Λυπάμαι που το λέω. Όμως τελικά αυτό είναι. Επικίνδυνοι. Αναφέρομαι στους εγκεφάλους της οδού Νίκης. Όλους εκείνους που «εφευρίσκουν» φόρους. Αλλά και στους πολιτικούς τους προϊσταμένους. Η νέα φοροεπιδρομή σε εταιρικά κινητά, αυτοκίνητα και κάρτες και το χαράτσι παροχών που ετοιμάζεται με αναδρομική μάλιστα ισχύ ως προς τις παροχές σε είδος από τις επιχειρήσεις, αποδεικνύει αυτό που λέγαμε και με την υπόθεση του ΕΝΦΙΑ.
Πως δηλαδή κάποιοι στο υπουργείο Οικονομικών δρουν σε λογική πέμπτης φάλαγγας και επί της ουσίας θέλουν να ρίξουν με τις πράξεις τους τη δικομματική κυβέρνηση.
Δεν εξηγείται αλλιώς το πράγμα. Μετά τους δικηγόρους, τους γιατρούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους ιδιοκτήτες ακινήτων, την επονομαζόμενη ραχοκοκαλιά της Νέας Δημοκρατίας ή αλλιώς τον «αστικό ιστό» οι εγκέφαλοι παρά τω Χαρδούβελη τα έβαλαν και με τους ανθρώπους που παράγουν (σ.σ. τους μόνους δηλαδή) κάτι σε αυτόν τον τόπο. Τον ιδιωτικό τομέα.
Με τη μεταβίβαση φορολογικού κόστους από τις επιχειρήσεις προς τους εργαζόμενους και τα στελέχη της αγοράς, η ΝΔ είναι πλέον σαν να πετάει λευκή πετσέτα και να λέει πως «τον αστικό κόσμο δεν τον χρειάζομαι». Σαν να επιβεβαιώνει δηλαδή την πορεία της προς την ήττα όποτε κι αν γίνουν εκλογές.
Μετά από έναν άθλιο ανασχηματισμό με λαϊκοδεξιά στοιχεία που έδειξε πως δεν ενδιαφέρεται για το μεταρρυθμιστικό κέντρο, η ΝΔ ολοένα περισσότερο θυμίζει εκείνες τις ποδοσφαιρικές ομάδες που όταν στο σκορ είναι μπροστά όλα πάνε πρίμα, άμα όμως φάνε το γκολ της ισοφάρισης ή βρεθούν πίσω στο σκορ βραχυκυκλώνουν. Βρέθηκε λοιπόν «πίσω στο σκορ» με τις Ευρωεκλογές ο Αντώνης Σαμαράς και τώρα κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο.
Με το να χάνει όμως η αστική παράταξη το ένα έρεισμα πίσω από το άλλο, νομίζω πως οι εκλογές θα είναι μια διαδικασία οδυνηρή. Μια εμπειρία τραγική που θα δώσει μεγάλο προβάδισμα νίκης στις ριζοσπαστικές δυνάμεις αλλά – το χειρότερο – μια ηχηρή και ίσως μια ανατάξιμη ήττα στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της χώρας.