Κάποτε σφράγιζε έγγραφα, εξουσίες και οικογενειακές γραμμές. Σήμερα εκφράζει χαρακτήρα, ύφος και προσωπική ιστορία. Το chevalière, το δαχτυλίδι-σφραγίδα με πορεία χιλιάδων ετών, επιστρέφει δυναμικά στη σύγχρονη κουλτούρα.
Το chevalière, το δαχτυλίδι με την επίπεδη επιφάνεια που άλλοτε έφερε οικογενειακά οικόσημα, ζει μια εντυπωσιακή αναβίωση. Από διακριτικό των ευγενών και των παλαιών οικογενειών, επανέρχεται σήμερα ως αντικείμενο προσωπικής έκφρασης, φορτισμένο με ιστορία αλλά απαλλαγμένο από την ακαμψία της παράδοσης.
Η εξέλιξη του chevalière
Αν και η καταγωγή του φτάνει μέχρι τη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο, το 3500 π.Χ., όπου οι πρώτες σφραγίδες χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο ταυτοποίησης, η σύγχρονη διαδρομή του δαχτυλιδιού είναι εντελώς διαφορετική. Το chevalière δεν είναι πια εργαλείο εξουσίας. Είναι ένα μικρό, στιβαρό αντικείμενο που συμβολίζει κάτι πολύ πιο οικείο: μια προσωπική ιστορία, τα αρχικά ενός ονόματος, μια σχέση, μια μνήμη.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια το βλέπουμε παντού, από τη βασιλική οικογένεια μέχρι το Χόλυγουντ. Η Μέγκαν Μάρκλ εμφανίστηκε πρόσφατα με ένα χρυσό chevalière χαραγμένο με το κοινό μονόγραμμα του ζεύγους, μια λεπτομέρεια που τράβηξε παγκόσμια προσοχή. Η Ζεντέγια φόρεσε δαχτυλίδι με τα αρχικά του Τομ Χόλαντ, ενώ η Τέιλορ Σουίφτ, ο Τζέικομπ Ελόρντι και ο Μπραντ Πιτ έχουν επίσης υιοθετήσει το σύμβολο αυτό στις πιο πρόσφατες εμφανίσεις τους.
Το δαχτυλίδι που πέρασε στην lifestyle κουλτούρα
Αλλά η σχέση του chevalière με τη δημόσια εικόνα έχει βάθος. Ο Αλ Πατσίνο, ως Μάικλ Κορλεόνε στην ταινία Ο νονός III, έκανε το δαχτυλίδι-σφραγίδα μέρος της σιωπηλής εξουσίας του ρόλου του. Ο Τζέιμς Γκαντολφίνι, ως Τόνι Σοπράνο, το φορούσε σαν δεύτερο δέρμα, μια λεπτομέρεια που υπογράμμιζε το κύρος και τη σκοτεινή καταγωγή του χαρακτήρα του. Στον πραγματικό κόσμο, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ το επανέφερε ως κομψό ανδρικό αξεσουάρ, χαραγμένο με τα αρχικά των ονομάτων της οικογένειάς του, ανοίγοντας τον δρόμο για μια νέα γενιά ανδρών που το αντιμετωπίζουν όχι ως οικογενειακό κειμήλιο αλλά ως προσωπικό σήμα.
Η τάση αυτή εξηγείται εύκολα. Η μόδα απομακρύνεται από το layering των πολλών λεπτών δαχτυλιδιών που φοριούνται μαζί και στρέφεται προς λιτές, καθαρές γραμμές και κομμάτια με ουσία. Το chevalière λειτουργεί σαν «λευκός καμβάς»: μπορεί να φέρει ένα μονόγραμμα, ένα σύμβολο, ένα κρυφό μήνυμα ή και ένα παιχνιδιάρικο μοτίβο.
Σχεδιαστές κοσμημάτων όπως η Σες Φέιν-Χιουζ επαναπροσδιορίζουν το δαχτυλίδι με σμάλτο, έντονα χρώματα και σύγχρονα μοτίβα που δεν έχουν καμία σχέση με τα παραδοσιακά οικογενειακά εμβλήματα. Στην παραδοσιακή χειροτεχνία, η εταιρεία Cece φέρνει μια σύγχρονη ευαισθησία. Όλος ο χρυσός που χρησιμοποιείται είναι ανακυκλωμένος και οι πολύτιμοι λίθοι προέρχονται από ηθικές πηγές.
Από τη σφραγίδα στην προσωπική ταυτότητα
Η λιβανέζα σχεδιάστρια κοσμημάτων Νουρ Φάρες, επισημαίνει ότι τα chevalières λειτουργούν σαν μικροί «μάρτυρες του χρόνου». Παλαιότερα τα έβλεπες σε παλαιοπωλεία και αναρωτιόσουν σε ποιον ανήκαν. Σήμερα, σχεδιάζονται ώστε ο κάτοχος να δημιουργεί τη δική του ιστορία, είτε μέσω ενός πολύτιμου λίθου είτε μέσω μιας χάραξης με συναισθηματικό νόημα.
Η παράδοση φυσικά δεν έχει εξαφανιστεί. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ λέγεται πως χτυπούσε το δαχτυλίδι του στο μπράτσο της καρέκλας του, αφήνοντας ορατό σημάδι. Ο σημερινός βασιλιάς Κάρολος φορούσε επί δεκαετίες ένα chevalière 180 ετών, κειμήλιο του Εδουάρδου Η΄ που φέρει το έμβλημα του πρίγκιπα της Ουαλίας.
Αλλά η μεγάλη αλλαγή είναι αλλού: σήμερα δεν χρειάζεσαι οικογενειακό οικόσημο για να ανήκεις σε κάποιο κύκλο. Όπως τονίζει ο Έμετ Σμιθ του λονδρέζικου εργαστηρίου Rebus, ο κόσμος ζητά δαχτυλίδια που αποκτούν προσωπικότητα μέσα από τις δικές του επιλογές, ένα αρχικό γράμμα, μια ημερομηνία, έναν τόπο, ακόμη και ένα σύμβολο που μόνο ο κάτοχος καταλαβαίνει.
Ο σύγχρονος χρήστης δεν φορά το chevalière για να δείξει την καταγωγή του. Και ίσως γι’ αυτό, περισσότερο από κάθε εποχή, το δαχτυλίδι-σφραγίδα επιστρέφει όχι ως απομεινάρι του παρελθόντος, αλλά ως κομμάτι που συμπυκνώνει την ταυτότητα του σήμερα.
Εξωτερική φωτογραφία: cecejewellery.com