«Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ». Και για να μην το πάμε τόσο ποιητικά, να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.
Καλές οι δέκα μονάδες και η σταθεροποίηση μιας μεγάλης δημοσκοπικής διαφοράς υπέρ της ΝΔ. Καλά για το φιλοευρωπαϊκό μπλοκ και τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης τα ποιοτικά ευρήματα που δείχνουν κοινωνική δυσαρέσκεια. Άριστη και η κυριαρχία στην καταλληλότητα για τη θέση του πρωθυπουργού του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι του Αλέξη Τσίπρα, πράγμα σπάνιο για σύγκριση εν ενεργεία κυβερνήτη της χώρας με αρχηγό αντιπολίτευσης.
Όμως τα χειροκροτήματα και η χαρά καλό είναι να σταματήσουν εδώ για την ΝΔ.
Κι αυτό διότι μια βαθύτερη ανάλυση δείχνει πως πολλά θα πρέπει να γίνουν ή και πως πολλά ακόμα δεν έγιναν ώστε η χώρα να πάει στην επόμενη ημέρα της. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί παρά τις δύσκολες αποφάσεις, παρά τον Αρμαγεδώνα νέων μέτρων, παρά τις συχνές αντιδημοκρατικές πολιτικές και κορώνες του να παραμένει μια υπαρκτή δύναμη. Εξακολουθεί η κοινωνία να τον παρακολουθεί και να περιμένει αργότερα να τον κρίνει.
Το δείχνει αυτό η χαμηλή συσπείρωση του κόμματος της Αριστεράς που υπό προϋποθέσεις μπορεί να γίνει υψηλότερη. Το δείχνει το «ταβάνι» που έχει πιάσει η ΝΔ και το γεγονός πως φαίνεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην εισπράττει τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ. Το δείχνει το γεγονός πως στην κεντροαριστερά δεν υπάρχει αξιόπιστη λύση.
Να πάμε όμως και πιο κάτω; Η αδυναμία της ΝΔ στα λαϊκά ακροατήρια είναι κρίσιμη. Το βασικό αντιπολιτεύομενο κόμμα πρέπει να σταματήσει να βγάζει… selfies στις παραλίες και να δουλέψει στις λαϊκές γειτονιές. Μπορεί πολλά στελέχη του κόμματος να χάρηκαν τον ήλιο στις παραλίες της Ελλάδος, όμως στο Καματερό, τα Λιόσια, το Πέραμα και το Κερατσίνι οι πολίτες δεν έκαναν διακοπές. Το αλέγκρο αφήγημα δεν τους αφορά. Τους καίει η ανεργία ή η κακοπληρωμένη τους δουλειά.
Η ΝΔ θα πρέπει ηλικιακά να «πέσει». Να συνεννοηθεί με τη νεολαία που κάτι θέλει να πει, μα κανένας δεν την ακούει. Πολύ καλή η επιλογή νέων ανθρώπων για την επικοινωνιακή ομάδα του κόμματος όμως η «ολίγη από …all starάκι» και τα χαμογελαστά πρόσωπα δεν φθάνουν. Χρειάζεται πρόταση συγκεκριμένη, αντιπολίτευση με επιχείρημα, κάθοδο στο λαό. Καλά τα social media όμως η μάχη πρέπει να δοθεί και στο πεζοδρόμιο για να μην καταλήξουν οι πραγματικά καλές ιδέες της ηγεσίας σε ένα start up κόμμα κι όχι σε μια κυβερνώσα δύναμη.
Επίσης θα πρέπει να σταματήσει μια χαζοχαρούμενη λογική πως «η νίκη θα έλθει για της στρατηγικής του ώριμου φρούτου». Θα πρέπει η ΝΔ λοιπόν να καθορίσει την ατζέντα και να μην σύρεται πίσω από αυτήν. Θα πρέπει να αποκρυσταλλώσει θέσεις και να μην μπερδεύει όπως μπέρδεψε με το θέμα των τηλεοπτικών αδειών.
Κοινώς η ΝΔ θα πρέπει να σοβαρευτεί και να περάσει στην επόμενη, μετά την ανέλπιστη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, φάση της. Δίχως φωνές, μα με δουλειά. Και δίχως αδικαιολόγητα στραβοπατήματα ή τρικλοποδιές που συγκεκριμένα εσωκομματικά της στελέχη βάζουν εναντίον τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη στο όνομα μιας ασυνάρτητης και δήθεν εσωκομματικής αντιπολίτευσης.