Το πιο λαμπερό δίδυμο της Νέας Υόρκης – Μια συναρπαστική ιστορία αγάπης

Ο Halston και η Liza Minnelli ήταν αχώριστοι. Εκείνος με το μινιμαλιστικό στυλ και τα γυαλιά ηλίου, εκείνη μέσα στις λαμπερές δημιουργίες του. Εμφανίζονταν παντού μαζί: να χαμογελούν και να χορεύουν στο Studio 54, να ποζάρουν στα γκαλά και στις πρεμιέρες, ακόμη και να κρατιούνται από το χέρι στην επιμνημόσυνη τελετή για τον Andy Warhol. Δύο εκθαμβωτικά ταλέντα, απόλυτα κυρίαρχα στα δικά τους δημιουργικά πεδία, συνδέθηκαν σχεδόν ακαριαία.

Ο Halston έντυνε τη Minnelli σε όλες τις εμφανίσεις της και εκείνη τον συνόδευε στις κοσμικές εξόδους του, Νέα Υόρκη, 1978.

O Halston, ο σχεδιαστής μόδας που άλλαξε τον ρου της ιστορίας για το πώς ο κόσμος αντιλαμβάνεται τους αμερικανούς σχεδιαστές, εμφάνισε ένα πανέξυπνο, για εκείνη την εποχή, επιχειρηματικό πλάνο: Είχε ένα μεγάλο και παγκοσμίως γνωστό πελατολόγιο. «Άν μια γυναίκα φοράει τα ρούχα μου και φωτογραφίζεται με αυτά, αυτό τραβάει την προσοχή και ίσως και άλλοι άνθρωποι να θέλουν να μοιάζουν έτσι», είπε σε μία τηλεοπτική συνέντευξη. Ο δημιουργός του casual chic συνάντησε, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, την τότε 19χρονη Liza Minnelli, σε μια εποχή που και οι δύο προσπαθούσαν να ξεχωρίσουν ο καθένας στον τομέα του. «Όταν γνώρισα τον Halston, τον θυμάμαι να μιλά κι εγώ να ακούω… κι έπειτα να λέει “εντάξει, το βρήκα”», διηγήθηκε η Minnelli στο ντοκιμαντέρ Halston του 2019. «Από τότε ήμασταν αχώριστοι».

Η Minnelli είπε πως η γνώση που είχε ο Halston πάνω στην έννοια του κοστουμιού και του ρούχου, της θύμιζαν τη σχέση που είχε με τον πατέρα της, τον βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθέτη Vincente Minnelli. «Ήταν κάπως σαν τον πατέρα μου, γιατί όταν ήμουν μικρό κορίτσι, μου χάριζε πέντε κοστούμια, από τις παραγωγές του, κάθε χρόνο. Έτσι άρχισα να καταλαβαίνω πόσο τα ρούχα μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που νιώθεις», είπε η Minnelli. Ο Halston της έστελνε κάθε τρεις μήνες ένα καινούριο, μαύρο, βελούδινο παντελόνι, ραμμένο στα μέτρα της. «Έκανε τις γυναίκες να νιώθουν λαμπερές», είχε πει στους New York Times το 2011. «Πήρε το αμερικανικό στυλ και το ανέβασε στο επίπεδο της υψηλής ραπτικής».

Πραγματοποιώντας την χάρη που της ζήτησε ο αδελφικός της φίλος, η Minnelli ερμήνευσε και χορογράφησε το «Bonjour Paris», στη θρυλική επίδειξη Battle of Versailles του 1973,  ξεσηκώνοντας το κοινό.

Ο Halston έντυνε τη Minnelli σε όλες τις εμφανίσεις της: από τη βραδιά των Όσκαρ του 1973, όπου κέρδισε το βραβείο για το Cabaret, μέχρι τις ταινίες και τα θεατρικά της shows, όπως το Liza with a “Z”. Εκείνη, με τη σειρά της, ήταν δίπλα του σε κάθε βήμα, μαζί με τις «Halstonettes» του, τις γυναίκες που τον συνόδευαν στις βραδινές του εξόδους, (συμπεριλαμβανομένων των Elizabeth Taylor, Cher, Elsa Peretti κ.ά.). Όλα όσα φορούσε η Minnelli ήταν δημιουργίες του Halston, ακόμη και στο «Cabaret», εκείνος ξανασχεδίασε όλη τη γκαρνταρόμπα της επειδή του είπε ότι μισεί τα κοστούμια της.

Η Minnelli ήταν τόσο στα παρασκήνια όσο και στην πρώτη σειρά των επιδείξεών του. Αν χρειαζόταν να ανέβει στη σκηνή για να δώσει λίγη επιπλέον λάμψη σε μια πασαρέλα, το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη -όπως στη θρυλική επίδειξη Battle of Versailles του 1973, όπου ερμήνευσε και χορογράφησε το «Bonjour Paris», ξεσηκώνοντας το κοινό. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1978, στο πάρτι για τα εγκαίνια του showroom του Halston, στο Olympic Tower, η Minnelli περπάτησε στην πασαρέλα τραγουδώντας το «New York, New York», χαρίζοντας, στο φινάλε, ένα τριαντάφυλλο στην Elizabeth Taylor.

