Από τους Rolling Stones μέχρι τους Coldplay, διεθνείς καλλιτέχνες υμνούν το ελληνικό κοινό για την αστείρευτη ενέργεια, τη συγκίνηση και το πάθος του.
Πριν λίγες μέρες στο Καλλιμάρμαρο ακόμα μια μεγάλη συναυλία έλαβε χώρα και προστέθηκε με επιτυχία στα φεστιβαλικά τεκταινόμενα του 2025 στην Ελλάδα. Ο Robbie Williams, ήρθε ξανά στα εδάφη μας και μας χάρισε μια φαντασμαγορική εμφάνιση. Αυτό που ξεχώρισε ωστόσο, ήταν το τραγούδι “Me and my Monkey”, παλιό αγαπημένο του ελληνικού κοινού. Πριν ξεκινήσει να το τραγουδάει, ο ίδιος σημείωσε με συγκίνηση “Αυτό το τραγούδι το εκτιμήσατε και το αγαπήσατε όσο κανένα άλλο κοινό στον κόσμο”, συνεχίζοντας λέγοντας “Αυτό που κάνετε ζεσταίνει την καρδιά μου”. Η ευγνωμοσύνη που νιώθει ο Williams για τους θαυμαστές του στην Ελλάδα και για την οποία έγραψε και στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, δεν είναι όμως κάτι καινούργιο.
Ένας μεγάλος αριθμός ξένων καλλιτεχνών και μουσικών έχουν ανά διαστήματα υμνήσει την αγάπη που νιώθουν ότι λαμβάνουν από τους Έλληνες κατά τη διάρκεια των εμφανίσεών τους στην χώρα μας. Σύμφωνα με τους ίδιους, λατρεύουν την ενέργειά μας, το ότι τραγουδάμε τα τραγούδια λέξη προς λέξη, ότι χορεύουμε μέχρι τελικής πτώσης και ότι τους κάνουμε να νιώθουν “σαν το σπίτι τους”, όπως λέει ο Sivert Hoyem των Madrugada.
H μουσική στο αίμα μας
Δεν είναι όμως και τόσο παράξενα τα προαναφερθέντα αν σκεφτούμε ότι η Ελλάδα έχει και είχε από πάντα, μια ιδιαίτερα στενή σχέση με την μουσική και εκείνους που την υπηρετούν. Για την ακρίβεια, η μουσική στην Ελλάδα είναι τόσο παλιά όσο και ο ίδιος ο πολιτισμός, με την λέξη να σημαίνει «η τέχνη των Μουσών». Στην αρχαιότητα λοιπόν, η μουσική δεν ήταν απλώς ήχος, αλλά ένα ουσιαστικό μέρος της εκπαίδευσης, της φιλοσοφίας και της θρησκείας. Με την άνοδο του Χριστιανισμού, η μουσική στην Ελλάδα μπήκε σε μια νέα εποχή. Από τις βυζαντινές ψαλμωδίες, οι οποίες είχαν ως σκοπό να ανυψώσουν την ψυχή προς τον ουρανό, έως την ελληνική λαϊκή μουσική και το ρεμπέτικο, η κουλτούρα μας είναι συνυφασμένη με τον ήχο, με τα περισσότερα τραγούδια να αποτελούν ιστορίες -για την αγάπη, την εξορία, τον πόλεμο και τη φύση.
Το ελληνικό κοινό “διψάει”
Η διαχρονική αγάπη των Ελλήνων για τη μουσική πηγάζει λοιπόν, από τις βαθιές ρίζες της σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Η μουσική στην Ελλάδα άλλωστε, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μνήμη, την πίστη και την κοινότητα. Καλή βέβαια η ιστορία, αλλά τι γίνεται με το σήμερα; Τις τελευταίες δεκαετίες οι μουσικόφιλοι της Ελλάδας πληθαίνουν και αν και εκτιμούν ήχους ξένους και διαφορετικούς από το μπουζούκι και το κλαρίνο, παραμένουν το ίδιο ενθουσιώδεις. Κάποιοι θα θυμάστε, για παράδειγμα, την επική συναυλία των Rolling Stones τo 1998, όπου το “Gimme Shelter” τραγουδήθηκε από 50.000 ανθρώπους και το “Sympathy For The Devil” έκανε τόσο θόρυβο, ώστε το κοινό κόντεψε να γκρεμίσει τη σκηνή. Η λίστα με παρόμοια δυναμικά live είναι ατελείωτη. Guns N’ Roses, Tina Turner, The Stranglers, Iggy Pop και άλλοι θρύλοι της μουσικής που δημιούργησαν θεάματα αντάξια της “τρέλας και ζωντάνιας” του ελληνικού κοινού.
