Θα το δείτε και θα είναι ημέρα – μεσημέρι.

Μέχρι και καταστολή θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ κατά όσων τολμήσουν να κινητοποιηθούν ενάντια στα μέτρα που θα προωθηθούν.

Σαν τη Θάτσερ με τους ανθρακωρύχους το 1984 ένα πράγμα.

Γιατί για τον πρωθυπουργό και την παρέα του καμία ιδεολογία δεν έχει σημασία.

Μόνη συγκολλητική ουσία η εξουσία. Η λαγνεία της καρέκλας. Η μετατροπή των φτωχόπαιδων από τους Αμπελόκηπους και τις άλλες γειτονιές σε νέους εξουσιαστές. Σε βαρόνους στη θέση των βαρόνων. Σε πασόκους στη θέση των πασόκων.

Εκτός αν είναι αριστεροί οι φόροι ή ο ΦΠΑ στα νησιά και δεν το μάθαμε. Εκτός κι αν είναι αριστερό να αυξάνονται οι τιμές στα εισιτήρια των λεωφορείων και δεν μας πληροφόρησε η 4η Διεθνής ή η όποια τροτσκιστική συνιστώσα για την αλλαγή αυτή. Εκτός κι αν η παραπάνω φορολόγηση των ακινήτων και ο βαρύτερος ΕΝΦΙΑ αποτελούν συνέχιση της εξελικτικής πορείας της κοινωνίας προς τον σοσιαλισμό.

Εκτός κι αν οι κατασχέσεις θυρίδων αποτελούν ένα πλήγμα κατά της πλουτοκρατίας ή εάν το άνοιγμα της συζήτησης για πώληση των κόκκινων δανείων σε distressed funds αποτελεί την εφόρμηση του ΣΥΡΙΖΑ κατά της ιδιοκτησίας με τελικό στόχο την επιστροφή στις δωρεάν εργατικές κατοικίες κατά το πρότυπο των σοβιετικών κοινωνιών. Τι κι αν κάποιοι φώναζαν πέρυσι «κανένα σπίτι σε χερι τραπεζίτη». Δεν υπάρχει χρόνος τώρα για τέτοια. Τώρα προέχει να σωθεί η πατρίδα.

Ε κάπως έτσι υποθέτουμε πως και οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι άλλο παρά μια μορφή εισοδισμού στο καπιταλιστικό σύστημα με σκοπό την ανατροπή του από τα «μέσα» και η νέα φορολόγηση στα ενοίκια ακόμα κι αν αυτά είναι ανείσπρακτα, μια μαζική επίθεση κατά της πλουτοκρατίας.

Και ρωτώ εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: εάν η κυβέρνηση Σαμαρά είχε τολμήσει ένα μόνο από όλα τα παραπάνω μέτρα να προτείνει, όχι όλα, τι θα είχε γίνει άραγε από τον ΣΥΡΙΖΑ; Τι θα είχε συμβεί στην ελληνική κοινωνία την οποία η ρητορική των συριζαίων και των ΑΝΕΛ οδήγησε στα άκρα τα τελευταία χρόνια; Όμως είπαμε. Τώρα ζούμε τον εθνικό μας μύθο. Τώρα μας κυβερνάνε με τρόπο …αριστερό. Με μια πιο «φρέσκια» ματιά.

Τι κι αν μέσα σε 72 ώρες η κυβέρνηση έχει εισηγηθεί τα σκληρότερα μέτρα των τελευταίων ετών; Τουλάχιστον τώρα τρώμε αμάσητο το ένα μέτρο πίσω από το άλλο με εθνική «αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια».