Ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός αποτελεί μεν μια υποχρέωση ουσιαστικά για τις σύγχρονες επιχειρήσεις και όχι επιλογή προκειμένου να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εποχής, αλλά για να υλοποιηθεί με τον κατάλληλο τρόπο και να επιτύχει τους σκοπούς του αποκτούν ιδιαίτερη σημασία δυο παράμετροι: η ύπαρξη μιας ευέλικτης αρχιτεκτονικής και ενός στρατηγικού –και ψηφιακού- οράματος.
Αυτονόητα η εφαρμογή των δυο αυτών αξόνων στην πορεία για την ψηφιακή μετάβαση προϋποθέτει το σωστό «διάβασμα» των αναγκών μιας επιχείρησης και τον καθορισμό στόχων.
Στην πρώτη περίπτωση, ένα από τα «κλειδιά» της επιτυχίας αποτελεί η προσαρμογή του σχεδιασμού για την ψηφιοποίηση ενός οργανισμού σε κάθε ιδιαίτερο σημείο των διαδικασιών και της λειτουργίας του, μέσω της ενδεικνυόμενης αρχιτεκτονικής και του ελέγχου όλου του δικτύου του.
Στην δεύτερη, αν και οι διοικήσεις πολλών εταιρειών δέχονται να αυξήσουν τις επενδύσεις που οδηγούν στον Ψηφιακό Μετασχηματισμό της επιχείρησής τους, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι επιβάλλεται η εκπόνηση μιας ολοκληρωμένης ψηφιακής στρατηγικής.
Στελέχη της αγοράς επισημαίνουν, μεταξύ άλλων, ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ οι επιχειρήσεις οφείλουν να επανεξετάσουν τη διαχείριση δεδομένων εάν επιθυμούν να γίνουν μια «έξυπνη» επιχείρηση με ηγετική θέση στην ψηφιακή εποχή.
Κάθε ψηφιακή μετάβαση προϋποθέτει αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας των εργαζομένων και θα πρέπει να «κουμπώνει» με τις ψηφιακές δεξιότητες αυτών, άρα για πολλές επιχειρήσεις κάτι τέτοιο προϋποθέτει την ανάλογη εκπαίδευσή τους.
Πρωτεύον ζήτημα, να κατανοήσει ορθά ένας επικεφαλής ενός οργανισμού, ή ενός τμήματός του πρώτα ο ίδιος τις στον τεχνολογικό κλάδο καθώς και τις ανάγκες που προκύπτουν στο κομμάτι της ψηφιακής καινοτομίας.
Ένα θέμα κομβικής σημασίας για τη σωστή ενημέρωση των υπολοίπων μελών της διοίκησης και την εκπόνηση ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου και κατ’ επέκταση και των εργαζομένων, πάνω σε ένα κοινό στρατηγικό –και ψηφιακό- όραμα.
Συχνά, άλλωστε, η χρήση των κατάλληλων ψηφιακών εργαλείων συμβάλλει και στην πρόβλεψη του μέλλοντος με μεγαλύτερη ακρίβεια και στη λήψη των κατάλληλων στρατηγικών αποφάσεων που αφορούν μιας επιχείρηση.
Ενδιαφέροντα στοιχεία είχαν προκύψει από έρευνα του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ), που δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγους μήνες και κατέγραψε τη χρήση πρωτοπόρων τεχνολογιών της λεγόμενης 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης (Ιndustry 4.0) για την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και διαδικασιών.
Μεταξύ άλλων έδειξε και ποιες ήταν οι 4 τεχνολογίες που κυρίως χρησιμοποιήθηκαν από τις ελληνικές επιχειρήσεις για τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό τους κατά την περίοδο 2018-2020, πριν από την επιτάχυνση που δόθηκε κατά την περίοδο της πανδημίας και μέχρι αυτές τις ημέρες.
Συγκεκριμένα, αφορούσαν τις τεχνολογίες διαδικτύου των πραγμάτων-Ιnternet of things (35,5%), τις τεχνολογίες υπολογιστικού νέφους-cloud computing (33,8%), τις τεχνολογίες κυβερνοασφάλειας-cyber security (29,2%) και τις τεχνολογίες ανάλυσης μαζικών δεδομένων-big data analytics (24,2%).
Πλέον, εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις κάθε μεγέθους στην Ελλάδα στρέφουν το βλέμμα τους προς το αύριο.
Τα προηγούμενα χρόνια σαφώς ήταν μεγαλύτερο το ποσοστό όσων δήλωναν ελλιπή γνώση και κατανόηση της χρήσης τεχνολογιών, όπως η τεχνητή νοημοσύνη – Artificial Intelligence, οι τεχνολογίες αλυσίδας συναλλαγών-Blockchain και η τρισδιάστατη εκτύπωση-3D printing κ.ά., ωστόσο όσο κυλά ο χρόνος ολοένα και περισσότερες από αυτές ανακτούν το χαμένο έδαφος. Η τουλάχιστον έχουν χρέος να το κάνουν.
Ως οι επιμέρους πιο κομβικοί στρατηγικοί τομείς του ψηφιακού μετασχηματισμού αναδεικνύονται και από έρευνες η έμφαση στην ψηφιακή τεχνολογία για τη βελτίωση και την ανάπτυξη αγαθών/υπηρεσιών (41,7%) και τα συστήματα ERP (36%).
Βασικοί παράγοντες οι οποίοι ενισχύουν την προσπάθεια υιοθέτησης πρωτοπόρων ψηφιακών τεχνολογιών, θεωρούνται το προσωπικό με τις κατάλληλες γνώσεις και δεξιότητες, η δημόσια χρηματοδότηση, η πληροφόρηση για νέες τεχνολογίες και η διαθεσιμότητα δημόσιων τεχνολογικών υποδομών.