Ο Halston, η Elizabeth Taylor και η Liza Minnelli, σε πάρτι του έργου «Οι Μικρές Αλεπούδες» στο Μπρόντγουεϊ, 1981.

Ακόμη και το 2008, 18 χρόνια μετά τον θάνατο του Halston, όταν ο οίκος του αναβίωσε με μια επίδειξη στη Νέα Υόρκη, η Minnelli βρέθηκε ξανά στην πρώτη σειρά, μιλώντας με συγκίνηση για τον φίλο της. Φορώντας δημιουργία Halston, είπε στους New York Times: «Είναι Halston vintage, από το 1975 και πιστεύω πως αξίζει να τιμούμε τον πρώτο σχεδιαστή που έβαλε την αμερικανική μόδα στον παγκόσμιο χάρτη».

Μια σχέση δημιουργίας, προστασίας και αγάπης
Στο ντοκιμαντέρ Ultrasuede: In Search of Halston (2010), η Minnelli είπε πως ο Halston ήταν ο μεγάλος της αδερφός. «Τον αγαπούσα. Τον εμπιστευόμουν». Όταν αγόρασε το διαμέρισμά της στο Μανχάταν, εξομολογήθηκε πως ένιωθε χαμένη στην ιδέα της διακόσμησης. Τότε ο Halston της είπε να φύγει για λίγο εκτός πόλης και να μην ανησυχεί. «Εκείνος ανέλαβε τα πάντα. Όταν επέστρεψα, μπήκαμε με τον Mark (Gero, τον τρίτο σύζυγό της) στο σπίτι και όλος ο χώρος ήταν φωτισμένος με κεριά. Ήταν το πιο όμορφο διαμέρισμα που είχα δει στη ζωή μου. Τα είχε οργανώσει όλα και μετά είχε φύγει, για να το ανακαλύψουμε μόνοι μας». Κι αν δημόσια έμοιαζαν με το πιο λαμπερό δίδυμο των 70s, όπου κι αν τους πήγαιναν οι καριέρες ή οι προσωπικές τους ζωές, υπήρχε πάντα μια σταθερά: η μοναδική φιλία τους.

Η Minnelli τον είχε περιγράψει ως προστάτη της. Και από τότε που πέθανε, έκανε το παν για να προστατεύσει κι εκείνη τη μνήμη και την κληρονομιά του, προσπαθώντας να διαχωρίσει τη δημιουργική του ιδιοφυΐα από το πιο σκανδαλοθηρικό αφήγημα της εποχής του Studio 54. Όταν ένας ρεπόρτερ προσπάθησε να την παρασύρει σε πιο πικάντικες δηλώσεις, εκείνη αρνήθηκε. «Όλοι όσους ξέρω τον αγαπούσαν τόσο πολύ», είπε, προτρέποντάς τον να αποφύγει την άθλια απεικόνιση. «Ήταν ένας σπουδαίος Αμερικανός σχεδιαστής που άλλαξε τη μόδα».

Η Minnelli επισκεπτόταν συχνά τον Halston της στα γραφεία του, στο Olympic Tower, όπου στεγαζόταν και το ατελιέ του, Νέα Υόρκη.

Η Minnelli παρέμεινε πιστή στην υπεράσπιση του φίλου της και στο ντοκιμαντέρ Halston, του 2019, απέφυγε να μιλήσει αρνητικά για εκείνον ακόμη κι όταν ερωτήθηκε για την πτώση του. «Είναι πολύ δύσκολο να δίνεις συνέντευξη για τον καλύτερό σου φίλο, ειδικά όταν είναι κάτι που “πουλάει”. Δεν το αντέχω. Το μίσησα όταν το έκαναν στη μητέρα μου, στον πατέρα μου, σε μένα την ίδια. Και δεν θα το κάνω στον Halston. Δεν μπορώ. Αρνούμαι». Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της σειράς Halston στο Netflix, ο Ewan McGregor είχε μια συνάντηση με τη Minnelli, καθησυχάζοντάς την πως ο χαρακτήρας του φίλου της ήταν σε καλά χέρια. Στη σειρά, αντιμετώπισαν τη φιλία του Halston και της Minnelli ως μια ιστορία αγάπης.

Μετά τον θάνατο του Halston, η Minnelli συνδιοργάνωσε το 1992 μια μεγάλη εκδήλωση προς τιμήν του, στο Lincoln Center. Εκεί, θυμήθηκε την τελευταία τους συνάντηση, όπου εκείνη παραπονιόταν κι εκείνος προσπαθούσε να την εμψυχώσει. Στο τέλος της εκδήλωσης, τον αποχαιρέτησε λέγοντας: «Πάντα τρυφερός, πάντα γενναίος, πάντα πρόθυμος να με προκαλέσει να γίνω καλύτερη απ’ όσο πίστευα εγώ ότι μπορούσα. Θα μου λείπει πάντα». Κοιτάζοντας ψηλά, είπε: «Ευχαριστώ, φίλε. Θέλαμε απλώς να ξέρεις ότι σε σκεφτόμαστε».

Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Image