Η ΕΕ στις επόμενες Ευρωκάλπες θα πρέπει να αποφασίσει: Ή με τον λαϊκισμό ή με τη λογική. Ή με τον ρεαλισμό ή με εκείνους που έστησαν πολιτικές καριέρες επάνω στο ψέμα και την ακραία πόλωση.

Ή με τον Όρμπαν, τον Σαλβίνι, τη Λε Πέν και τον Τσίπρα ή με τους ψύχραιμους και μεταρρυθμιστές Ευρωπαίους πολιτικούς όπως είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Γιατί εμείς εδώ δεν ξεχνάμε.

Δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου ούτε τον λωτό έχουμε ως βασικό μενού όπως άλλοι συμπατριώτες μας ή ορισμένοι Ευρωπαίοι.

Εμείς ξέρουμε πως ο Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος είναι πολιτικά συγγενείς με τον λαϊκιστή κι επικριτικό προς την ΕΕ Ούγγρο πρωθυπουργό. Έχουμε άριστη γνώση για τις αντιδράσεις στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα κατά ενός ηγέτη που εξελίσσεται σε «ξένο σώμα» ως προς την οικογένεια της ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας.

Διαβάσαμε – σε αντίθεση με όσους επιμελώς το απέκρυψαν – πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι που κινήθηκε κατά του Όρμπαν ζητώντας η Ευρώπη να απαλλαγεί από τον λαϊκισμό του.

Αντιθέτως ορισμένοι στις Βρυξέλλες που τάχα δίνουν τον αγώνα κατά των πολιτικών εξτρεμιστών θα πρέπει να θυμούνται ποιοι έβριζαν την αντιπροσωπεία της ΕΕ και τον επικεφαλής της τότε Πάνο Καρβούνη επειδή τολμούσε να κάνει αναρτήσεις υπέρ του κινήματος «μένουμε Ευρώπη».

Οι γραφειοκράτες που αργότερα τα έκαναν πλακάκια (σ.σ. πολλοί εξ αυτών ήσαν και συμπατριώτες μας) με την κυβέρνηση των εθνολαϊκιστών των Τσίπρα – Καμμένου, θα πρέπει να μην ξεχάσουν ούτε στιγμή ποιοι ποντάρισαν στα ζάρια το δικό τους και δικό μας μέλλον. Όπως οι Έλληνες κάτοικοι Βελγίου που απολαμβάνουν τους παχυλούς τους μισθούς δεν πρέπει ούτε μια στιγμή, ούτε ένα λεπτό να ξεχάσουν πως εμείς εδώ οι δημοκράτες, φιλελεύθεροι πολίτες, οι «μενουμευρωπαίοι» όπως υποτιμητικά μας φώναζαν τα τρολ και οι πολιτικοί συμμαχητές του κ. Τσίπρα, δώσαμε αγώνα για να μείνουν στις θέσεις τους και για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρώπη.

Τώρα αν μερικοί έχουν πειστεί πως ο κ. Τσίπρας αποτελεί τη νέα κεντροαριστερά, αν αναζητούν προβιά για τον λύκο του λαϊκισμού, ας κοιτάξουν απλά στον Παύλο Πολάκη. Ας ρίξουν μια ματιά στις καθημερινές απειλές που εκτοξεύονται κατά πολιτικών και δημοσιογράφων στη χώρα μας. Ας δουν ποιοι έδωσαν άδειες στον Κουφοντίνα, ποιοι αφήνουν ελεύθερες να ρημάζουν το κέντρο της Αθήνας τις κάθε λογής ριζοσπαστικές ομάδες της άκρας αριστεράς λες και πρόκειται για τάγματα εφόδου. Ας κοιτάξουν προς εκείνους που έχουν ποδηγετήσει όλες τις ανεξάρτητες Αρχές του τόπου ή ηχογραφούν συνομιλίες με τον κεντρικό τραπεζίτη. Ας ψάξουν γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να καταδικάσουν την κυβέρνηση Μαδούρο.

Αν στις Βρυξέλλες όλα τα παραπάνω τα βλέπουν κανονικά και σοσιαλδημοκρατικά, τότε με γεια τους και χαρά τους.

Επειδή όμως ως δημοκράτες πολίτες απαιτούμε η ΕΕ να μην ανεχθεί ούτε έναν Κεντροευρωπαίο, όμως ούτε έναν μεσογειακό Όρμπαν, καλούμε τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ κι όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες να συμπαραταχθούν με τις δυνάμεις της αλήθειας. Με τους «μενουμευρωπαίους» κι όχι με τους οπαδούς του GREXIT που χόρευαν στις πλατείες.