Μιλήσαμε με τρεις μάνατζερ επωνύμων για τη φωτογραφία, τη μόδα και το σινεμά. Είναι οι “κορυφαίοι εκπρόσωποι ταλέντων” διεθνώς: Η Nadine Dinter από το Βερολίνο, η Νorma Quinto από τη Νέα Υόρκη και ο Pascal Dupin από το Παρίσι.
H νεουοερκέζα Nadine Dinter έχει ως βάση της το Βερολίνο και ο τομέας της είναι η φωτογραφία. “Νομίζω ότι η πρώτη φορά που συνεργάστηκα με διάσημο φωτογράφο ήταν το 2009, όταν με προσέλαβαν για να προωθήσω τη μεγάλη αναδρομική έκθεση του εμβληματικού Γερμανού φωτογράφου F.C. Gundlach. Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς πόση ώρα μου πήρε να αποφασίσω τι θα φορέσω για την πρώτη μας συνάντηση, αλλά θυμάμαι ότι κατέληξα να φοράω μερικά όμορφα γάντια χωρίς δάχτυλα και ένα μικρό μαύρο φόρεμα”.
Ενώ μου έσφιγγε το χέρι κατά τη διάρκεια της γνωριμίας μας, ο Gundlach είπε “Ω, ο κοινός μας φίλος θα τα λάτρευε αυτά”… εννοώντας τον Karl Lagerfeld και αναφερόταν στα γάντια μου. Αυτή ήταν η αρχή μιας γόνιμης, δημιουργικής και έντονης συνεργασίας και μιας πολύ επιτυχημένης καμπάνιας” μας λέει η Νadine επικεφαλής της εταιρείας δημοσίων σχέσεων Nadine Dinter PR. Αραγε το επάγγελμα του φωτογράφου επηρεάζει και τη νοοτροπία αυτών που το ασκούν; “Φυσικά όλα εξαρτώνται από το άτομο, αλλά ναι πιστεύω ότι η νοοτροπία ενός φωτογράφου είναι διαφορετική από εκείνη άλλων καλλιτεχνών. Ο λόγος; Συχνά σκέφτονται και μιλούν με τα μάτια τους, καθοδηγούνται οπτικά και λαμβάνουν τον οπτικό αντίκτυπο και την εντύπωση ως ένδειξη για το αν θα αντιδράσουν ή θα απέχουν”.
Το να βρεθούν σε απροσδόκητες στιγμές με τους πελάτες τους ή να τους ζήσουν όπως δεν μπορούν να τους δουν οι fan τους είναι κάτι που ανήκει στη ρουτίνα των μάνατζερ;
“Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 16 ετών που διευθύνω το πρακτορείο μου, υπήρξαν πολλές αξιομνημόνευτες στιγμές με γνωστούς φωτογράφους, αυτό είναι σίγουρο. Μια από τις αστείες στιγμές ήταν όταν οι Hilton brothers, ο Christopher Makos και ο Paul Solberg με έδρα την Νεα Υόρκη, με κάλεσαν να κάνω βόλτα στο Βερολίνο με μια μεγάλη λιμουζίνα. Ήπιαμε σαμπάνια – ναι, ενώ οδηγούσαμε – και ακούσαμε το “Bring me the Disco King” του David Bowie. Τόσο πολύ διασκεδαστικό… Η πιο αμήχανη στιγμή ήταν μάλλον το ότι μου ζητήθηκε από έναν φωτογράφο να βιντεοσκοπήσω όλη την ομιλία του & την ξενάγηση για πάνω από μία ώρα, και να με ρωτάει κάθε 5 λεπτά μπροστά σε όλους “το γυρνάς κι αυτό; … Ενιωσα σαν μαθητευόμενη” μας είπε η Nadine Dinter.
Η Νorma Quinto ήταν πολύ νέα, στις αρχές των 20 της όταν μπήκε στη βιομηχανία της μόδας. Προκειμένου να πληρώσει τα δίδακτρα στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, δούλευε σε νυχτερινά κέντρα προωθώντας συγκροτήματα, DJ’s και επιμελείτο εκθέσεις Τέχνης στα VIP δωμάτια των πιο γνωστών νυχτερινών κέντρων της Νέας Υόρκης, όπως το Palladium, το Limelight και το Mars. Εκεί ένας διευθυντής νυχτερινού κέντρου την παρέπεμψε στον διευθυντή δημοσίων σχέσεων της Dolce & Gabbana. “Γνώρισα τον Domenico και τον Stefano κατά την επίσκεψή τους στη Νέα Υόρκη για τη συνεργασία τους με τη Madonna. Ο Domenico μου παρέδωσε μια τσάντα με τρεις πανέμορφους κορσέδες που φυλάω ως σήμερα. Ηταν ταπεινοί και πολύ ευγενικοί. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η διακριτική τους συμπεριφορά, παρόλο που γίνονταν γρήγορα το πιο καυτό δίδυμο σχεδιαστών της δεκαετίας του ’90.