Παρά τις αντιξοότητες λοιπόν, την οικονομική κρίση και τους πρωτοφανείς περιορισμούς που επέβαλε η πανδημία, οι Έλληνες, που πάντα λάτρευαν να κουνάνε το κεφάλι τους στον ρυθμό του αγαπημένου τους τραγουδιού, είναι τώρα πιο “διψασμένοι” από ποτέ για μουσική και συναυλίες. Για την ακρίβεια, «Οι Έλληνες θαυμαστές είναι διψασμένοι για διεθνείς καλλιτέχνες», δηλώνει ο διευθυντής του Ejekt Festival, Γιάννης Παλτόγλου, στο ξένο περιοδικό IQ. Από το τέλος του covid-19 και έπειτα, τα φεστιβάλ παγκοσμίως, αλλά κυρίως στην Ελλάδα βλέπουν άνθηση. Από μεγάλα ονόματα και συγκροτήματα της ξένης μουσικής, έως εγχώρια γκρουπάκια που αναβιώνουν με έναν σύγχρονο ήχο παλιά, παραδοσιακά τραγούδια, οι Έλληνες ζούμε για τις συναυλίες. Αυτό φυσικά δεν περνά απαρατήρητο από τους καλλιτέχνες του εξωτερικού, που είτε βρίσκονται στα πρώτα τους βήματα, είτε έχουν διανύσει χιλιόμετρα μουσικής καριέρας. Άλλωστε όπως σημειώνει ο Γιάννης Παλτόγλου: “Αν μια νέα μπάντα έρθει στην Ελλάδα και παίξει στο πρώτο άλμπουμ, θα συνεχίσει να επιστρέφει με κάθε άλμπουμ της”.
Τραγουδώντας με την ψυχή μας
Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τους Έλληνες ένα από τα πιο αγαπητά συναυλιακά κοινά εκεί έξω; Ας αφήσουμε τους ίδιους τους καλλιτέχνες να μας πουν.
Οι Prodigy, θα έλεγε κανείς, ότι είναι μεγάλοι λάτρεις της χώρας μας. Αγαπούν την Ελλάδα και η μπάντα έχει έρθει στη χώρα για να δώσει συναυλίες σε διάφορες περιπτώσεις στο παρελθόν. Μάλιστα, το συγκρότημα δημοσίευσε ένα βίντεο πέντε λεπτών για την Ελλάδα το 2011, προκειμένου να προωθήσει την επερχόμενη συναυλία του εκείνο το καλοκαίρι στην Αθήνα. Ο Flint και ο Liam Howlett, αναφερόμενοι στον ελληνικό λαό, είπαν: «Είναι εκφραστικοί άνθρωποι, έτσι δεν είναι; Πάντα έχουν διάθεση για διασκέδαση». Μάλιστα, πρόσθεσε ότι οι ίδιοι πάντα έβρισκαν έμπνευση για να συνθέσουν νέα τραγούδια μετά τις συναυλίες τους στην Ελλάδα.
