Αυτή η κρίση έχει διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα.
Έχει παρατραβήξει. Και δεν είναι μόνον ότι έχει οδηγήσει πολλές επιχειρήσεις σε οριακό σημείο, αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο της κατάρρευσης. Το χειρότερο είναι ότι δημιουργήθηκε ένας κοινωνικός μιθριδατισμός. Συνηθίσαμε λίγο- λίγο, μέρα με τη μέρα ακόμη και στις πιο παράλογες καταστάσεις και ακραίες αποφάσεις.
Τη χώρα την κρατούν όρθια 267.000 φορολογούμενοι που δηλώνουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 30.000 ευρώ, πληρώνουν μέσο όρο φόρου 13.790 ευρώ και εισφέρουν το 42% του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και της εισφοράς αλληλεγγύης. Αυτούς έβαλε στο μάτι η Κυβέρνηση. Προφανώς σκέφτηκαν αφού δεν μας ψηφίζουν, ας τους ταράξουμε στους φόρους.
Κατά την προσφιλή επικοινωνιακή στρατηγική της, η κυβέρνηση με τις θεωρίες για δήθεν ανακατανομή των βαρών υπέρ των πιο αδύνατων, διαρρέει για φορολογικούς συντελεστές 50%-60% για τα υψηλά εισοδήματα , αποκρύβοντας ότι αυξάνονται οι συντελεστές και για τα μικρότερα εισοδήματα. Το ίδιο κολπάκι κάνουν και με την εισφορά αλληλεγγύης: στο 10% για τους πλούσιους, αλλά αναλογικά θα αυξηθούν και για τα χαμηλότερα κλιμάκια. Μαζί με το ΕΝΦΙΑ, τους άλλους φόρους και τις νέες ασφαλιστικές εισφορές, ουσιαστικά δημεύει τα εισοδήματα και αφαιρεί οποιοδήποτε κίνητρο ανέλιξης στο πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας.
Αυτοί οι 267.000 φορολογούμενοι, πέραν ότι είναι οι συνεπείς και οι τίμιοι, είναι αυτοί που δίνουν στη χώρα προστιθέμενη αξία. Στην ίδια κατηγορία ανήκαν άλλοι 250.000 έλληνες ,οι οποίοι τα μάζεψαν και έφυγαν στο εξωτερικό. Αν συντριβούν με τα νέα φορολογικά μέτρα αυτοί που προσφέρουν τη μεγαλύτερη φορολογητέα ύλη θα υπάρξουν ευρύτερες επιπτώσεις στην οικονομία. Μάταια προειδοποιεί ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος στην ετήσια έκθεση του, ότι η αύξηση φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών αυξάνει τα κίνητρα φοροδιαφυγής.
Τα προβλήματα όμως δεν λύνονται με επικοινωνιακές στρατηγικές. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τη δήθεν ανακατανομή των βαρών. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζονται πρόχειρα, επιπόλαια και ιδεοληπτικά, αργά ή γρήγορα επανέρχονται δριμύτερα στην επικαιρότητα. Όπως από το κλείσιμο της Αμυγδαλέζας και το περίφημο «λιάζονται» φτάσαμε στους πρόσφυγες που περπατούν σήμερα στους δρόμους, έτσι μπορεί σε μερικούς μήνες από σήμερα να διαπιστώσουμε ότι τα 267.000 υποζύγια δεν μπορούν να σηκώσουν το φορολογικό βάρος με ανεξέλεγκτες συνέπειες για την οικονομία.