Αφού έφυγα από τους D & G εργάστηκα για το CFDA και είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τους Calvin Klein, Oscar de la Renta, Bill Blass Geoffrey Beene, Donna Karan και άλλους… Το 1993, ίδρυσα την Quinto + Company Inc. μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων μόδας που ειδικεύεται στην παραγωγή επιδείξεων. Δούλεψα στα shows του Marc Jacobs, όταν αυτός μόλις ξεκινούσε την καριέρα του, δεν είχε χρήματα τότε και μας πλήρωνε με ρούχα! Μοντέλα όπως η Christy Turlington, η Kate Moss, η Naomi Campbell όπως και εγώ, δουλεύαμε για αυτόν απλά παίρνοντας ένα φόρεμα για να περπατήσουμε στο show του”.
Ένα από τα κορυφαία στιγμιότυπα στην καριέρα της Norma ήταν ένας σχεδιαστής με τον οποίο συνεργάστηκαν τον Φεβρουάριο του 2001. “Πρόκειται για μια επίδειξη μόδας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων του μουσικού/καλλιτέχνη και σχεδιαστή μόδας Sean John (γνωστού και ως P-Diddy). Η επίδειξή του ήταν ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα και πιο πολυσυζητημένα σόου της εποχής. Ήταν ένα ωραίο μείγμα μουσικών, ηθοποιών του Χόλιγουντ, δημοσιογράφων και φίλων που ήρθαν για να τον υποστηρίξουν, μια εκδήλωση γεμάτη αστέρια που έγινε το πρώτο σόου μόδας που μεταδόθηκε τηλεοπτικά και ζωντανά” λέει η ίδια στη συνέντευξη μας.
Ο Pascal Dupin θα αναφερθεί σε αστεία σκηνικά χωρίς απαραίτητα να δίνει ονόματα:
“Στην avant-premiere του James Bond στο Παρίσι για την Omega, στην οποία διαχειριζόμουν τους διάσημους πρωταγωνιστές της ταινίας, δύο ηλικιωμένες κυρίες μπέρδεψαν τον ποδοσφαιριστή Neymar Jr με έναν ηθοποιό του οποίου το όνομα δεν μπορούσαν να θυμηθούν”. Το πρώτο άτομο που εμπιστεύτηκε τον γνωστό Γάλλο μάνατζερ Pascal Dupin ήταν η Κίρα Τσάπλιν (μοντέλο, ηθοποιός, επιχειρηματίας κι εγγονή του Σερ Τσάρλι Τσάπλιν). Τη γνώρισε τον Μάιο του 2002 σε ένα δείπνο του Roberto Cavalli κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών. “Εκείνη την εποχή εργαζόμουν στην τηλεόραση για την εκπομπή Paris Modes στην Paris Première. Δεν μπορούσα να την αναλάβω 100%. Η Κίρα ήταν 20 ετών, μοντέλο. Η στρατηγική που υιοθέτησα ήταν να συνεχίσει το επάγγελμά της και να προβάλλει τα προσόντα της ως ηθοποιός”. Στη συνέχεια διαχειρίστηκε τον Andy Garcia για την κυκλοφορία της ταινίας “Modigliani” τον Σεπτέμβριο του 2004. Πράγμα που σήμαινε 4 εντατικές ημέρες στο Παρίσι για την προώθηση της ταινίας. Και καλή διαχείριση συνεντεύξεων και γυρισμάτων. Έπρεπε να οργανώσει επίσης την υλικοτεχνική υποδομή της άφιξής του: διαμονή, οδηγοί, κομμωτήριο, μακιγιέρ, … Και τις προσωπικές του εξόδους: κρατήσεις σε εστιατόρια, τζαζ κλαμπ για παράδειγμα.
Εμαθε πολλά από αυτόν. Ο τρόπος με τον οποίο οι άλλοι βλέπουν τη διασημότητα. Να είναι προσιτός αλλά και απόμακρος. Να είναι ένα “προπύργιο” που φιλτράρει τις προσκλήσεις για συνεντεύξεις και δημοσιότητα. Να μην απαντά, για παράδειγμα, σε συνεντεύξεις δημοσιογράφων που δεν έχουν δει την ταινία. Αμέσως μετά, τον Ιανουάριο του 2005, δημιούργησε τη δική του εταιρεία τύπου και δημοσίων σχέσεων, την Attitude communication. Ο ίδιος είπε “Δεν υιοθέτησα κάποια στρατηγική. Κράτησα τη φυσιολογική μου συμπεριφορά. Την ειλικρίνεια με τα “ταλέντα” που διαχειρίζομαι. Να είμαι επαγγελματίας και να αναγνωρίζομαι για τη δουλειά μου. Να αποκτώ αποτελέσματα σε προβολή μέσα από τα media. Να είμαι οργανωμένος. Μου αρέσει να είμαι ο άνθρωπος πίσω από τα παρασκήνια. Να παραμείνει ανώνυμος ενώ αναγνωρίζεται από τη δουλειά του. Οι πελάτες μου είναι απλοί. Εχουμε μια σχέση εμπιστοσύνης. Δεν κάνουμε τις ντίβες”. Η δουλειά του συνδέεται με τα νέα των ηθοποιών: κυκλοφορίες ταινιών, παρουσιάσεις βιβλίων και πάει λέγοντας.
Το σύνθημά μου: η ιδιωτική σας ζωή παραμένει ιδιωτική. Δεν υπάρχει λόγος να επιδεικνύετε την ερωτική σας ζωή στο εξώφυλλο των περιοδικών ή στα δίκτυά σας”.
Credit: Getty Images / Ideal Image