Ας αναρωτηθεί ο καθένας τι θα έκανε ο ίδιος αν είχε να διαλέξει. Αν θα άνοιγε την εστίαση και τα καταστήματα γεμίζοντας παράλληλα τις Εντατικές και τα νεκροταφεία. Διότι αυτό είναι το δίλημμα και οι διαμαρτυρίες τελικά σε αυτό το δίλημμα καταλήγουν καθημερινά.
Αν θέλουμε να δούμε το ζήτημα ψυχρά, κυνικά, αυτό που συμβαίνει στον κόσμο είναι το εξής: τα πολιτισμένα κράτη της Δύσης έχουν δώσει μια υπόσχεση στους πολίτες τους και έχουν αναλάβει μια υποχρέωση: να τους περιθάλπουν όταν αρρωσταίνουν. Να κάνουν ό,τι χρειάζεται παρέχοντας νοσοκομείο, γιατρούς, κρεβάτι, φάρμακα, θέση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας αν χρειάζεται.
Με την πανδημία να στέλνει εκατοντάδες πολίτες στις ΜΕΘ, αυτή η υπόσχεση δεν μπορεί να τηρηθεί. Αν δεν τηρηθεί, το κράτος καταρρέει. Αν οι γιατροί αναγκάζονται να διαλέγουν με βάση τις πιθανότητες της ηλικίας και της κατάστασης της υγείας των ασθενών ποιος θα μπει στη ΜΕΘ και ποιος θα αφεθεί να πεθάνει στον διάδρομο, το κράτος έχει αποτύχει. Οχι μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση, η οποία φυσικά θα καταρρεύσει, αλλά το ίδιο το κράτος αφού δεν διαθέτει σύστημα υγείας.
Η υπόσχεση του κράτους προς τους πολίτες θα έχει διαψευσθεί και η Δημοκρατία θα κινδυνεύει. Αυτή η υπόσχεση κρύβεται πίσω από τις πολιτικές που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου. Προκειμένου να τις τηρήσουν αποφασίζουν το άνοιγμα και το κλείσιμο των οικονομιών ανάλογα με τις προοπτικές ανταπόκρισης του συστήματος υγείας της κάθε χώρας. Οταν τα κρούσματα επιμένουν και οι ασθενείς πολλαπλασιάζονται, οι κυβερνήσεις οφείλουν να κλείνουν τα πάντα.
Μπορεί οι πολίτες να διαμαρτύρονται, μπορεί οι έμποροι και οι εστιάτορες να αγανακτούν, αλλά καθήκον της κυβέρνησης είναι να τηρήσει την υπόσχεση της περίθαλψης προς όλους τους πολίτες και αυτή είναι η προτεραιότητά της. Το ίδιο συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη σήμερα και βλέπουμε χώρες που προσπάθησαν να ανοίξουν τα καταστήματα να τα ξανακλείνουν άρον-άρον. Το ότι η ελληνική κυβέρνηση επέτρεψε έστω και το σύστημα click away μπορεί να αποδειχθεί μέγα λάθος αν αυξηθούν τα κρούσματα, καθώς ο κόσμος πηγαινοέρχεται για τις παραλαβές των εμπορευμάτων. Ολοι παρατηρούμε την κίνηση που έχει στους δρόμους της Αθήνας τον τελευταίο καιρό. Αν δεν ήταν άδεια τα καταστήματα και τα καφενεία, κανείς δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί ότι βρισκόμαστε σε lockdown. Οι Αθηναίοι γυρνάνε στους δρόμους, οι οποίοι για αρκετές ώρες είναι πηγμένοι από κίνηση.
Δυστυχώς, πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι, αν δεν αδειάσουν οι ΜΕΘ και δεν μειωθούν ριζικά τα κρούσματα, δεν πρόκειται να ανοίξει η οικονομία. Θα συνεχίσουμε έτσι μέχρι να ισορροπήσει η κατάσταση και να μπορεί το σύστημα υγείας να καλύψει τους ασθενείς με νοσοκομειακή περίθαλψη, εμβόλια, φάρμακα, με κάθε τρόπο.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα πότε θα γίνει αυτό, ίσως την άνοιξη, ίσως το καλοκαίρι, ανάλογα με το πώς θα δράσουν τα εμβόλια. Μέχρι τότε δεν υπάρχει δυνατότητα ανοίγματος. Ακόμη κι αν υπό την πίεση των συντεχνιών και των κουρασμένων πολιτών η κυβέρνηση αποφασίσει να χαλαρώσει τα περιοριστικά μέτρα και υπάρξει αναζωπύρωση των κρουσμάτων, πάλι θα οδηγηθούμε σε νέο κλείσιμο. Δεδομένου δε ότι, σύμφωνα με τους γιατρούς, οι πιο επικίνδυνοι μήνες είναι ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να συμβεί αν γίνουν βιαστικές κινήσεις.
Το παρήγορο είναι ότι, επειδή η Ευρωπαϊκή Ενωση δίνει λεφτά στις κυβερνήσεις για να καλύψουν τις ζημίες από την πανδημία, το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα δεν είναι τόσο βαρύ όσο θα ήταν αν δεν δίνονταν αυτά τα χρήματα στους εργαζομένους και στις επιχειρήσεις για να στηριχθεί το εισόδημα.
Ζημιά υπάρχει, την υφίστανται όλοι, θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη όσο παρατείνονται τα περιοριστικά μέτρα, αλλά δεν είναι καταστροφική. Και εν πάση περιπτώσει, είναι αναπόφευκτη. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τα μέτρα περιορισμού, κι αυτό μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας. Η χρονιά που πέρασε, αλλά και αυτή που έρχεται είναι χρονιές ζημιών, απωλειών και θυμάτων. Το ’21 ελπίζουμε να είναι καλύτερο, αλλά κανείς ακόμη δεν ξέρει πώς θα λειτουργήσουν οι εμβολιασμοί και πόσο γρήγορα θα αντιμετωπιστεί η πανδημία. Ολοι ελπίζουμε ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν, αλλά δεν είμαστε σίγουροι ακόμη, γι’ αυτό συνεπώς το μόνο που μένει να κάνουμε είναι υπομονή και να αποφεύγουμε την γκρίνια. Αλλη επιλογή δεν υπάρχει. Αν πάλι κάποιος έχει καμιά άλλη, καλύτερη ιδέα, πιστεύω ότι η παγκόσμια κοινότητα με χαρά θα την ακούσει.