπροστά σε καταρράκτη ή σε ξαφνική πρόσκληση για βουτιά, δεν κουβαλάς βρεγμένες βερμούδες. Έχεις το απόλυτο beach essential μαζί σου, διακριτικό, κομψό, έτοιμο.
–Γιατί είναι fun: Γυρνάνε κεφάλια. Όχι επειδή δείχνεις κάτι, αλλά επειδή δεν δείχνεις φόβο. Το Speedo είναι playful, χωρίς να γίνεται αστείο. Είναι ελαφρύ, χωρίς να είναι γελοίο. Είναι sexy, χωρίς να γίνεται φτηνό.
–Και τελικά, γιατί σε ελευθερώνει: Είναι ακριβώς ό,τι φαίνεται, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Δεν έχει στυλιστική φλυαρία, δεν προσπαθεί να αποσπάσει. Είναι εσύ. Όπως είσαι. Μες στον ήλιο. Στην αλμύρα. Στη σιγουριά.
Το Speedo δεν είναι για όλους -όπως και τίποτα στη ζωή. Για εκείνους που έχουν περάσει απ’ το «μήπως είναι πολύ;» και έχουν φτάσει στο «όχι, είναι ακριβώς όσο πρέπει». Είναι για άνδρες με σώμα, με χιούμορ, με παρελθόν και παρόν. Για εκείνους που ξέρουν ότι το καλοκαίρι δεν θέλει πολλά. Μόνο φως, ένα σώμα, κι ένα κομμάτι ύφασμα που λέει την αλήθεια.
Εξωτερική φωτογραφία: Getty Images / Ideal Image