Το ΤΕΕ επέλεξε την κατάλληλη συγκυρία -ενώ εκκρεμεί η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου- για να δημοσιοποιήσει πριν από λίγες ημέρες μελέτη που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η έκταση των περίπου 6.000 στρεμμάτων στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, αξίζει 222% περισσότερο από το τίμημα των 915 εκατ. ευρώ που προσέφερε η Lamda Development με τους Κινέζους και άραβες συνεταίρους της.
Περιβεβλημένη με το κύρος του Επιμελητηρίου, η θέση ότι η αξία της έκτασης στο Ελληνικό αξίζει 3 δις. ευρώ δημιουργεί την εντύπωση ξεπουλήματος. Ωστόσο, στους αετομάτηδες μηχανικούς  του ΤΕΕ ξέφυγε μια σημαντική παράμετρος: Ο διεθνής διαγωνισμός για το Ελληνικό, το «καλύτερο οικόπεδο της Μεσογείου» και άλλα τέτοια υπερφίαλα,  κατέληξε με μια και μόνη προσφορά. Η αγορά καθόρισε την τιμή με τη συγκεκριμένη προσφορά. Από τη στιγμή που δεν εμφανίστηκε κάποιος επενδυτής να βάλει στο τραπέζι  περισσότερα χρήματα, όλα τα άλλα ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας.

Η αλήθεια είναι ότι με τις σημερινές συνθήκες στην Ελλάδα,  πολύ δύσκολα εμφανίζεται  κάποιος που δεσμεύεται να επενδύσει 5-6 δις. κατά την επόμενη δεκαετία στο Ελληνικό. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε συνέχεια χρόνο, αλλά ποιος πιστεύει ότι θα εμφανιζόταν επενδυτής αν γινόταν σήμερα ένας νέος διαγωνισμός με ελάχιστη τιμή τα  3δις;  Όλα τα περιουσιακά στοιχεία  που εμείς θεωρούμε «ασημικά» και ανησυχούμε πως δήθεν θα μας τα φάνε οι ξένοι  κοψοχρονιά, προς το παρόν  τουλάχιστον δεν δείχνουν να συγκινούν. Ο ΟΠΑΠ πουλήθηκε στον ένα και μοναδικό που ενδιαφέρθηκε, τα λαχεία δεν θα ήθελε κανείς κι αφού  χαθήκανε αυστριακοί  και άλλοι ενδιαφερόμενοι τα φορτώσαμε στον ΟΠΑΠ. Η ΔΕΠΑ έμεινε στα αζήτητα και από κοντά φαίνεται να ακολουθεί κι η ΔΕΣΦΑ, καθώς αζέρους ακούμε κι αζέρους δεν βλέπουμε. Τις εκτάσεις σε Κασσιώπη και Αφάντου ιδρώσαμε να πουλήσουμε και τα διαδικαστικά ακόμη δεν έχουν τελειώσει, ενώ μόνον ο ΑΣΤΕΡΑΣ  έκανε ρεκόρ συγκεντρώνοντας  τρείς προσφορές. Αν θέλουμε να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη,  πρέπει η χώρα να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την κατάσταση και να σταματήσει πια η συνεχής άρνηση της πραγματικότητας και της λογικής.