Είτε εκλέξει η Βουλή πρόεδρο είτε όχι, η Ελλάδα τουλάχιστον για το επόμενο εξάμηνο, θα ζει στους ρυθμούς της πολιτικής αβεβαιότητας.
Αν μάλιστα το 2015 είναι χρονιά εκλογών, όπως πιστεύουν πολλοί, τότε η κατάσταση περιπλέκεται επικίνδυνα καθώς οι προσδοκίες για ανάπτυξη 2,9% το επόμενο χρόνο είναι στον αέρα.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διατρέχει σήμερα η χώρα είναι να μην επιτύχει την ανάπτυξη που προσδοκά το 2015. Αν οι πολιτικές εξελίξεις υπονομεύσουν την ανάκαμψη της οικονομίας, οι «τρύπες» που θα προκύψουν το 2015 από το ασφαλιστικό θα είναι τόσο μεγάλες που θα τεθεί ζήτημα έκτακτων μέτρων, ανατρέποντας την όποια κυβέρνηση θα έχει τότε η χώρα. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διατρέχουμε και ο λόγος για τον οποίο η πολιτική αβεβαιότητα προκαλεί τόσο μεγάλη ανησυχία στους επενδυτές, αλλά και στους δανειστές, για την Ελλάδα.
Στο προσχέδιο του προυπολογισμού, το ταμειακό ισοζύγιο των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης παρουσιάζει μεγαλύτερο έλλειμμα από τους στόχους του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, έλλειμμα που αποδίδεται στην αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης και στην αύξηση των επιχορηγήσεων προς συγκεκριμένα ταμεία. Σημειώνεται μάλιστα ότι «στο σκέλος των δαπανών εκτιμάται υπέρβαση στη συνταξιοδοτική δαπάνη έναντι του στόχου, γεγονός που οφείλεται κυρίως στον αυξημένο αριθμό των νέων συνταξιούχων».
Οι αναλογιστικές μελέτες για τη βιωσιμότητα των ταμείων έδειξαν ότι λόγω ανεργίας, μείωσης μισθών και αδήλωτης εργασίας, οι ασφαλιστικοί οργανισμοί έχουν χάσει έως και το 40% των εσόδων. Οσον αφορά τις μεγάλες μειώσεις που έγιναν στις συντάξεις, χάνονται στον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Η συνταξιοδοτική δαπάνη το 2010 ήταν 13,6% του ΑΕΠ, αλλά εξαιτίας της ύφεσης ως ποσοστό του ΑΕΠ παρουσιάζει σήμερα αύξηση που προσεγγίζει σχεδόν το 15%.
Με απλά λόγια αν η οικονομία αρχίσει να αναπτύσσεται, αρκετά από τα προβλήματα θα αρχίσουν να λύνονται. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε το μόνο που θα μπορεί να κάνει η όποια νέα κυβέρνηση, είναι να περάσει από τη Βουλή το νέο πακέτο μέτρων.