Οι U2 από την άλλη, κατά τη διάρκεια της συναυλίας τους στην Αθήνα το 2010, ύμνησαν το κοινό. Ο Bono είπε χαρακτηριστικά: «Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα χάρη στους Έλληνες», αποκαλώντας μας “απίστευτους ανθρώπους”. Παρομοίως και οι Guns N’ Roses. Μετά τη συναυλία τους στην Αθήνα, ο κιθαρίστας Slash ευχαρίστησε το κοινό στο Twitter, λέγοντας: «Ευχαριστούμε Αθήνα για μια φανταστική τελευταία βραδιά της ευρωπαϊκής περιοδείας! Ήσασταν απίστευτοι! Ήταν ένα τέλειο αποχαιρετιστήριο που θα θυμόμαστε για πάντα, ευχαριστούμε!» Αντίστοιχη χαρά όμως, είχαν και οι Coldplay. Κατά τη διάρκεια των συναυλιών τους στην Αθήνα, ο Chris Martin απευθύνθηκε στο κοινό, λέγοντας ότι ήταν «ευγνώμονες», δημοσιεύοντας στο instagram του βίντεο με την λεζάντα: «Όταν τελειώνεις το βίντεο σου, αλλά το απίστευτο κοινό συνεχίζει να τραγουδάει το τελευταίο σου τραγούδι».
Η μουσική δεν έχει ηλικία στην Ελλάδα
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ας δούμε τους Sanctuary, την μέταλ μπάντα που τα μέλη της μετά την συναυλία στην Αθήνα δήλωσαν: “Οι Έλληνες είναι απλά καταπληκτικοί. Είναι πολύ αφοσιωμένοι και τραγουδούν πολύ δυνατά, μερικές φορές τόσο δυνατά που δεν μπορώ να ακούσω τη δική μου φωνή”. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι Sabaton, όταν ο frontman, Joakim Broden, εξέφρασε την έκπληξη και την ευχαρίστησή του για την αντίδραση του ελληνικού κοινού στη μουσική τους, επισημαίνοντας ιδιαίτερα ότι ακόμη και οι ενήλικες τραγουδούν δυνατά και με όλη τους την καρδιά τα κομμάτια τoυς.
Ίσως όμως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι εκείνη η ξεχωριστή στιγμή που ανέβηκε στην σκηνή του Θεάτρου Βράχων ο Eric Burdon, των Animals, το 2005. Το κοινό από κάτω, όπως μας περιγράφει ο κύριος Δημήτρης που παρευρέθηκε στην συναυλία, είχε από όλες τις ηλικίες. “Έβλεπες πατεράδες 60 ετών με τους γιούς τους, παππούδες με τα εγγόνια τους, να τραγουδούν και να κουνιούνται στον ρυθμό”, δηλώνει ο ίδιος. Ο Burdon τραγούδαγε συγκινημένος και το κοινό απέδειξε για ακόμα μια φορά πως η μουσική στην Ελλάδα δεν έχει ηλικιακούς φραγμούς.
Το “σπίτι” της μουσικής
Όλα αυτά κάνουν τους Έλληνες να λατρεύονται από τους καλλιτέχνες που μας επισκέπτονται. Το νιώθουν σαν σπίτι τους, σαν μια μουσική Ιθάκη τους, στην οποία επιστρέφουν ξανά και ξανά. Αποκτούν έναν ιδιαίτερο δεσμό μαζί μας, ο οποίος δύσκολα σπάει, όπως εκείνος του Sivert Hoyem και των Madrugada που πάντα συμπεριλαμβάνουν την Ελλάδα στο συναυλιακό τους πρόγραμμα. “Αθήνα! Θα μας πάρει λίγο χρόνο να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη αυτό το Σαββατοκύριακο. Τι απίστευτη εμπειρία! Είναι τιμή μας να σας έχουμε ως κοινό μας,ελπίζουμε να σας κάναμε περήφανους”, είχε δηλώσει ο ίδιος πρόσφατα.
Μην ξεχνάμε επίσης τους Scorpions, οι οποίοι έχουν κάνει αμέτρητες εμφανίσεις στην χώρα μας και έχουν αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις με τον τόπο μας. Οι James, οι Metallica, αλλά και οι Kadebostany ή η Florence and the Machines. Όλοι τρέφουν απεριόριστη εκτίμηση για την ενέργεια που τους δίνει η στιγμή που θα τραγουδήσουν τον πρώτο στίχο μπροστά σε ένα κατάμεστο γήπεδο, κέντρο, σκηνή της Ελλάδας και θα πούνε “Ελλάδα σε ευχαριστώ” σε σπαστά ελληνικά.
Eξωτερική φωτογραφία: William Faithful