Οι προτεραιότητες ήταν λογικό να μεταβληθούν αφού οι κυβερνητικές αποφάσεις υποχρεωτικά εναρμονίστηκαν με την δημοσιονομική πραγματικότητα, αλλά στο μεταξύ οι φορολογικές αδικίες και ανισότητες παραμένουν.
Η απόφαση για περικοπή της προκαταβολής φόρου έως και 100% σε επαγγελματίες και επιχειρήσεις που πλήττονται από τον κορωνοϊό, είναι ένα δίκαιο μέτρο που αποδεικνύει ότι η Κυβέρνηση εξακολουθεί να διατηρεί επαφή με την κοινή λογική. Πως μπορείς να ζητάς φόρους από φανταστικά έσοδα; Ωστόσο και ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας φόρος που βασίζεται σε φανταστικές και ανύπαρκτες αξίες ακινήτων.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την κατ ευφημισμό «εισφορά αλληλεγγύης» που πληρώνουν όλοι όσοι δηλώνουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ και θεωρητικά θα έπρεπε να είχε καταργηθεί από το 2014. Η Κυβέρνηση αν θέλει να διατηρήσει το πολιτικό προβάδισμα στον δύσκολο και αβέβαιαο χειμώνα που έρχεται, πρέπει να βρει τρόπους να προβεί άμεσα σε μειώσεις φόρων. Έστω κι αν οι μειώσεις είναι μικρές και έχουν μόνον συμβολική σημασία, πρέπει να το πράξει. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν πηγές στο σκέλος των δαπανών του προϋπολογισμού που μπορούν να περικοπούν για να εξισορροπήσουν την όποια απώλεια εσόδων προκαλέσει μια περιορισμένη μείωση φόρων.
Η νίκη της ΝΔ τον περυσινό Ιούλιο βασίστηκε στην φορο-εξόντωση που είχε προηγηθεί και η οποία δυστυχώς συνεχίζεται. Σύμφωνα με το δελτίο Φεβρουαρίου 2020 των οικονομικών εξελίξεων του ΣΕΒ, η μεσαία εισοδηματική τάξη καταβάλλει το 51% των φορολογικών εσόδων ενώ πριν την κρίση κατέβαλε το 39,9%. Αντίστοιχα η ανώτερη εισοδηματική τάξη που συρρικνώθηκε δραστικά, τόσο από εισοδηματικής πλευράς όσο και αριθμητικά, καταβάλει το 38,1% των φορολογικών εσόδων έναντι του 50% που κατέβαλε πριν από την κρίση.